tag:blogger.com,1999:blog-1517256696990590352024-03-13T07:01:37.375+02:00RIMSERadical Islam Monitor in Southeast EuropeUnknownnoreply@blogger.comBlogger869125tag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-85722669491692964652020-12-29T17:52:00.004+02:002020-12-29T17:52:49.239+02:00 Jihadist Leaderships 2020<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-mfufQZu43sA/X-tQn8BVrjI/AAAAAAAAA20/l_PXwZ0HtngSv_pjnlPYCbh5lyO06UZwQCLcBGAsYHQ/s1974/AA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1104" data-original-width="1974" src="https://1.bp.blogspot.com/-mfufQZu43sA/X-tQn8BVrjI/AAAAAAAAA20/l_PXwZ0HtngSv_pjnlPYCbh5lyO06UZwQCLcBGAsYHQ/s320/AA.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KhGHCc8lGVQ/X-tQv3Rl2CI/AAAAAAAAA24/JUn31G_sn1Mzvf0iSflJBVZcF4WQyxuawCLcBGAsYHQ/s1972/ccc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1102" data-original-width="1972" src="https://1.bp.blogspot.com/-KhGHCc8lGVQ/X-tQv3Rl2CI/AAAAAAAAA24/JUn31G_sn1Mzvf0iSflJBVZcF4WQyxuawCLcBGAsYHQ/s320/ccc.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-19228003945267738432020-08-31T19:49:00.007+03:002020-08-31T19:49:52.856+03:00Αφρική: Τα αποικιακά σχέδια του Ερντογάν στις βόρειες χώρες της ηπείρου και στο Κέρας<p><span style="font-family: verdana;"><i> Υπό την κάλυψη των επιχορηγήσεων, της ανθρωπιστικής βοήθειας και των κοινών επενδύσεων, το τουρκικό καθεστώς με επικεφαλής τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διεισδύει σε ορισμένες αφρικανικές χώρες για να λεηλατήσει τον πλούτο τους και να αναβιώσει κακόβουλες πολιτικές φιλοδοξίες στην ήπειρο, γράφει ειδησεογραφική ιστοσελίδα του Αμπού Ντάμπι. </i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Από τη Λιβύη στη Σομαλία, μέσω της Μαυριτανίας, η Τουρκία, η οποία αγκαλιάζει την τρομοκρατία και υποστηρίζει τον εξτρεμισμό στην περιοχή, στοχεύει στην αποκατάσταση της προβληματικής οικονομίας της, προσεγγίζοντας αυτές τις χώρες. Ταυτόχρονα, οι παρατηρητές φοβούνται ότι η τουρκική επέκταση στην Αφρική θα οδηγήσει στην εξάπλωση της τρομοκρατίας στην Αφρική.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Στο πλαίσιο αυτό, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου επιβεβαίωσε, πριν από λίγες ημέρες, την πρόθεση της χώρας του να επεκτείνει τις σχέσεις της με τις αφρικανικές χώρες και τις περιφερειακές οργανώσεις. Η Τουρκία ξεκίνησε πραγματικά βήματα για να διεισδύσει σε πολλές χώρες της ηπείρου, για να καταλάβει τους φυσικούς πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό, διαμάντια και άλλα ορυκτά). Στη Βόρεια Αφρική και στο Κέρας της Αφρικής, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρά με το σχέδιο κατάσχεσης του πλούτου αυτών των χωρών υπογράφοντας άδικες συμφωνίες υπέρ της καταρρέουσας οικονομίας του, εις βάρος των οικονομιών αρκετών αφρικανικών χωρών όπως η Λιβύη, η Σομαλία και το Σουδάν.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Η Τουρκία χρησιμοποιεί την τουρκική εταιρεία «Sadat International Defense Consulting», η οποία ιδρύθηκε από τον συνταξιούχο στρατιωτικό Ταξίαρχο Adnan Tanri Verdi το 2012, ως οικονομική πύλη για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Ενώ η εταιρεία «Sadat» εξαντλείται σε χώρες όπως η Λιβύη, για παράδειγμα, ορισμένες χώρες έχουν εμποδίσει τα σχέδια του Ερντογάν, όπως η Τυνησία, ενώ η νέα αποικιακή μηχανή συνεχίζει να σκάβει σε χώρες όπως η Σομαλία και το Σουδάν. Αυτό συνέπεσε με την κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας, την υποτίμηση του τοπικού νομίσματος (τη λίρα), την κλιμάκωση του εμπορικού ελλείμματος σε πρωτοφανή επίπεδα, το δημοσιονομικό έλλειμμα σε ιστορικά επίπεδα και την απότομη μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Το συνολικό τουρκικό-αφρικανικό εμπόριο ανέρχεται σε 21 δισεκατομμύρια δολάρια, σε μια στιγμή που ο κρυμμένος λογαριασμός για τουρκικές λεηλασίες είναι 200 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Λιβύη</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Η Τουρκία στηρίχθηκε στην παρουσία της σε μια άκυρη συμφωνία με την αντισυνταγματική κυβέρνηση του Φαγιέζ αλ Σάρατζ τον περασμένο Νοέμβριο, σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας. Η Άγκυρα αποκάλυψε γρήγορα τα σχέδιά της για λεηλασία του πλούτου της Λιβύης, με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας Φατίχ Ντονμάζ να ανακοινώνει τον περασμένο Ιανουάριο ότι η χώρα του είχε εντοπίσει 7 περιοχές για απόκτηση αδειών εξερεύνησης πετρελαίου στη Λιβύη και η διαδικασία εξερεύνησης θα βασίζεται σε ανάλυση δεδομένων από την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου. Η προσέγγιση του Ερντογάν είναι σύμφωνη με αυτό που ανέφερε η Hurriyet, ότι το τουρκικό στρατιωτικό ενδιαφέρον για τη Λιβύη οφείλεται στην ανάγκη της Άγκυρας για καύσιμα. Τα στοιχεία της τουρκικής στατιστικής αρχής το 2019 δείχνουν ότι το ενεργειακό έλλειμμα στην Τουρκία ανήλθε σε περισσότερα από 41 δισεκατομμύρια δολάρια, αριθμός που πιστεύει ότι η Άγκυρα μπορεί να παρασχεθεί εάν ελέγχει έμμεσα την τρέχουσα και αναμενόμενη βιομηχανία πετρελαίου για τη Λιβύη.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Σομαλία</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Εν μέσω των συγκρούσεων που υφίσταται η Σομαλία ως αποτέλεσμα των τρομοκρατικών οργανώσεων και του εμφύλιου πολέμου, ο Ερντογάν φιλοδοξεί να εκμεταλλευτεί την εσωτερική κατάσταση της αφρικανικής χώρας που συνορεύει με την Ερυθρά Θάλασσα, για να ληστέψει τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο Ερντογάν αποκάλυψε τις προθέσεις του σχετικά με το πετρέλαιο της Σομαλίας κατά την επιστροφή του τον Ιανουάριο του 2020 στο αεροπλάνο του στην Τουρκία μετά τη συμμετοχή του στη σύνοδο κορυφής του Βερολίνου για την κρίση της Λιβύης, καθώς δήλωσε ότι η κυβέρνηση της Σομαλίας υπέβαλε αίτημα στη χώρα του ζητώντας από τη χώρα του να ερευνήσει για φυσικό αέριο και πετρέλαιο στα ανοικτά της. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Ερντογάν ανέφερε ότι η εξερεύνηση πετρελαίου στα χωρικά ύδατα της Σομαλίας θα δημιουργήσει μεγάλη απόδοση στην οικονομία της χώρας του. Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έσπευσε επίσης να λάβει έγκριση από το τουρκικό κοινοβούλιο για συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Σομαλίας. Πράγματι, η τουρκική κυβέρνηση κινήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο για να εκμεταλλευτεί τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και τις προοπτικές εξόρυξης στη Σομαλία, δημιουργώντας έναν μηχανισμό που επιτρέπει τόσο στις ιδιωτικές όσο και στις τουρκικές εταιρείες να διερευνήσουν τις ενεργειακές ευκαιρίες στη χώρα, η οποία έχει στρατηγική τοποθεσία στο Κέρας της Αφρικής.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Τυνησία</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Στην Τυνησία, ο Ερντογάν προσπάθησε να διεισδύσει στην αφρικανική χώρα μέσω μιας εμπορικής συμφωνίας με στόχο την ενίσχυση της τουρκικής εμπορικής επιρροής στην τοπική αγορά, την αποδυνάμωση του κινήματος παραγωγής της Τυνησίας και την αντικατάσταση τους με τις τουρκικές βιομηχανίες, ενώ το Κοινοβούλιο ήταν στην πρώτη γραμμή για να το απορρίψει. Τον περασμένο Απρίλιο, εκπρόσωποι στο κοινοβούλιο της Τυνησίας ζήτησαν να αρνηθούν την επικύρωση δύο εμπορικών συμφωνιών που υποβλήθηκαν στο συμβούλιο, η πρώτη με το Κατάρ και η δεύτερη με την Τουρκία, χαρακτηρίζοντάς τις ως «παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας». Ο Μαμπρούκ Κουρσίντ, μέλος του κοινοβουλίου, προειδοποίησε για τον κίνδυνο επικύρωσης της εμπορικής συμφωνίας με την Τουρκία, καλώντας τους βουλευτές να την απορρίψουν. «Η συμφωνία επιτρέπει στους Τούρκους, τους θεσμούς και τους ιδιώτες, να κατέχουν ακίνητα στην Τυνησία, η οποία προστατεύεται από ξένη ιδιοκτησία, και επιτρέπει επίσης στους Τούρκους να κατέχουν γεωργικές εκτάσεις», δήλωσε ο Κουρσιντ, σημειώνοντας ότι «η προστασία των γεωργικών γαιών σχετίζεται με την εθνική κυριαρχία». Ο βουλευτής της Τυνησίας εξήγησε ότι η εμπορική συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της Τυνησίας και της Τουρκίας το 2016 «επιτρέπει την επένδυση για τους Τούρκους χωρίς περιορισμούς και δίνει στον Τούρκο επενδυτή τα ίδια προνόμια που απολαμβάνει ο Τυνήσιος επενδυτής, όπως το δικαίωμα να κατέχει και να δανειστεί από τοπικές τράπεζες».</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Μαυριτανία</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Στη Μαυριτανία, η πολιτική της Άγκυρας δεν φαίνεται διαφορετική εκεί, ακόμα κι αν τα εργαλεία εφαρμογής είναι διαφοροποιημένα, καθώς η Άγκυρα διεισδύει σε εμπορικές εταιρείες και στη συνέχεια καλύπτεται με ανθρωπιστική βοήθεια. Η Τουρκία και η Μαυριτανία υπέγραψαν δεκάδες συμφωνίες, μέσω των οποίων πέτυχε αύξηση του όγκου των ανταλλαγών κατά 6 φορές σε 10 χρόνια. Η Τουρκία βλέπει τη Μαυριτανία ως ισχυρό υποστηρικτή της παρουσίας της στην τεράστια αφρικανική αγορά, αλλά το άνοιγμα του Νουακσότ στον κόσμο έχει χάσει το τουρκικό όνειρο. Η κυβέρνηση της Μαυριτανίας αποφάσισε ότι οι τουρκικές εταιρείες θα συμμετάσχουν σε δημόσιους διαγωνισμούς χωρίς ειδικές παραχωρήσεις. Παράλληλα, η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Μαυριτανία και ήρθε να βοηθήσει, λαμβάνοντας υπόψη ότι διαθέτει εμπειρία σε αυτόν τον τομέα που θα ενταχθεί στο πλαίσιο του έργου για την καταπολέμηση της απερήμωσης στη Μαυριτανία. Η Άγκυρα χρηματοδότησε ένα έργο αποκατάστασης περίπου 5 χιλιάδων εκταρίων στη Μαυριτανία, το Σουδάν και την Ερυθραία, με χρηματοδοτικό κονδύλιο έως 3 εκατομμύρια δολάρια, από το 2018 έως το 2021, ως πρόσχημα για την τουρκική παρουσία σε αυτήν τη χώρα πλούσια σε φυσικούς πόρους.