Friday, August 19, 2016

ΕΘΝΙΚΗ ΑΤΟΛΜΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΕΣ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, του Βασίλειου Μαρτζούκου

 16 – Αυγούστου – 2016
                                        


                                    Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ

                                           Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ

                                             Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.


ΕΘΝΙΚΗ ΑΤΟΛΜΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΕΣ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ




Οι Έλληνες πολίτες ζουν την καθημερινή τους ζοφερή πραγματικότητα και ταυτόχρονα διαισθάνονται ότι περιβάλλονται από ένα ανησυχητικό γκρίζο και ασταθές εξωτερικό περιβάλλον. Αυτό που με ευθύνη του πολιτικού συστήματος (και ιδιαίτερα των κυβερνώντων) δεν έχουν συνειδητοποιήσει, είναι η ευκολία με την οποία το γκρίζο χρώμα μπορεί να μετατραπεί σε μολυβί ως προεόρτιο καταιγίδας. 







ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ


Η Ευρώπη μαστίζεται από έλλειψη ενιαίας στρατηγικής, από οικονομικά και ενεργειακά προβλήματα, το «Brexit», την σχετική έλλειψη συνοχής και αλληλεγγύης, τις φυγόκεντρες τάσεις και την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και κυρίως το μεταναστευτικό πρόβλημα σε συνδυασμό με το Ισλάμ, την τρομοκρατία και την υπογεννητικότητα. 


Η Ευρωπαϊκή αστάθεια επιτείνεται με την συνεχιζόμενη κρίση στην Ουκρανία και την ένταση στις σχέσεις ΝΑΤΟ και Ρωσίας.
Στην Μ. Ανατολή οι σφοδρές συγκρούσεις (με επίκεντρο την Συρία)  για την διαμόρφωση του αυριανού χάρτη της περιοχής συνεχίζονται με ευθύνη Μεγάλων Δυνάμεων, καθώς και περιφερειακών και τοπικών δυνάμεων οι οποίες χαρακτηρίζονται από ποικιλία εθνών, φυλών, θρησκειών και θρησκευτικών Δογμάτων. Η κατάσταση αυτή προκαλεί μαζικά κύματα μουσουλμάνων μεταναστών οι οποίοι προστίθενται στα ήδη υφιστάμενα διογκωμένα μεγάλα ρεύματα (κυρίως μουσουλμάνων και πάλι) εκατομμυρίων μεταναστών από άλλες περιοχές της Ασίας και της Αφρικής με κύρια κατεύθυνση την Ευρώπη.



Η Τουρκία μετά το πρόσφατο πραξικόπημα και παρά την φαινομενική παντοδυναμία του Ερντογάν, έρχεται σε σταδιακή ρήξη με την Δύση, ενώ ολοένα ισλαμοποιείται. Οι μετά το πραξικόπημα πρωτοφανείς διώξεις και συλλήψεις, η καταπάτηση θεμελιωδών δημοκρατικών αρχών (τύπος, δικαιοσύνη, εξάλειψη κοσμικού κράτους κ.λπ.), ο ευτελισμός των Ενόπλων τους Δυνάμεων και το πάντοτε ανοικτό μεγάλο κουρδικό ζήτημα (σε συνδυασμό με τις κουρδικές εξελίξεις στο Ιράκ και την Συρία), μετατρέπουν την Τουρκία σε ασταθή και απρόβλεπτη χώρα. 



Εκτός από τις αλυτρωτικές φιλοδοξίες Αλβανίας και Σκοπίων έναντι της Ελλάδος, τα Δυτικά Βαλκάνια χαρακτηρίζονται από εκτεταμένη διαφθορά που εγγίζει έως και τις πολιτικές ηγεσίες, με αποτέλεσμα να ανθεί ολόκληρο το φάσμα των ποινικών αδικημάτων (λαθρεμπόριο, πορνεία, ναρκωτικά, όπλα κ.λπ.), ενώ παράλληλα  υπάρχουν κέντρα εκκολάψεως, συντηρήσεως και στρατολογήσεως του ακραίου Ισλάμ.     