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Αλγερία</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Η Αλγερία είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Άγκυρας στην Αφρική, καθώς κατατάσσεται στην τέταρτη θέση στις χώρες εξαγωγής φυσικού αερίου στην Τουρκία, μετά τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράν. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, οι εξαγωγές ενέργειας αντιπροσωπεύουν περίπου το 97% όλων των εξαγωγών της Αλγερίας προς την Τουρκία, εξ ου και οι λόγοι για το ενδιαφέρον της Άγκυρας και της Αλγερίας να συνάψουν 7 συμφωνίες και μνημόνια κατανόησης σε πολλούς τομείς, όπως η διπλωματία, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, η γεωργία, ο τουρισμός και η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Άνθρωποι κοντά στις τουρκο-αλγερινές υποθέσεις λένε ότι ο Ερντογάν προσπαθεί με όλη τη δύναμη να περάσει τα «δηλητήρια» του και να διαδώσει τα πλοκάμια του σε αυτήν την πλούσια σε αέριο χώρα, αυτόν τον ζωτικό πόρο, αφού ο Τούρκος πρόεδρος απέτυχε να βρει εναλλακτική λύση στις αποτυχημένες εισβολές της Ανατολικής Μεσογείου με την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Ελλάδα. Το 2018, ο Ερντογάν ζήτησε, κατά τις συνεδριάσεις του συμβουλίου επιχειρηματιών των δύο χωρών, να αυξηθεί ο όγκος των συναλλαγών με την Αλγερία από 3,5 δισεκατομμύρια σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια ως πρώτο στάδιο και μετά 10 δισεκατομμύρια δολάρια μετά από αυτό. Ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να ελέγξει την οικονομία της Αλγερίας μέσω 160 εταιρειών ήδη στην Αλγερία που εργάζονται στον τομέα των κατασκευών.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Al Ain</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The Hellenic Information Team</span></p><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-9314843560925081372020-08-30T15:49:00.000+03:002020-08-30T15:49:00.448+03:00Turkish-backed factions trafficking women and underage girls from Afrin to Libya<p><i> <span style="font-family: verdana;">AFRIN, Syria / TRIPOLI — Human rights organizations in northern Syria have documented horrific human rights abuses committed by members of the Turkish-backed Syrian National Army (SNA) against women and underage girls in occupied Afrin, in northwestern Syria.</span></i></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">The SNA — a collection of militias, including several espousing Islamist ideologies, formed and funded by Turkey — have reportedly trafficked women and girls from Afrin to Libya where they are being held in sexual slavery, subjected to mass rape and forced abortion.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The Afrin Activists Network reported that the first batch of Afrin girls arrived in Libya 10 days ago.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The mercenaries of the Turkish occupation were and are still continuing to violate women’s rights and all human values in the occupied areas.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Criminality in areas under Turkish population is rampant, especially against women and girls. Cases of kidnapping, imprisonment, rape, sexual trafficking, and murder have become commonplace.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The Turkish invasion of Afrin Region, launched 20 January 2018, saw the mass displacement of the local population — estimated at anywhere between 150,000 and 300,000 people at the time — and widespread criminality in what used to be the safest region in a country ripped apart by civil war.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Shortly after the occupation took control, and even in the middle of the offense to take the region, looting and extrajudicial killing was endemic. As the occupation dragged on, the crimes became more systematic and better documented. The destruction of Yazidi holy sites, the routine abduction, torture, and extortion of Afrin’s ethnic and religious minorities, mass theft of public and private property – especially of the region’s famous olive harvest. The city’s rich cultural heritage stolen and sold on the black market for profit.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The people of Syria, from all ethnicities, religions, and genders, have suffered during the nine-year-long Syrian war that has seen large parts of the country destroyed and the national economy in ruins. The conflict has resulted in the kidnapping, detention, and disappearance of thousands. In April, the Syrian Democratic Council (SDC), one of the governing bodies in North and East Syria, announced the formation of a committee to investigate instances of detention and disappearance.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Hardest hit by the Turkish occupation have been the regions women. Once co-equal members of society and government, the women of Afrin have been subjected to the worst violations imaginable.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">During a recent spate of in-fighting amongst the Turkish-backed factions occupying Afrin, dozens of women, many of them naked, were freed from a detention center run by the Hamza Division out of their headquarters.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">On 1 June, in response to the incident and video showing the enslaved women being removed from the Hamza Division’s headquarters, the Syriac Women’s Union, alongside several other women’s organizations demanded the United Nations and international human rights organizations form a fact finding committee in order to hold the perpetrators of violence against women in Afrin accountable:</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">“Since the beginning of the Turkish occupation and its mercenaries for the city of Afrin, its violations and practices – which fall under the category of war crimes in light of a general international silence – are still ongoing, despite the resistance made by the people of Afrin in the face of forced displacement and the systematic demographic change that the Turkish occupier and its mercenaries aim at.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The people of Afrin are exposed on a daily basis to the most brutal inhuman violations and systematic violence, in which women had severely suffered as a result of the continued indiscriminate shelling of al-Shahba areas, kidnapping, rape, forced marriage of minor girls, and the killing and torture of women in detention centers inside the city of Afrin and its occupied villages to completely empty the region of its population.”</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The statement went on to say that the crimes against women in Afrin should be considered war crimes and called on the international community and human rights organizations to investigate the violations and hold the perpetrators accountable.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">The Families for Freedom Movement — a coalition of human rights watchdog groups from Syria — issued a statement detailing the facts about the incident and calling for an investigation:</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">“Inside were eight women formerly detained by the faction, accompanied by a child. The raid followed an incident the previous day in which one of al-Hamza’s fighters threw a hand grenade into the shop of a displaced civilian from Eastern Ghouta, killing one adult civilian and a child, and injuring others. This prompted a number of residents to demonstrate in front of the faction’s headquarters, demanding the handover of those involved and protesting the repeated attacks against civilians.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Though the video appeared to show the liberation of the detained women, their whereabouts remain unknown, as do their names, identities, and the reasons for their detention. Conflicting and alarming reports suggest they may have been handed back to al-Hamza, which is notorious for countless violations including theft, kidnapping, killing, and intimidation of civilians. Another report, from the Violations Documentation Center in Syria, said they had been handed over to military police.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">While the women’s whereabouts were unknown, activists managed to document the names of two who appeared in the video: Haifa al-Jasem, from Afrin, detained since 2018; and Rukan Manla, from the town of Juwayq,, detained since July 2019, according to the activists. This means at least one of the detained women spent two years in the headquarters of a military faction, without her family knowing her location, the reasons for her detention, or the circumstances she faced.”</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">On 1 August, several young men who were in the prisons of the Turkish-backed factions indicated that they have been subjected to extreme brutality at the hands of the SNA.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">A family of five and two young men who managed to escape from Afrin city attested to the conditions in which civilians live in Turkish areas. Three of the group were in the prisons of the SNA in the cities of Afrin, Al-Bab, and Azaz.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">They spoke about the brutality they suffered during their detention, stressing that the prisons are full of kidnapped men and women, many of whom are being held under fabricated charges. According to the young men, some of the kidnapped women have their children with them.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Given the territories are under their control, Turkish authorities are ultimately responsible for their security and ensuring the rights of residents.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Turkish authorities are well aware of the problem of human trafficking yet have done little to combat the trafficking of women and children, even within their own borders.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">In war torn Libya, the destination of trafficked women and girls from Afrin, masked Turkish-backed Syrian mercenaries sent to the country to support the Turkish-allied Government of Nation Accord (GNA) fire live ammunition at demonstrators in Tripoli demanding the dismissal of Fayez al-Sarraj, head of the GNA, and the expulsion of Syrian mercenaries from Libya.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">“We monitored the armed group that shot the demonstrators with indiscriminate bullets and kidnapped a number of them in Tripoli,” GNA Minister of Interior Fathi Bashagha declared, indicating that his ministry is ready to use force in order to maintain security.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">As the Turkish-backed Syrian factions in Libya increasingly engage in criminal practices, their welcome among the local population has worn out.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Similar protests occurred earlier this month in Tripoli. Protests that began as a call for better public services morphed into an airing of concerns about the proliferation of Syrian mercenaries sent to the country by Turkey.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Thousands of mercenaries, mostly Syrian but hundreds from other nationalities, have flooded Tripoli since Turkey began sending them to the country earlier this year. The demonstrators condemned the spread of the Turkish-backed mercenaries and the instances of looting and extortion of Libyans by the factions.</span></p><p><br /></p><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-9198686995261300532020-08-30T15:48:00.000+03:002020-08-30T15:48:06.550+03:00“Αλβανοποίηση” Σκοπίων; Πόσο θα επηρέαζε την Ελλάδα;<p><span style="font-family: verdana;"><i> Eίναι υπερβολή να μιλούμε για «αλβανοποίηση» της πολιτικής ζωής και των θεσμών στο κράτος των Σκοπίων; Μετά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, όχι. Η αλβανική κοινότητα, η οποία επισήμως αποτελεί το 25% – και ανεπισήμως το 30% λόγω υψηλής γεννητικότητος- σε μία χώρα με 2,1 εκατομμύρια κατοίκους, καταλαμβάνει πολλές και σημαντικές θέσεις – κλειδιά. Θυμίζω ότι ο Ζόραν Ζάεφ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος ανέλαβε την Πρωθυπουργία χωρίς να έχει την απόλυτη πλειοψηφία.</i> </span></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Στην κυβέρνησή του μετέχουν δύο αλβανικά κόμματα. Οι Αλβανοί θα ορίσουν Πρόεδρο της Βουλής, Υπουργό Εξωτερικών, Υπουργό Οικονομικών και στις τελευταίες 100 ημέρες προ των εκλογών θα ορίσουν και τον Πρωθυπουργό. Έτσι υλοποιείται η υπόσχεση του Αλβανού πολιτικού Αλί Αχμέτι για Αλβανό Πρωθυπουργό στο γειτονικό μας πολυεθνικό κράτος.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><u>Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας (Πολιτικός Επιστήμων)</u></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Θυμίζω ότι ήδη από τα προηγούμενα χρόνια η αλβανική μειονότητα έχει κερδίσει την ισοτιμία της αλβανικής γλώσσας με τη σλαβική των Σκοπίων (αυτή που κακώς αναγνωρίζει ως «μακεδονική» η Συμφωνία των Πρεσπών). Θυμίζω επίσης ότι από το 1991, οπότε ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο το κράτος αυτό, μέχρι και σήμερα η αλβανική μειονότητα έχει διεκδικήσει ακόμη και με τα όπλα την ενίσχυση των δικαιωμάτων της.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Τι σημαίνει για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα η αλβανοποίηση των Σκοπίων;</span></p><p><span style="font-family: verdana;">1. Ενθαρρύνεται ή μάλλον αποθρασύνεται ο αλβανικός εθνικισμός. Ήδη γίνονται συζητήσεις για την ενοποίηση Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου κάτω από το έμβλημα του αετού της Μεγάλης (ή Φυσικής) Αλβανίας. Οι Αλβανοί διανοούμενοι προτιμούν τον όρο Φυσική Αλβανία, διότι θεωρούν ότι τα φυσικά σύνορα του αλβανικού έθνους περιέχουν εδάφη πέραν της σημερινής Αλβανίας.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p><span style="font-family: verdana;">Ο αλβανικός εθνικιστικός άνεμος θα πιέσει την Ελλάδα με μοχλό το τεχνητό ζήτημα των Τσάμηδων – απογόνων των συνεργατών των Ναζί και εις βάρος των Βορειοηπειρωτών. Στην κεντρική πλατεία των Τιράνων ο Πρωθυπουργός Ράμα τοποθέτησε συμβολικά και μία πέτρα από την ελληνική Θεσπρωτία, την οποία η αλβανική κυβέρνηση αποκαλεί Τσαμουριά.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">2. Ενισχύεται ή ήδη υπαρκτή τουρκική επιρροή στα Σκόπια. Οι υποστηρικτές της εθνικώς επιζήμιας Συμφωνίας των Πρεσπών διακήρυτταν ότι …κατόρθωσαν να απομακρύνουν την τουρκική επιρροή. Κάτι τέτοιο βεβαίως δεν έγινε, όπως διαπιστώνουμε και από τη συμμετοχή των Σκοπιανών βουλευτών κάθε χρόνο στις εκδηλώσεις του Τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους για την εισβολή του 1974. Τώρα, με την παρουσία Αλβανών πολιτικών σε καίριες θέσεις, η Τουρκία αυξάνει την επιρροή της στα Σκόπια.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">3. Το ερώτημα είναι αν και πού θα σταματήσουν οι Αλβανοί τώρα που τους άνοιξε η όρεξη. Τι άλλο θα διεκδικήσουν; Το Κοσσυφοπέδιο- Κόσσοβο είναι δίπλα και αποτελεί κίνητρο για μελλοντική ένωση όλων των εδαφών που θεωρούνται «αλβανικά».</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Με απλά λόγια: Θα αποσχισθούν από τα Σκόπια οι δυτικές περιοχές με τον αλβανικό πληθυσμό και τις αλβανικές σημαίες, που ήδη κυματίζουν σε δημαρχεία και πανεπιστήμια; Η Ελλάς πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τέτοια διαλυτικά φαινόμενα στη γειτονιά της.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">4. Η αλβανοποίηση οδηγεί λόγω φόβου σε μία αμυντική βουλγαροποίηση του σλαβικού στοιχείου. Πολλοί από τους λεγόμενους «Μακεδόνες» ανακαλύπτουν ότι οι γονείς τους ήταν Βούλγαροι και μακεδονοποιήθηκαν δια της βίας από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι, ο οποίος τώρα δηλώνει Βούλγαρος και τον ακολουθούν δεκάδες χιλιάδες Σκοπιανών.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Για την Ελλάδα η επιρροή του βουλγαρικού εθνικισμού στους Σλάβους των Σκοπίων ανακαλεί μνήμες της φονικής συγκρούσεως μεταξύ Βουλγάρων κομιτατζήδων του ΒΜΡΟ και ελληνικών ανταρτικών ομάδων στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος (κυρίως 1903-1908). Η επίσημη βουλγαρική θέση είναι ότι η ιστορία και η γλώσσα του σλαβικού στοιχείου των Σκοπίων αποτελούν τμήμα της βουλγαρικής ιστορικής, εθνολογικής και γλωσσικής παράδοσης.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">5. Καντονοποίηση: Μήπως τελικά αυτή θα είναι η μέση λύση για να αποφευχθεί η διάσπαση του πολυεθνικού κράτους; Ομοσπονδιακή δομή με ένα αλβανικό καντόνιο στα δυτικά, ένα βουλγαρικό στα ανατολικά, ένα μικρό σερβικό στον βορρά, κάποιο άλλο για όσους επιμένουν να δηλώνουν «Μακεδόνες» κ.λπ. Αυτή είναι η προσωπική μου πρόβλεψη για τα αμέσως επόμενα χρόνια.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Τότε, όμως, θα τεθεί το ερώτημα: Αν οι αυτοαποκαλούμενοι «Μακεδόνες» αποτελέσουν ένα από τα 4-5 καντόνια σε μία ομοσπονδιακή χώρα, με ποιο δικαίωμα θα επιβάλλουν το όνομά τους σε όλη τη χώρα; Θα ανοίξει νέα συζήτηση για το όνομα του κράτους καταδεικνύοντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έλυσε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p><span style="font-family: verdana;">Ας παρατηρήσουμε προσεκτικά την προϊούσα αλβανοποίηση των Σκοπίων.