Οι ανωτέρω διεθνείς εξελίξεις με τις δυσοίωνες προοπτικές τους, βρίσκουν την Ελλάδα αδύναμη και απροετοίμαστη σε όλους σχεδόν τους τομείς. Οι απειλές και προκλήσεις για τα Εθνικά Ζωτικά Συμφέροντα είναι πολλές αλλά μακράν την πρώτη σε προτεραιότητα αποτελεί ο συνδυασμός «δημογραφικό – μετανάστευση – Ισλάμ» αφού αυτός απειλεί Εθνικά Συμφέροντα Επιβιώσεως. 



Αυτή την στιγμή η χώρα μας με κλειστά τα βόρεια σύνορά της, φιλοξενεί περισσότερους από 65.000 μετανάστες, μουσουλμάνους σχεδόν στο σύνολό τους (ως γνωστό οι ήδη υφιστάμενοι αλλοδαποί μουσουλμάνοι στην χώρα μας είναι κατά πολύ περισσότεροι), ενώ η διαδικασία αναλογικής κατανομής τους στην ΕΕ αποτελεί απλώς θεωρητική ανεφάρμοστη ευχή. 



Η βιωσιμότητα της πρόσφατης συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας κρίνεται ως ισχνή και επισφαλής δεδομένου ότι ο Ερντογάν προβαίνει σε ανατολίτικο εκβιασμό της ΕΕ (οικονομική ενίσχυση, απελευθέρωση visa Τούρκων πολιτών και ενταξιακές διαπραγματεύσεις), τα δε ευρωπαϊκά κράτη με τα σύνορά τους πλέον κλειστά και εξασφαλισμένα απειλούν εκ του ασφαλούς την Τουρκία για τις επιπτώσεις των μη Δημοκρατικών της επιλογών και πρακτικών. 




Ο μόνος χαμένος σε περίπτωση λύσεως της συμφωνίας θα είναι η χώρα μας η οποία θα βρεθεί ξαφνικά με εκατοντάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους μουσουλμάνους μετανάστες, δίχως ουσιαστική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Μία τέτοια εξέλιξη δεν θα απειλούσε μόνο τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές δομές του κράτους αλλά θα έθετε δίχως υπερβολή βόμβα στα θεμέλια της υπάρξεώς μας ως έθνους για πολλούς λόγους των οποίων η ανάλυση απαιτεί ειδικό άρθρο. 








ΑΝΑΓΚΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 


Ενώπιον των ανωτέρω εξελίξεων, η Κυβέρνηση όφειλε να έχει σημάνει εθνικό συναγερμό, να έχει συγκαλέσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, να έχει προκαλέσει ειδικές συνεδριάσεις στην Βουλή προς λήψη μέτρων και να ενημερώνει σχετικά την κοινή γνώμη. 

Η Κυβέρνηση όφειλε κυρίως να ασκεί συστηματική και αποτελεσματική διπλωματία προς κάθε κατεύθυνση (π.χ. ΕΕ, ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, όμορες χώρες κ.λπ.) με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις (αντί να περιμένει παθητικά το ευρωπαϊκό PLAN B) οι οποίες θα αναγκάσουν τους διεθνείς οργανισμούς και κυρίως τους ευρωπαίους εταίρους να λάβουν θέση αντί να υπεκφεύγουν παρέχοντας απλώς ισχνή οικονομική βοήθεια στην «ανθρωπιστική» και «προοδευτική» Ελλάδα η οποία σε βάρος των Ελλήνων πολιτών (γεννημένων και αγέννητων), θα αναλάβει να φιλοξενεί ότι καταφθάνει στο εξής εξ ανατολών (και συχνά εκ νότου). 