</span></p><p><br /></p><p> </p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-83153399294925261022020-08-04T23:50:00.001+03:002020-08-04T23:50:06.301+03:00 Why Erdogan is not Serious About Eliminating Hayat Tahrir al-Sham, by Sami Moubayed<div><font face="verdana"><i>In their high-profile summit on the Black Sea resort of Sochi back in 2018, Russian President Vladimir Putin and Turkish President Recep Tayyip Erdogan agreed — among other things — to task Turkey with cleansing the northwestern Syrian province of Idlib from all terrorist groups. </i></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><span><a name='more'></a></span><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">This, of course, was in reference to Hayat Tahrir al-Sham (HTS) — formerly known as Jabhat al-Nusra — the official al-Qaeda-affiliate in Syria. HTS was the only formidable opposition force still standing in Idlib, after ISIS strongholds had been dismantled in the province and throughout the rest of the country. Unlike ISIS, however, HTS was composed almost exclusively of Syrian fighters who were fighting in their own towns and villages, which made their eradication extremely difficult.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Erdogan accepted the task and, in exchange, was given a series of assurances that he could keep his safe zone on the Syrian-Turkish border and that none of his checkpoints in Idlib would be targeted. He was given a deadline of October 15, 2018 to defeat HTS, which he missed, along with every subsequent extension. Finally in March of this year, he met again with Putin to discuss Syria and was tasked with the exact same mission, yet, this time, with no deadline.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Arab Skepticism</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Arab states like Egypt, the UAE and Saudi Arabia were not happy about the arrangement and cried foul play, arguing that it was Erdogan who supported the rise of jihadist groups in northern Syria in the first place. They did not trust Erdogan to actually turn against the very same militias that he had founded and backed since 2012. In fact, Erdogan shipped off some of these mercenaries to Libya in late 2019 to fight against forces supporting Prime Minister of the Government of National Accord, Fayez al-Sarraj, who the UAE and Saudi Arabia believe to be an ally of the Muslim Brotherhood.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Turkish Stalling Tactics</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Turkey had originally tried to negotiate a safe exit for HTS from Idlib without engaging in an actual armed confrontation. In October 2017, HTS militias escorted a Turkish reconnaissance unit into Idlib, where three meetings took place between the jihadist group and Turkish officials. The Turks tried — with little luck — to convince HTS to exit Idlib, the northwestern province that stretches from the village of Atmeh (north of Idlib, east of the Turkish border) to Darat Izzat (northwest of Aleppo), all the way to the Aleppo-Gaziantep Highway. When that failed, Ankara adopted a new approach: encouraging defections within HTS, sowing seeds of discord within its ranks and nudging fighters to defect and join other jihadist groups. Syrian expert Charles Lister said the end objective was to create a “manageable competitor (out of HTS) rather than an adversary.”</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">In reality, Ankara wanted somebody else to do its dirty work. Should the mission succeed, Erdogan would swoop in to claim credit; should it fail, he would blame someone else. He also did not want to run the risk of a bloodbath where he would lose soldiers of the National Liberation Army or the Free Syrian Army. He needed these bodies in future operations against Syrian Kurds. Over the course of the Syrian conflict, HTS had been the most capable adversary to the Syrian armed opposition, giving Erdogan all the more reason to avoid sending his proxies into a suicidal battle against them.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">A Formidable Force</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Finding recruits was always relatively easy for Jabhat al-Nusra leader Abu Mohammad al-Golani. Young men came knocking on his door, wanting to join al-Nusra first, and then HTS. In fact, many begged to join. The media attention the West was giving al-Golani was the greatest advertisement he could ever hope for — and it was free.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">People came to HTS for different reasons and Erdogan picked up on this phenomenon early into the Syrian war. Some saw real promise in its jihadist program, while others wanted arms to protect their homes and neighborhoods. Many simply needed the protection of a local militia, since all manifestations of statehood had collapsed throughout northern Syria. With no police and no official army, people had to run their own affairs and protect their own lives and belongings. People needed arms and HTS had plenty to distribute.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Its army was organized along semi-conventional military lines and given great autonomy on the battlefield. Platoon commanders were allowed to take on-the-spot decisions without awaiting instructions from higher command. They had the liberty of firing at will, invading villages, taking captives and shooting anybody they perceived as an enemy.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">The Emergence of Hurras al-Din</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Turkey’s divisive tactics began to bear fruit with the formation of Hurras al-Din in February 2018 — a coalition of jihadist groups who defected from HTS after its public distancing from al-Qaeda in July 2016. They quickly became a formidable player in Idlib, briefly challenging HTS within its own fiefdom. The fact that they were tearing Idlib apart and causing civilians to flee in large numbers did not phase Erdogan. What mattered to him was that the HTS-Hurras al-Din divide continued to empower him at the negotiating table — making his proxies stand out as moderates, while giving the Russians all the more reason to maintain Turkish military presence in the area.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">In June, HTS — in direct coordination with Turkey — carried out a series of impressive operations aimed at rebranding itself as an ally in the war on terror. For starters, HTS members arrested Saraj al-Din Mukhtarov (aka Abu Salah al-Uzbaki) — a top jihadist wanted by Interpol. Mukhtarov is, reportedly, to be transferred into Turkish custody where Ankara plans to use him as a bargaining chip in future talks with the US and EU.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">HTS militants also killed Khaled al-Arouri (aka Abu Qassim al-Urduni)— a ranking jihadist commander of Hurras al-Din, but, more importantly, it arrested the notorious terrorist Jamail Zeinah (aka Abu Malek al-Talli) — a close friend and comrade of al-Golani who had defected from HTS in April. Al-Talli hails from the Qalamoon area in Syria and is a former founder of Jabhat al-Nusra. He is the man who kidnapped the nuns of Maaloula and Lebanese soldiers in Arsal back in 2014. In June, he had single-handedly orchestrated a merger of five jihadist groups who were opposed to Turkish-Russian agreements in Idlib, creating a group called “Fa Ithbato” (Hold Your Positions). The five groups under his command are Tansikiyat al-Jihad (Jihadi Coordination Committee), Liwa al-Muqatileen al-Ansar (all foreigners), Ansar al-Din (headed by Abu Abdullah al-Shami), Hurras al-Din and Ansar al-Islam. HTS declared all of them outlaws, saying no military group could be established in the Syrian north without its permission. By mid-July, most of their bases had been stormed by HTS and their top commanders were either killed or arrested.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">An Effort to Normalize HTS</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Erdogan will use these victories against Hurras al-Din to show the world — and the Russians — that he is moving ahead with the tasked job of cleansing Idlib from hardliners and radical jihadists. In exchange for that, he will demand greater concessions vis-à-vis obtaining permanent status for his troops and more joint action against the Kurds of Syria. He has already received the green light to increase the number of Turkish checkpoints in Syria from 12 to 47 — three of which are deep within Russia’s fiefdom in the countryside of Hama and Latakia. He hopes that this “success” might eventually lead to removal of HTS from everyone’s blacklist — except perhaps the Syrian government.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">While the Syrian government continues to designate HTS as a terrorist group — no different from al-Qaeda or ISIS— the Russians are more cautious, realizing that they are too difficult to eradicate because they know the terrain inside and out and are deeply embedded within their communities. Moscow prefers a negotiated settlement with HTS commanders, which leads to the surrender of their arms and agreeing to reconciliation terms spelled out by their base in Hmeimeem on the Syrian coast.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">“It seems like Turkey is trying to present HTS as a group capable of— at least for now — eradicating radical groups like Hurras al-Din,” said Ibrahim Hamidi, a Syrian journalist from Idlib who is a senior editor at the London-based Asharq Alawsat. Speaking to EER, he explained: “HTS wants to be the single player in Idlib, and, it is noteworthy that in the last Putin-Erdogan summit, there was no condemnation of HTS like what happened during their summit in September 2019.” HTS is an “important card in the hands of the Turks,” he added, “which it will not surrender for free”.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Conclusion</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Despite Erdogan’s efforts to stack the cards in his favor, he has very little to show for himself. “Turkey achieved the opposite of what it aimed for,” said Nikolaos van Dam — a celebrated Syria expert and former Dutch ambassador to the Middle East. Speaking to EER, he explained: “It wanted to topple the regime in Damascus, but failed to do so. It allowed billions of dollars in arms shipments across its borders into Syria, parts of which ended up in the hands of radical Islamist groups. It wanted to neutralize the Kurdish PYD/YPG linked to the PKK, but the PYD/YPG became stronger than ever.” It decided to stay away from any direct confrontation in Idlib, allowing these groups to “weaken themselves and their rivals by fighting amongst each other.” He added: “The Syrian regime would not mind if the Turks would eliminate these groups for them, but will, one day, march against those who are backed by Turkey, in an effort to recover all Syrian territory, including parts occupied by Turkey itself.”</font></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-66493972178288283592020-07-27T19:10:00.000+03:002020-07-27T19:10:13.201+03:00Τουρκία: Στρατιωτική συμφωνία με Νίγηρα και Τσαντ<div><font face="verdana"><i>tribune.gr</i></font></div><div><font face="verdana"><i><br /></i></font></div><div><font face="verdana"><i><br /></i></font></div><div><font face="verdana"><i>Η Τουρκία διεισδύει στις αφρικανικές χώρες του Σαχέλ, που «παραδοσιακά» ανήκουν στη γαλλική ζώνη επιρροής, με στόχο να τις εντάξει στη δική της επιρροή και να τις πάρει από τη Γαλλία, ενισχύοντας και επεκτείνοντας ακόμα περισσότερο το υπό ανασύσταση νεο-οθωμανικό χαλιφάτο.</i></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><span><a name='more'></a></span><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Η επιθετικότητα της Τουρκίας, που εκδηλώνεται και στην υποσαχάρια ζώνη, αποσκοπώντας να εκδιώξει ολότελα τη Γαλλία από την Αφρική, είναι ίσως ο σημαντικότερος λόγος που η Γαλλία έχει αποφασίσει πολύ σκληρά να αντιταχθεί στην τουρκική επέκταση, μια στάση από την οποία ωφελείται και η Ελλάδα.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Να σημειωθεί ότι ο Τσαβούσογλου πραγματοποίησε περιοδεία την περασμένη εβδομάδα στις υποσαχάριες χώρες, τάζοντας «ανάπτυξη», «βοήθεια» και «στρατιωτική συνεργασία», τις ίδιες ημέρες που στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία προκάλεσε ένταση με τη Navtex για έρευνες νότια του Καστελόριζου.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Υπάρχει μια υποψία, ας μη θεωρηθεί δεδομένη, ότι η Τουρκία στην πραγματικότητα δεν επιθυμεί τώρα πόλεμο με την Ελλάδα, γνωρίζει ότι ακόμα δεν μπορεί να τον νικήσει, χρησιμοποιεί όμως τις εντάσεις με την Ελλάδα για αποπροσανατολισμό του ενδιαφέροντος της Δύσης, ώστε να εδραιώνεται παράλληλα ανενόχλητη με ταχύτατους ρυθμούς στην Αφρική (Λιβύη, Σομαλία, Νίγηρας, Τσαντ).</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Στρατιωτική συνεργασία με τον Νίγηρα</font></div><div><font face="verdana">Ο εκπρόσωπος του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), υποστράτηγος Αχμέντ αλ Μισμάρι, σε δηλώσεις του την Κυριακή στην εφημερίδα «Al-Ittihad», προειδοποίησε ότι το τουρκικό καθεστώς επιχειρεί να διεισδύσει στον Νίγηρα, που συνορεύει με τη νότια Λιβύη, για να περικυκλώσει τη Λιβύη και μετά να εισβάλει στον λιβυκό νότο.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Μια ρωσική δεξαμενή σκέψης ανέφερε την Κυριακή, ότι η Τουρκία φέρεται να έχει συνάψει συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τον Νίγηρα.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Πολιτικών Σπουδών της Ευρασίας, «Katehon», η οποία επικαλείται πηγές στην ισλαμιστική Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Τρίπολης, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τη χώρα του Νίγηρα, η οποία βρίσκεται στα νότια σύνορα της Λιβύης.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Η ιστοσελίδα τόνισε ότι αυτή η συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Νίγηρα θα ενισχύσει τον έλεγχο της Άγκυρας στην περιοχή.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Ο Λίβυος πολιτικός αναλυτής, Ισμαήλ Μπεζίνκα, δήλωσε στην ίδια ιστοσελίδα:</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">«Ο Νίγηρας υποφέρει πολύ σε όλα τα επίπεδα από την αναστολή των σχέσεών του με τη Λιβύη, ιδίως από οικονομική άποψη.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">»Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα είναι σύμμαχος του και θα υποστηρίξει τη αφρικανική χώρα από τη μία πλευρά, και από την άλλη αυτή η συμφωνία μπορεί επίσης να επιτρέψει στην τουρκική κυβέρνηση να αποκτήσει πρόσβαση στην καρδιά της Αφρικής, επομένως είναι πιθανό αυτή η στρατιωτική συμφωνία να ανοίξει το δρόμο για τη μείωση της γαλλικής επιρροής και να μειώσει τις πιθανότητες γαλλικών στρατιωτικών απειλών».</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Ο Ισμαήλ Μπεζίνκα πρόσθεσε ότι «η υπογραφή της στρατιωτικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών θα είναι προς το συμφέρον και των δύο μερών, καθώς η Τουρκία θα επωφεληθεί μέσω της επέκτασής της στο εσωτερικό της χώρας και του Νίγηρα να αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο στο χαρτοφυλάκιο της γειτονικής χώρας, της Λιβύης, καθώς μεγάλα οικονομικά οφέλη».</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Υπογραμμίζει ότι «η επόμενη χώρα θα είναι το Τσαντ που θα υπογράψει τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, ειδικά καθώς η οικονομική και διπλωματική συνεργασία βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη μεταξύ των δύο χωρών».</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Επίσκεψη Τσαβούσογλου στον Νίγηρα</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Την περασμένη Τρίτη ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου επισκέφθηκε τον Νίγηρα και παρουσιάστηκε εκεί ως «επενδυτής» και «πατερούλης». </font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Η Τουρκία θέλει να συμμετάσχει στο «μεγάλο όραμα» του αναπτυξιακού σχεδίου του Νίγηρα, δήλωσε την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας στην πρωτεύουσα της Νιγηρίας Νιαμέι.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">«Θα θέλαμε να συνεισφέρουμε στην ανάπτυξη του Νίγηρα στους τομείς των μεταφορών, των κατασκευών, της ενέργειας, της εξόρυξης και της γεωργίας», δήλωσε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε συνέντευξη Τύπου στον Νίγηρα, που ήταν η δεύτερη στάση του σε περιοδεία στη Δυτική Αφρική.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Στις δηλώσεις που έκανε μετά από τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του Νίγηρα, Ισούφου Μαχαμάντου, ο Τσαβούσογλου είπε ότι μίλησαν επί μακρόν για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών (στην κεντρική φωτογραφία ο Τσαβούσογλου με τον υπουργό Εξωτερικών του Νίγηρα, Κάλλα Ανκουράο).</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">«Με τον πρόεδρο, αξιολογήσαμε επίσης τη [διμερή] συνεργασία κατά της τρομοκρατίας.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">»Είδαμε πώς η Αφρική εν γένει και ειδικά ο Νίγηρας και η περιοχή του Σαχέλ επηρεάζονται από την τρομοκρατία», είπε.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Οι χώρες της περιοχής πλήττονται από την εύθραυστη κατάσταση στη Λιβύη, ακριβώς βόρεια του Νίγηρα, είπε, προσθέτοντας ότι η Λιβύη συζητήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της συνάντησης.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Η Λιβύη, που τελεί σε εμπόλεμη κατάσταση, ήταν το κύριο σημείο διέλευσης για τους Αφρικανούς που αναζητούν οικονομικές ευκαιρίες στην Ευρώπη.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Ο Τσαβούσογλου πρόσθεσε ότι οι δύο χώρες θα υπογράψουν επίσης συμφωνίες για στρατιωτική συνεργασία, αθλητισμό και θέματα νεολαίας.