Οι εθνικές μας θέσεις, προτάσεις και αντιδράσεις οφείλουν  να είναι ριζοσπαστικές, ρεαλιστικές, μη ιδεοληπτικές και ανάλογες της μείζονος απειλής την οποία αντιμετωπίζει η χώρα. Μέχρι στιγμής οι μόνες αντιληπτές αντιδράσεις της κυβερνήσεως είναι η φραστική εκδήλωση της ανησυχίας της και οι εκκλήσεις προς την ΕΕ για εξεύρεση PLAN B σε περίπτωση καταρρεύσεως της συμφωνίας.





ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ



Δεδομένου ότι:


1. Τα ευρωπαϊκά κράτη σε σχέση με την Ελλάδα, έχουν ήδη προβεί σε λήψη πολύ αυστηρότερων μέτρων (δίχως να υστερούν ημών σε δημοκρατικές και ανθρωπιστικές αντιλήψεις), τα οποία δρουν ως αντικίνητρο στην μετανάστευση, παρά το γεγονός ότι κινδυνεύουν λιγότερο από αυτήν.



2. Ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη ισχυρίζονται ότι η Ελλάς αδυνατεί να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορά της, θέτοντας σε κίνδυνο την Ευρώπη.



3. Τα ευρωπαϊκά όργανα και αρμόδιοι φορείς δεν αρνούνται (τουλάχιστον φραστικά) ότι τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά.

4. Τα ποσοστά των πραγματικών προσφύγων εκτιμώνται ως πολύ χαμηλά σε σχέση με το σύνολο των παρανόμως εισερχομένων μεταναστών (μεταξύ των οποίων ουδείς διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν και ακραίοι Ισλαμιστές). 


5. Οι συμπολίτες μας των νήσων του Α. Αιγαίου δοκιμάζονται από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της διαρκούς και δίχως τέλος αποβιβάσεως και παραμονής χιλιάδων μουσουλμάνων παρανόμων μεταναστών στα νησιά τους.



6. Σε ολόκληρη την Ελλάδα η παρουσία  δεκάδων χιλιάδων παρανόμων μεταναστών, τους οποίους διαφαίνεται ότι θα φιλοξενεί η χώρα μας επί μακρόν, εάν όχι για πάντα, προκαλεί σειρά σημαντικών ανωμαλιών σε τομείς όπως η οικονομία, η ασφάλεια και ο πολιτισμός.



7. Η ευρωπαϊκή εμπειρία διδάσκει ότι οι Μουσουλμάνοι μετανάστες όχι μόνο δεν αφομοιώνονται και δεν εντάσσονται στις πολιτισμικές και κοινωνικές δομές των κοσμικών δυτικών χωρών που τους φιλοξενούν (παρά τα υφιστάμενα σχετικά προγράμματα) αλλά αρκετοί εξ αυτών (ακόμη και γεννηθέντες στην Ευρώπη) στρατολογούνται από το ακραίο Ισλάμ και συμμετέχουν σε ισλαμικούς πολέμους «τζιχάντ», καθώς και  σε τρομοκρατικές δράσεις, ενώ οι εναπομένοντες «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι ουδέποτε τους καταδίδουν (αρκετοί μάλιστα επικροτούν το «έργο» των ακραίων) και αποτελούν την εν δυνάμει δεξαμενή στρατολογήσεως ισλαμοφασιστών.



8. Η Ελλάς ως Δυτικό κοσμικό δημοκρατικό κράτος, δεν πρέπει να επιτρέψει (στα πλαίσια δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανεξιθρησκείας) οιαδήποτε πράξη και συμπεριφορά θέτει σε αμφισβήτηση θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος (π.χ. ελευθερία σκέψεως και λόγου, ισότητα φύλων κ.λπ.) ή απειλεί την Δημοκρατία και το κοσμικό κράτος ή αντιτίθεται στην αντίληψη των Ελλήνων, περί πολιτισμού, χρηστών ηθών και εθίμων.


9. Ο ρυθμός γεννήσεων των μουσουλμάνων μεταναστών είναι πολύ υψηλότερος του αντιστοίχου των Ελλήνων πολιτών, θέτοντας σε κίνδυνο την πληθυσμιακή αναλογία του ελληνικού έθνους στο εγγύς μέλλον.



10. Η Τουρκία, έτερα μουσουλμανικά κράτη, καθώς και ακραίες ισλαμικές οργανώσεις ήδη χειραγωγούν (ή δύνανται να το πράξουν μαζικά στο μέλλον) «μετριοπαθείς» μουσουλμάνους, μέσω της θρησκείας (αντιδυτικά κηρύγματα μίσους στους τόπους λατρείας, εξώθηση σε αντεθνικές πράξεις, στρατολόγηση στο τρομοκρατικό ακραίο Ισλάμ κ.λπ.)




Κρίνεται ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί και κατοχυρωθεί άμεσα σειρά προληπτικών και κατασταλτικών αντικινήτρων ως προς την παράνομη μετανάστευση. 




Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται να εξετασθεί η σκοπιμότητα αναλήψεως των ακολούθων  μέτρων: 



1. Αναθεώρηση μέσω νομοθετικού πλαισίου των κριτηρίων χορηγήσεως ασύλου,  των συνθηκών άρσεως αυτού, καθώς και δημιουργία μηχανισμού διαρκούς ελέγχου δημιουργίας των συνθηκών αυτών.



2. Απλούστευση των προϋποθέσεων και διαδικασιών απελάσεως μεταναστών, μειώσεως των εμποδίων προς απέλαση και αυστηροποίηση διαδικασιών επανενώσεως οικογενειών μεταναστών.



3. Αναθεώρηση του νόμου περί αποκτήσεως ελληνικής ιθαγένειας (υιοθέτηση των αυστηρότερων νόμων που ήδη υφίστανται σε κράτη της ΕΕ).



4. Υιοθέτηση ή αυστηροποίηση σειράς νόμων και μέτρων (π.χ. πρόστιμα, ποινικά αδικήματα, απελάσεις), σχετικών με την ένδυση (π.χ. μπούργκα, κελεμπίες), την συμπεριφορά (π.χ. παρενοχλήσεις γυναικών, λύση γάμων με ανήλικες), τον προσηλυτισμό, τα κηρύγματα μίσους και τις απειλές και προκλήσεις σε χώρους λατρείας, δημόσιους χώρους κ.λπ..




5. Το σχετικό εθνικό νομικό πλαίσιο συνολικά, θα πρέπει να διαμορφωθεί κατά τρόπο ο οποίος θα διασφαλίζει όχι την ισορροπία ή τον συμψηφισμό πολιτικών, κοινωνικών και πολιτισμικών αντιλήψεων των Ελλήνων πολιτών και των πάσης φύσεως μεταναστών (μη δημιουργία πολιτισμικών θυλάκων) αλλά την προσαρμογή των τελευταίων στις αντιλήψεις και συμπεριφορές της φιλοξενούσης χώρας, επ’ απειλή απελάσεως. 



6. Δεδομένου ότι δεν υφίσταται, βάσει Συνθηκών, μόνιμη μουσουλμανική ελληνική μειονότητα, πέραν αυτής στην Θράκη (για την οποία υπάρχουν περί τα 300 τζαμιά), να μην κτισθούν νέα τζαμιά ανά την υπόλοιπη επικράτεια. Αντ’ αυτού να υπάρξει προσωρινή παραχώρηση αδείας λειτουργίας συγκεκριμένων χώρων λατρείας και υπό αυστηρούς όρους επιτηρήσεως. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να κατοχυρωθεί νομικώς η απαγόρευση κτισίματος μιναρέδων (θίγουν και αλλοιώνουν την πολιτισμική και ιστορική ευαισθησία, αισθητική και αντίληψη  της ελληνικής κοινωνίας και ενέχουν πολιτικό περιεχόμενο για το Ισλάμ). Στο ίδιο πνεύμα είναι δυνατή η εξεύρεση καταλλήλων χώρων για την ίδρυση ορισμένων μουσουλμανικών νεκροταφείων.