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Μετά από συνομιλίες στο Τόγκο την περασμένη Δευτέρα, ο Τσαβούσογλου επισκέφθηκε τον Νίγηρα, δεύτερη στάση της τριεθνικής του περιοδείας στη Δυτική Αφρική και ολοκλήρωσε με την Ισημερινή Γουινέα.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Όπως μετέδωσε το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, υπό την ηγεσία του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία έχει επιδιώξει μια άνευ προηγουμένου προσέγγιση στην Αφρική με βάση την αρχή του «win-win».</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Στο πλαίσιο της συνεργασίας της χώρας με την Αφρική, η τουρκική κυβέρνηση έχει δωρίσει εκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη υποδομών στην ήπειρο και χρηματοδότησε εκατοντάδες Αφρικανούς μαθητές, υποστηρίζει το Anadolu.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Η παρουσία της Τουρκίας γίνεται αισθητή σε ολόκληρη την ήπειρο, όπου υπάρχουν αρκετοί τουρκικοί οργανισμοί, όπως ο τουρκικός οργανισμός συνεργασίας και συντονισμού (TIKA), το Maarif Foundation και το Ινστιτούτο Yunus Emre, μεταξύ άλλων.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Κυρίως μουσουλμανική χώρα</font></div><div><font face="verdana">Ο Νίγηρας, με πληθυσμό 23 εκατ. ανθρώπους, είναι μια κυρίως μουσουλμανική χώρα.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Οι μουσουλμάνοι σουνίτες αντιστοιχούν στο 80% του πληθυσμού, οι παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες έχουν περιοριστεί στο 15%, οι χριστιανοί καθολικοί (γαλλική επιρροή) είναι το 5%.</font></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-87258698620225483832020-07-26T14:28:00.002+03:002020-07-26T14:28:58.221+03:00Στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία ενέκρινε η Αλβανία<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Λίγες ώρες πριν ο Ερντογάν εισέλθει στην Αγιά Σοφιά η Βουλή στην Αλβανία, ενέκρινε νέα συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Τουρκία.</i> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το θέμα μάλιστα στο οποίο δεν δόθηκε ιδιαίτερη προβολή από τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζει εκτενώς η Τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με το αλβανικό υπουργικό συμβούλιο, η συμφωνία συνεργασίας αποσκοπεί στον καθορισμό των αρχών της οικονομικής βοήθειας προς την Αλβανία για την αγορά προϊόντων 100% κατασκευασμένων στην Τουρκία και υπηρεσιών για στρατιωτικούς σκοπούς.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε ομιλία της πριν από την ψηφοφορία, η βουλευτής Έλωνα Γκεμπρέα, ανέφερε ότι το αλβανικό κοινοβούλιο ενέκρινε 26 στρατιωτικές συμφωνίες και πρωτόκολλα με την Τουρκία από το 1998.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Ο στρατηγικός εταίρος της χώρας μας, η Τουρκία, υποστήριξε σταθερά την Αλβανία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής επιμελητείας, σε ευθυγράμμιση με το πρόγραμμα άμυνας και εθνικής ασφάλειας».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Ευχαριστούμε την τουρκική πλευρά που δεν μας άφησε μόνους μας σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και όταν ο σεισμός έπληξε τη χώρα μας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">»Ελπίζω ότι αυτή η υποστήριξη όχι μόνο θα βοηθήσει τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και την ανταπόκρισή μας στις πολιτικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης», πρόσθεσε.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Αλβανία παρότι στα δύσκολα προσβλέπει στην Ελλάδα, όπως για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν παύει με κάθε ευκαιρία να δείχνει ότι αποτελεί τον στρατηγικό εταίρο της Τουρκίας στα Βαλκάνια.</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-40483689642014629452020-07-23T13:29:00.003+03:002020-07-23T13:29:47.231+03:00Πρίστινα: «Το Κόσοβο δεν είναι επαρχία της Τουρκίας». <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά της ανέγερσης τζαμιού που χρηματοδοτεί η Τουρκία.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο θεμέλιος λίθος για το αποκαλούμενο «Μεγάλο τζαμί» τέθηκε το 2012 ωστόσο καθυστερούσε η ανέγερσή του εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώνονταν στην κοινωνία για τον τρόπο χρηματοδότησής του. Αντιρρήσεις εξέφραζαν επίσης και πολλοί αρχιτέκτονες -πολεοδόμοι θεωρώντας το σχέδιο που επελέγη ως «πολύ τουρκικό». </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το «Μεγάλο τζαμί» θα κατασκευαστεί κατά το πρότυπο του Σελιμιγιέ τζαμιού στην Αδριανούπολη που χτίστηκε το 1575 και σχεδιάστηκε από τον μεγαλύτερο Τούρκο αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν. Οι εργασίες για το τζαμί στην Πρίστινα ξεκίνησαν στις 16 Ιουλίου και την επίβλεψη του έργου έχει η τουρκική Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (DIANET).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σήμερα το πρωί μέσω του διαδικτύου κυκλοφόρησε κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας, το μεσημέρι, έξω από το εργοτάξιο με αίτημα να σταματήσει η ανέγερση του τζαμιού και με σύνθημα: «Το Κόσοβο δεν είναι επαρχία της Τουρκίας». Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν μερικές εκατοντάδες πολίτες ωστόσο παράλληλα οργανώθηκε και αντιδιαδήλωση από τους υποστηρικτές της ανέγερσης του τζαμιού. Προκλήθηκε προς στιγμήν ένταση αλλά δεν σημειώθηκαν επεισόδια.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτική της Τουρκίας στο Κόσοβο, προκαλεί διχασμό και τριβές. Το 2013 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά την επίσκεψη του στην Πρίστινα είχε δηλώσει ότι «η Τουρκία είναι Κόσοβο και το Κόσοβο είναι Τουρκία». Μία φράση που προκάλεσε αντιδράσεις σε πολιτικούς παράγοντες στην Πρίστινα και χαρακτηρίστηκε ως έκφραση του «νέο-οθωμανισμού».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γνωστή είναι επίσης η σύγκρουση, τον Απρίλιο του 2018, του προέδρου του Κοσόβου Χάσιμ Θάτσι με τον τότε πρωθυπουργό Ράμους Χαραντινάι όταν ο δεύτερος αντέδρασε για την έκδοση στην Τουρκία έξι Τούρκων καθηγητών, οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλέν, χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γενική είναι η εκτίμηση στην Πρίστινα ότι η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αδιαφορία της δύσης και να αυξήσει την επιρροή της στο Κόσοβο το οποίο αντιμετωπίζει πλέον ως δική της επαρχία. Οι οικονομικές επενδύσεις και η θρησκεία αποτελούν τα μέσα που χρησιμοποιεί η Άγκυρα για να εδραιώσει την παρουσία της στο Κόσοβο, επισημαίνουν αναλυτές.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το τζαμί στην Πρίστινα δεν είναι το πρώτο μουσουλμανικό τέμενος που κατασκευάζει η Τουρκία στο Κόσοβο. Έχουν ανεγερθεί και άλλα τεμένη με μεγαλύτερο το «Bajram Pasha» τζαμί που βρίσκεται στην Νότια Μιτρόβιτσα, απέναντι από το βόρειο, σερβικό, τμήμα της πόλης.</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-36508450669594150032020-07-22T00:13:00.001+03:002020-07-22T00:13:06.305+03:00Surprise Qatar visit signals Turkey may employ Somalis ahead of Libya attack<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>A surprise visit by Turkish Defence Minister Hulusi Akar to Qatar at the weekend may signal that Turkey is seeking to bolster an army of militants and mercenaries in Libya with Somali fighters, the Libya Review said in an article on Sunday.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i></i></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Akar met with Qatari Prince Tamim Bin Hamad Al Thani in the capital Doha. No details of the discussions were published by Qatari state-run media, the Libya Review said.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The visit comes amid reports that the Libyan Government of National Accord (GNA), backed by Turkey, is moving fighters toward the strategic Mediterranean city of Sirte ahead of a possible offensive. Turkey has sent rocket launchers and self-propelled guns used in Syria to Libya in preparation, the Turkish Milliyet newspaper reported on Sunday.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Qatar and Turkey held the talks the day after the Pentagon issued a report stating that Turkey sent between 3,500 and 3,800 paid fighters to Libya from Syria to strengthen the GNA’s army. The report may have caused a shift in the Turkish view of the use of Syrians, which has provoked international criticism, and toward the employment of more Somali fighters, which Qatar has trained and deploys from bases there, the Libya Review said.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The visit also occurred after several days of intense clashes in Libya in which Syrian mercenaries were involved, the Libya Review said.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Turkey and Qatar have become close regional allies, cooperating in Libya and in the war in Syria. Egypt, which along with Russia and the United Arab Emirates backs Libyan opposition leader General Khalifa Haftar, has warned that it will respond to any attempted occupation of Sirte or the strategic al-Jufra airbase in Libya’s oil crescent with a military intervention.</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-29196086855560909462020-07-16T18:04:00.002+03:002020-07-16T18:04:11.433+03:00Συλλήψεις τρομοκρατών στην Ισπανία<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Δύο Αλγερινοί συνελήφθησαν σε έφοδο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της αστυνομίας σήμερα το πρωί στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, την Βαρκελώνη, ανακοίνωσε η αστυνομία. </i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι δύο Αλγερινοί ανήκαν σε έναν πυρήνα, ο οποίος βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών από το 2017. Ο πυρήνας αυτός σχεδίαζε μια επίθεση με εκρηκτικά στην Βαρκελώνη, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της η καταλανική αστυνομία προσθέτοντας ότι εξαρθρώθηκε πλήρως.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η έρευνα μάς επέτρεψε να εντοπίσουμε τις περιοχές, όπου ο τρομοκρατικός πυρήνας σχεδίαζε επιθέσεις, καθώς και να διακριβώσουμε ότι η οργάνωση είχε ήδη αρχίσει να αποκτά δυνατότητα κατασκευής εκρηκτικών μηχανισμών και δυνατότητα εξασφάλισης των όπλων που απαιτούνταν για την εκτέλεση της επίθεσης» ανέφερε η αστυνομία.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι ενέργειες τζιχαντιστικών οργανώσεων παραμένουν ύψιστης προτεραιότητας για την ισπανική αστυνομία από τότε που ένοπλοι ισλαμιστές χρησιμοποίησαν ένα φορτηγάκι το οποίο έριξαν πάνω σε πεζούς στον τουριστικό πεζόδρομο Λας Ράμπλας τον Αύγουστο του 2017, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποίησαν και άλλη επίθεση σε άλλη περιοχή σκοτώνοντας συνολικά 16 ανθρώπους. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τον Μάιο, η αστυνομία συνέλαβε έναν Μαροκινό στην Βαρκελώνη, ο οποίος ήταν ύποπτος για διασυνδέσεις με το Ισλαμικό Κράτος και θεωρείται ότι σχεδίαζε ένοπλη επίθεση. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Συνολικά 16 ύποπτοι τζιχαντιστές έχουν συλληφθεί στην Ισπανία από την αρχή του χρόνου μέχρι τις 5 Ιουλίου, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-9551496075354083302020-07-09T02:08:00.001+03:002020-07-09T02:08:09.779+03:00Η Τουρκία έστειλε τζιχαντιστές στο Μαλί <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Η Τουρκία έστειλε 800 Σύριους τζιχαντιστές στο Μαλί για να ενταχθούν στην ISIS.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Αλγερινός ιστότοπος ειδήσεων “Al-Ain” αναφέρει πως σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες η Τουρκία έστειλε 800 μισθοφόρους μαχητές από τη Συρία για ένταξη στην τρομοκρατική οργάνωση ISIS στο βόρειο Μαλί για να επεκτείνει την επιρροή του ακόμη και στην περιοχή Σάχελ της Αφρικής Σαχέλ και στη Δυτική Αφρική.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τουρκία εξήγαγε εξτρεμιστές από τη Συρία στο βόρειο Μάλι μέσω Bab al-Mandab από την Υεμένη και τη Σομαλία.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τουρκία έχει σημαντική επιρροή στη Σομαλία, είτε μέσω ανθρωπιστικής βοήθειας είτε μέσω υποστήριξης στις ένοπλες πολιτοφυλακές.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΕΠΙΣΗΣ</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τυνησία,Σομαλία, Κατάρ μειοψήφισαν και στήριξαν την Τουρκία για λιβυκό στην Αραβική Λίγκα.Καταψήφισαν την πρόσφατη απόφαση της Αραβικής Λίγκα που επικυρώθηκε με συντριπτική πλειοψηφία αναφορικά με τον αφοπλισμό πολιτοφυλακών,την απέλαση των ξένων μισθοφόρων και των ξένων δυνάμεων που τους υποστηρίζουν (Tουρκία / NΑΤΟ) και η εφαρμογή εκεχειρίας για τη διοργάνωση διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα ΟΗΕ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τυνησία στήριξε την Τουρκία. Η Τυνησία είναι διχασμένη και γι αυτό έχει επαμφοτερίζουσα στάση. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ενώ ο Πρόεδρος της χώρας Kaïs Saïed δήλωσε στην επίσκεψή του στη Γαλλία πως ο GNA έχει μια πρόσκαιρη νομιμοποίηση και πρέπει ν΄αντικατασταθεί οργισμένη ήταν η αντίδραση του Ghannouchi συνιδρυτή του ισλαμικού κόμματος Ennahda και Προέδρου της Βουλής που είπε:η Al-Wefaq είναι η μόνη νόμιμη κυβέρνηση στη Λιβύη. Επίσης είναι η χώρα από όπου ξεκίνησε η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη που κατέληξε στο διεθνές τζιχάντ και στο μακελειό στη Συρία. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Είναι η χώρα του Μαγκρέμπ που έστειλε τους περισσότερους ξένους τζιχαντιστές και πολέμησαν στη Συρία πάνω από 6.000 τουλάχιστον. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Κοινοβούλιο της κυριαρχείται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους του Κόμματος (Ennahda). Όσο για τη Σομαλία έχει υποταχθεί από την Τουρκία που εκμεταλλεύεται τον πλούτο της (πρώτες ύλες). Το Κατάρ είναι πάγιος σύμμαχος του GNA και του Ερντογάν όπως ήταν και στο συριακό.</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-52314237642403040952020-06-27T01:49:00.002+03:002020-06-27T01:49:12.599+03:00Τουρκικό Ισλάμ και Μουσουλμανική Αδελφότητα εξαπλώνονται μέσω τζαμιών, του Πέτρου Κράνια<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Ολλανδική κοινοβουλευτική έρευνα: Τουρκικό Ισλάμ και Μουσουλμανική Αδελφότητα εξαπλώνονται μέσω τζαμιών</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Oλλανδική κοινοβουλευτική έρευνα δημοσίευσε μια έκθεση που προκαλεί ανησυχίες σχετικά με τη συνεχιζόμενη χρηματοδότηση από το Κατάρ και τις τουρκικές οργανώσεις, προς θρησκευτικά κέντρα και τζαμιά, που φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για την προώθηση ελέγχου από τους δωρητές και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επιτροπή ολοκλήρωσε μήνες ακροάσεων υπό την προεδρία του βουλευτή Michel Rog, ο οποίος ζήτησε από το Κοινοβούλιο να εγκρίνει την έκθεσή του. "Τα ευρήματα μας δίνουν σίγουρα λόγο ανησυχίας. Είναι επείγον να υποβάλει η επιτροπή αυτήν την έκθεση", δήλωσε ο κ. Rog.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πληρωμές που ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κατανεμήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά η συγκέντρωση χρημάτων έγινε από ορισμένους δωρητές σε μια χούφτα ιδρυμάτων, όπως το Μπλε Τζαμί του Άμστερνταμ και το Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο Essalam του Ρότερνταμ και το Μiddenweg Centre.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε κατάθεση, ο Ronald Sandee, ειδικός στην τρομοκρατία, επισήμανε τον σκοπό πίσω από την παροχή χρηματοδότησης και είπε ότι υπήρχαν στρατηγικά κίνητρα για τη ροή δωρεών. "Για χώρες όπως το Κατάρ και η Τουρκία, υπάρχει επίσης πολιτικός λόγος να ασκήσουν επιρροή, που είναι ένα είδος "soft power", μέσω των μουσουλμανικών κοινοτήτων που προσπαθούν να ελέγξουν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Με αυτόν τον τρόπο, δοκιμάζουν επίσης κάθε είδους άλλα πράγματα που ίσως ευνοήσουν τη χώρα τους", είπε ο Sandee.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο εμπειρογνώμονας που εδρεύει στις ΗΠΑ, Lorenzo Vidino, διευθυντής του προγράμματος για τον εξτρεμισμό, στο Πανεπιστήμιο George Washington, δήλωσε ότι η χρηματοδότηση του Κατάρ προώθησε ένα αφήγημα για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα που ήταν διχαστικό και ώθησε στη νοοτροπία "εμείς και αυτοί" μεταξύ των αποδεκτών.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Οι χορηγοί που υποστηρίζουν την Αδελφότητα, όπως το φιλανθρωπικό ίδρυμα του Κατάρ, γνωρίζουν καλά ποιοι είναι οι συμβατοί δυνητικοί αποδέκτες των κεφαλαίων τους σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, καθώς αποτελούν μέρος ενός άτυπου δικτύου συνδέσεων και υπάρχουν αλληλοεπικαλυπτόμενα συστήματα ελέγχου και εγγυητές", είπε στην επιτροπή. "Αυτά τα άφθονα κεφάλαια επιτρέπουν στις οντότητες της Αδελφότητας να αγοράσουν μεγάλα ακίνητα και να οργανώσουν δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας, που προσελκύουν τμήματα της μουσουλμανικής κοινότητας πολύ πέρα από αυτό που διαφορετικά θα ήταν η ιδεολογική τους προσέγγιση. Μερικές φορές τους επιτρέπει επίσης να αναλάβουν τζαμιά που δεν ανήκουν στο δίκτυο, καθώς χρηματικά ποσά χρησιμοποιούνται για να γίνουν διάφορες μορφές εξαγοράς ανταγωνιστικών ισλαμικών ιδρυμάτων με μετρητά".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με την έκθεση το Ισλαμικό Ίδρυμα της Ολλανδίας θα έπρεπε να θεωρηθεί παρακλάδι του Diyanet, του θρησκευτικού σκέλους του τουρκικού κράτους και ασκεί ισχυρή πολιτική επιρροή στην τουρκική θρησκευτική κοινότητα στις Κάτω Χώρες. Όλοι οι ιεροκήρυκες διορίστηκαν και προσλήφθηκαν από την τουρκική κυβέρνηση.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Erik-Jan Zürcher, ειδικός από το Πανεπιστήμιο του Leiden, δήλωσε ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα ιδρυμάτων για να προσεγγίσει ανθρώπους στην Ολλανδία. "Δεν πρέπει να σκεφτείτε μόνο την επίσημη κυβερνητική επικοινωνία, αλλά θα πρέπει επίσης να σκεφτείτε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές σε πολλά τουρκικά κανάλια και ιστότοπους που παρακολουθούνται πολύ, και όλα έχουν στην πραγματικότητα τον δικό τους τρόπο να μεταφέρουν το ίδιο μήνυμα".