7. Αύξηση μέτρων ασφαλείας των πολιτών με σειρά οργανωτικών και διοικητικών μέτρων εντός και εκτός της χώρας (π.χ. στενή συνεργασία με αρμόδιες Δυτικές υπηρεσίες ασφαλείας, παρακολούθηση επικινδύνων για τα Εθνικά Συμφέροντα δραστηριοτήτων όπως αυτών στο διαδίκτυο, παρακολούθηση του Λόγου που αναπτύσσεται στους χώρους λατρείας και στα θρησκευτικά σχολεία των μουσουλμάνων, πρόληψη και εξάρθρωση κέντρων ισλαμικής ριζοσπαστικοποιήσεως, παρακολούθηση και προσαγωγή υπόπτων, απροειδοποίητοι έλεγχοι  κ.λπ.).





8. Εξέταση περιπτώσεων και τρόπου συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων στα Σώματα Ασφαλείας, σε ειδικές καταστάσεις (π.χ. μαζικά κτυπήματα κατά πληθυσμού όπως τα πρόσφατα σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες), με ανάλογη οργάνωση και εκπαίδευση ειδικών τμημάτων των ΕΔ και δημιουργία αναλόγου νομοθετικού πλαισίου.



9. Να διασφαλίζεται ο πλήρης έλεγχος, καταγραφή και εικόνα εισερχομένων και εξερχομένων της χώρας μεταναστών.



10. Να συνεχίσουν πλοία του ΝΑΤΟ να επιτηρούν συνδρομητικά την περιοχή του Α. Αιγαίου και να καταγράφουν την καθημερινή πραγματικότητα.



11. Να κληθούν τα κράτη της ΕΕ (μέσω των ευρωπαϊκών οργάνων), όπως αναλάβουν την αποτρεπτική φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων του Α. Αιγαίου, (μέσω κοινής ευρωπαϊκής ακτοφυλακής), καθ’ ολόκληρο το μήκος τους (και των Δωδεκανήσων συμπεριλαμβανομένων), για να δείξουν έμπρακτα στην Τουρκία ότι η Ευρώπη δεν εκβιάζεται. Η πράξη αυτή, πέραν της αυτοπροστασίας της ΕΕ, θα αποτελέσει το ελάχιστο δείγμα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα της οποίας είναι κλειστά (με ευρωπαϊκή ευθύνη) τα βόρεια σύνορα.




12. Στην ανωτέρω αποτρεπτική φύλαξη του Α. Αιγαίου το ελληνικό Λιμενικό Σώμα θα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο. Τα μη συμμετέχοντα ευρωπαϊκά κράτη στην φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων του Α. Αιγαίου με μέσα και προσωπικό, να καταβάλουν ανάλογα χρηματικά ποσά προς την Ελλάδα για αποκλειστική ενίσχυση των δυνατοτήτων του Λιμενικού Σώματος.




13. Η αυστηροποίηση των ελέγχων στα σύνορα της χώρας πρέπει να προβλέπει και την ύπαρξη κατάλληλων χώρων αναγκαστικού προσωρινού «περιορισμού» με σκοπό την ταυτοποίηση, διαχωρισμό και υγειονομικό έλεγχο και την εν συνεχεία αντιμετώπιση κατά περίπτωση των παρανόμως εισερχομένων.



14. Η Ελλάς να διαθέσει μία ή δύο κατάλληλες μη κατοικημένες νήσους (από πλευράς θέσεως, εκτάσεως, μορφολογίας εδάφους κ.λπ.), κατά προτίμηση από αυτές που διεκδικεί μονομερώς η Τουρκία (για ευνοήτους λόγους), προκειμένου να μεταφέρεται εκεί το σύνολο των παρανόμως εισερχομένων μεταναστών. Με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, παρουσία, επιτήρηση, διαχείριση και φύλαξη ασφαλείας επί της νήσου (ή νήσων), θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες (ποσοτικά και ποιοτικά) εγκαταστάσεις και υποδομές υποδοχής, παραμονής και ελέγχου μεταναστών, προκειμένου να διενεργούνται επ’ αυτής (αυτών), όλες οι απαραίτητες διεργασίες καταγραφής, κατανομής σε κράτη ή και επιστροφής των μεταναστών.




15. Να νομιμοποιηθεί από τους Διεθνείς Οργανισμούς η απηνής δίωξη και εξουδετέρωση των διακινητών μεταναστών, ενώ τα κράτη τα οποία τους ανέχονται εντός της επικράτειάς τους και δεν πράττουν τα δέοντα εναντίον τους, να υφίστανται κυρώσεις. 



16. Να αναληφθεί ευρωπαϊκή συστηματική εκστρατεία ενημερώσεως των εν δυνάμει φιλοδοξούντων όπως εισέλθουν παρανόμως μεταναστών (εξ ανατολών ή εκ νότου), στους τόπους που ευρίσκονται, για τις συνθήκες και διαδικασίες τις οποίες θα συναντήσουν μετά την παράνομη είσοδό τους επί ευρωπαϊκού εδάφους.




17. Να συμφωνηθεί από τα ευρωπαϊκά κράτη ο τρόπος επιλογής και κατανομής προσφύγων σε αυτά, καθώς και οι επιπτώσεις για τα κράτη τα οποία δεν αποδέχονται πρόσφυγες.



18. Να εκπονηθούν μεσομακροπρόθεσμα ευρωπαϊκά προγράμματα βοηθείας και επενδύσεων σε επιλεγμένες χώρες προελεύσεως των μεταναστών προκειμένου οι πληθυσμοί αυτοί να παραμένουν στις πατρίδες τους. Αυστηρή προϋπόθεση για την παροχή ευρωπαϊκών κονδυλίων προς τις χώρες προελεύσεως και διελεύσεως των μεταναστών να είναι η αποδοχή συμφωνιών επαναπροωθήσεως και η ουσιαστική εφαρμογή τους.




19. Να ενταθούν οι προσπάθειες επιτεύξεως συμφωνίας μεταξύ των εμπλεκομένων μερών προς εξάλειψη των εστιών συγκρούσεων και αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή (π.χ. Συρία, Λιβύη κ.λπ.).




20. Η Ελλάς να πρωτοστατεί σε κινήσεις προωθήσεως της ειρήνης και παροχής υποστηρίξεως σε «προβληματικά» κράτη, ενώ συγχρόνως να τονίζει και συντηρεί σε κάθε επίπεδο τις πολιτιστικές σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο, σε μία προσπάθεια προβολής της ελληνικής «ήπιας ισχύος» και των φιλικών της προθέσεων.




Ενδεχομένως για κάποιους συμπολίτες μας, τα ανωτέρω προτεινόμενα μέτρα να κρίνονται ως σκληρά και για άλλους ως μη διπλωματικώς δόκιμα, λόγω των ομαλών σχέσεων τις οποίες διατηρεί η χώρα μας με μουσουλμανικά κράτη. 



Προς τους εν λόγω συμπολίτες εκφράζονται οι ακόλουθες σκέψεις:



- Το φαινόμενο της μαζικής μεταναστεύσεως εκατομμυρίων Ασιατών και Αφρικανών αναμένεται ότι θα συνεχισθεί (ανεξαρτήτως του εμφυλίου στην Συρία), λόγω υπεργεννητικότητος στις Ηπείρους αυτές, της κλιματικής αλλαγής, καθώς και διαφοράς βιοτικού επιπέδου ως προς την Δύση. Η χώρα μας αποτελεί την δυτική προμετωπίδα και ευρίσκεται ιδιαίτερα εκτεθειμένη γεωγραφικά στο μεταναστευτικό φαινόμενο. 




Το κυνικό δίλημμα που αναδύεται και απαιτεί ξεκάθαρες απαντήσεις είναι το κατά πόσο οι ελληνικές κυβερνήσεις προτίθενται να διαφυλάξουν την ασφάλεια και την ευημερία των Ελλήνων πολιτών και κατά μείζονα λόγο την ίδια την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή εάν στα πλαίσια διεθνιστικών ιδεοληψιών προτίθενται να αντικαταστήσουν τον ελληνικό πληθυσμό (δεδομένης και της οξείας υπογεννητικότητος), με νέο «ελληνικό» πληθυσμό ασιατικής και αφρικανικής προελεύσεως, διαπνεόμενο κατά πλειοψηφία από αντίθετες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές αντιλήψεις. 


Σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες πολίτες εκλέγουν την ηγεσία τους προκειμένου να επιδιώκει την εκπλήρωση των Ελληνικών Εθνικών Συμφερόντων και όχι για να θεραπεύει, σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, τις πλανητικές στρεβλώσεις και αδικίες.






- Εκ των μουσουλμανικών κρατών με τα οποία διατηρεί σχέσεις η χώρα μας, άλλα τηρούν στην επικράτειά τους τον ισλαμικό νόμο δίχως να τα απασχολούν οι δυτικές ευαισθησίες και η αμοιβαιότητα (π.χ. Σ. Αραβία, Ιράν κ.λπ.), ενώ άλλα (π.χ. Αίγυπτος, Συρία, Ιορδανία κ.λπ.) επιτρέπουν ως ένα βαθμό την διαφορετική έκφραση λατρείας και συμπεριφοράς σε μειονότητες. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμη και σ’ αυτά τα κράτη οι μη μουσουλμανικές μειονότητες συρρικνώνονται και επιπλέον η μουσουλμανική πλειοψηφία ουδέποτε κινδύνευσε από μαζικά τυφλά κτυπήματα άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων. Τέλος τα Πατριαρχεία και οι χριστιανικές εκκλησίες εντός αραβικών χωρών δεν ιδρύθηκαν χθες αλλά πριν ακόμη και από την εμφάνιση του Ισλάμ. Κατά συνέπεια μία ειλικρινής απάντηση προς τα σεβαστά κατά τα άλλα αραβικά κράτη θα ήταν ότι τα ανωτέρω προτεινόμενα μέτρα αποτελούν απαραίτητα συστατικά αυτοάμυνας προς εθνική επιβίωση και ότι μία επανεξέτασή τους θα καταστεί δυνατή όταν παύση το φαινόμενο πίσω από σχεδόν κάθε τρομοκρατική επίθεση στην Δύση, με εκατόμβες αθώων θυμάτων,  να υπάρχει ένας ή περισσότεροι Μουσουλμάνοι, ανεξαρτήτως κινήτρων (θρησκευτικών, πολιτικών, πολιτισμικών, κοινωνικών, ψυχολογικών, οικονομικών, συναισθηματικών, αντεκδικητικών, υπαρξιακών κ.λπ.).






- Τέλος τα ανωτέρω προτεινόμενα μέτρα δεν αντιτίθενται σε διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις τις οποίες έχει αποδεχθεί η χώρα μας αλλά θέτουν αυστηρότερους όρους (οι οποίοι ήδη εφαρμόζονται σε άλλα κράτη) και επιζητούν την διεθνή συνεργασία, επ’ ωφελεία της Ελλάδος και της ΕΕ, καλώντας τους εμπλεκομένους να αναλάβουν τις ευθύνες τους.