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η έκθεση είναι πολύ επικριτική για τον ρόλο του Diyanet σε μια εκστρατεία εναντίον μελών του κινήματος του Φετουλάχ Γκιουλέν με έδρα την Ολλανδία.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με βάση ένα εκτεταμένο ερευνητικό άρθρο σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του Diyanet στην Ολλανδία, που δημοσιεύτηκε στο ολλανδικό περιοδικό de Kanttekening, η επιτροπή δήλωσε:</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Για παράδειγμα, υπήρχαν τζαμιά του Diyanet όπου απαγορεύτηκε η είσοδος σε υποστηρικτές του Γκιουλέν, οι ιμάμηδες του Diyanet στην Ολλανδία απηύθυναν κάλεσμα σε μουσουλμάνους στο Twitter να 'καρφώσουν' τους υποστηρικτές του Γκιουλέν στην κυβέρνηση και ο τότε πρόεδρος του ISN [το 2016] έστειλε μια λίστα με ονόματα στο Diyanet στην Τουρκία. Σε συνεδρίαση της τουρκικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης, το 2016, αποκαλύπτεται από τα πρακτικά ότι σε 38 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ολλανδίας, οι εργαζόμενοι του Diyanet συμμετείχαν στη συγκέντρωση πληροφοριών".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ίδια η έκθεση σημείωσε τον σκοπό πίσω από την τουρκική δραστηριότητα στην ολλανδική κοινότητα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Μια συγκεκριμένη μορφή επιρροής είναι αυτή από την Τουρκία", ανέφερε ο Zürcher. "Παρόλο που υπάρχει μεγάλη ποικιλία στην τουρκο-ολλανδική κοινότητα, υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που αισθάνονται πολύ στενά συνδεδεμένοι με το τουρκικό κράτος. "Αυτό οδηγεί σε φόβο από άλλους και μειώνει το αίσθημα της ελευθερίας να εκφράζεται γνώμη που αποκλίνει από τη γραμμή του τουρκικού κυβερνώντος κόμματος και των συνδεδεμένων οργανώσεων. Η επιτροπή διαπιστώνει ότι η επιρροή της τουρκικής κυβέρνησης οδηγεί σε κοινωνική πίεση και εκφοβισμό στην Ολλανδία".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η έκθεση αποκάλυψε επίσης ότι υπήρξε εκφοβισμός μαρτύρων και ορισμένα όργανα είχαν προσφύγει στο δικαστήριο για να σταματήσουν την απελευθέρωση φακέλων που ζητούσε η έρευνα σε βάρος της Τουρκίας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Η έρευνα καθιστά σαφές ότι πίσω από τη συχνά συνειδητή οικονομική στρατηγική υπάρχει συχνά επιρροή που αποσκοπεί στο να παραμείνει αόρατη. Φαίνεται να υπάρχει μεγάλη έλλειψη διαφάνειας. Για παράδειγμα, είναι συχνά ασαφές ποιος είναι ο πραγματικός δωρητής ή εάν δαπανώνται τα χρήματα για τον σκοπό για τον οποίο προορίζονταν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επιρροή πραγματοποιείται με διάφορους τρόπους, όπως αποκαλύπτει η τελική έκθεση. Συμβαίνει, για παράδειγμα, με την ίδρυση, τη διαχείριση και την οικονομική υποστήριξη τζαμιών και άλλων οργανισμών, όπως τα σχολεία τζαμιών. Οι οργανώσεις που ιδρύονται έχουν συχνά την ίδια πολιτική-θρησκευτική άποψη με τους χρηματοδότες, η οποία ενισχύει και επαγγελματικοποιεί το μήνυμα.</span><br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-69910577597875789112020-06-25T19:37:00.002+03:002020-06-25T19:37:12.170+03:00Αλβανία: Τουρκία & ναρκωτικά τα μεγάλα εμπόδια για την ευρωπαϊκή πορεία<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Η καλλιέργεια της κάνναβης και οι στενές σχέσεις με την Τουρκία είναι δύο από τα κύρια προβλήματα για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, γράφει ο Μόμχιλ Ιντζόβ από τις Βρυξέλλες για τη βουλγαρική “ClubZ”. </i></span><br />
<i><br /></i>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Αυτό κατέστη σαφές σε συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις 24 Μαρτίου, το Συμβούλιο της ΕΕ κατέληξε σε συμφωνία για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και τη “Βόρεια Μακεδονία”.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο, δεν καθορίστηκε ημερομηνία. Η έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να ανακοινωθεί στην πρώτη διακυβερνητική διάσκεψη, η οποία θα πρέπει να ακολουθείται από την παρουσίαση του διαπραγματευτικού πλαισίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις 5 Ιουνίου, οι πολιτικές δυνάμεις στην Αλβανία κατέληξαν σε συμφωνία για μεταρρύθμιση του εκλογικού νόμου. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς όρους για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Συνολικά, η Αλβανία οφείλει να εκπληρώσει 15 προϋποθέσεις.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Άλλα σημαντικά βήματα είναι η αποκατάσταση της σύνθεσης του Συνταγματικού Δικαστηρίου με μια διαφανή επιλογή δικαστών, εξασφαλίζοντας τη λειτουργία του Ανώτατου Δικαστηρίου και την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Ταυτόχρονα, οι ευρωβουλευτές προτρέπουν την Αλβανία να διερευνήσει τη χρήση βίας κατά διαδηλωτών που διαμαρτύρονται κατά τη διάρκεια και μετά την κατεδάφιση του κτιρίου του Εθνικού Θεάτρου των Τιράνων στα μέσα Μαΐου. Αυτό συνέβη παρά τις εκκλήσεις της ΕΚ και της Ευρωπαϊκής Επιτρόπου Πολιτισμού Μαρία Γκαμπριέλ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η αλβανική κάνναβη πλημμυρίζει την Ευρώπη»</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τεράστια ντροπή για την Αλβανία είναι το λεγόμενο πακέτο νόμων κατά της δυσφήμισης, δήλωσε ο σκιώδης εισηγητής, Σουηδός Ντέιβιντ Λέγκα (EPP). Αυτός ο νόμος, ο οποίος προβλέπει αυστηρά πρόστιμα και κλείσιμο των μέσων ενημέρωσης, δεν έχει ακόμη εγκριθεί, καθώς ο πρόεδρος Ιλίρ Μέτα άσκησε βέτο. «Η αλβανική κάνναβη συνεχίζει να πλημμυρίζει την Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ευρωπόλ, η καλλιέργειά της στη χώρα αναμένεται να αυξηθεί, καθώς οι πόροι των δυνάμεων ασφαλείας ανακατευθύνονται στην εφαρμογή μέτρων για την καταπολέμηση του COVID-19.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">“Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Αλβανίας και πρέπει να παραμείνει κορυφαία προτεραιότητα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα νικήσουμε το οργανωμένο έγκλημα και τα εγκληματικά δίκτυα. Αλλά η αλβανική ηγεσία είναι σταθερή με τους δημοσιογράφους και απαλή με τους άρχοντες των ναρκωτικών», δήλωσε ο Λέγκα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Αλβανία στοιχείο της στρατηγικής της Τουρκίας στα Βαλκάνια</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η Ομάδα μας αντιτίθεται στη διεύρυνση της ΕΕ. Δείχνει την αδυναμία της πολιτικής μας όταν υπάρχουν συγκρούσεις. Η προενταξιακή βοήθεια χρηματοδοτεί μια χώρα που ενέχει κίνδυνο. «Η Αλβανία είναι βασικό στοιχείο της στρατηγικής της Τουρκίας για επιρροή στα Βαλκάνια», δήλωσε ο Γάλλος Τιερί Μαριάνι. Μάλιστα, ο Γάλλος ευρωβουλευτής κατηγόρησε τις αρχές των Τιράνων ότι έχουν δεσμούς με ριζοσπαστικά στοιχεία στο Κοσσυφοπέδιο. Και ότι βοήθησαν τις τουρκικές υπηρεσίες να απαγάγουν 15 δασκάλους προσκείμενους στον εξόριστο ιεροκήρυκα Φετιουλάχ Γκιουλέν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η Αλβανία, φυσικά, μπορεί να έχει τις καλύτερες σχέσεις στον κόσμο με την Τουρκία, αν το θέλει. Δεν πιστεύουμε όμως ότι αυτό είναι συμβατό με την ευρωπαϊκή πολιτική. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς – η Αλβανία δεν πρέπει να είναι στην Ευρώπη», κατέληξε ο Μαριάνι. Ο Γερμανός σύμμαχός του, Μπερνχαρντ Τσιμνιοκ, προέτρεψε την ΕΕ όχι μόνο να αναστείλει τις συνομιλίες με την Αλβανία, αλλά και να αναστείλει τη χρηματοδότηση προενταξιακών προγραμμάτων. «Οι μουσουλμάνοι σε αυτήν τη χώρα εργάζονται για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν πιστεύω ότι η Αλβανία είναι μέρος των ευρωπαϊκών μας αξιών. «Ο καθένας πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι θα μας φέρει απλά ανεπιθύμητα και μεγάλα προβλήματα », είπε.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-67705327889013867382020-06-22T16:17:00.002+03:002020-06-22T16:17:40.532+03:00Το Ευρωκοινοβούλιο «μπλοκάρει» διαπραγματεύσεις με Αλβανία<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια μη συνηθισμένη γι αυτό πρακτική, δεδομένου ότι σε ανάλογα ζητήματα είναι πιο διαλλακτικό και φιλελεύθερο απ’ τα εκτελεστικά όργανα της Ένωσης και απ’ τις κυβερνήσεις των κρατών, φαίνεται να αναβάλει επ’ αόριστον την έναρξη συζητήσεων με την Αλβανία.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με μια τροπολογία που πρότεινε το Λαϊκό Κόμμα της Ευρώπης ( η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα των κεντροδεξιών κομμάτων των Ευρωπαϊκών χωρών) χθες τα μεσάνυχτα και στη διάρκεια συζήτησης σχετικής Έκθεσης Συστάσεων για τα Δυτικά Βαλκάνια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται να σκληραίνει τη στάση του έναντι της Αλβανίας. Η στάση αυτή των Ευρωβουλευτών χωρίς καμιά διάκριση ταυτότητας ή των κοινοβουλευτικών κομμάτων που ανήκουν, θα πρέπει να ερμηνευτεί με τη διαχρονική αδιαφορία της Αλβανικής Κυβέρνησης ώστε να συμπληρώσει τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί απ’ την ΕΕ ώστε να ανοίξουν οι διαπραγματεύσεις ένταξης. Τον περασμένο Μάρτιο το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατόπιν σχετικών πρωτοβουλιών της Ελλάδας και της Κροατικής Προεδρίας έδωσε το πράσινο φως σε Τίρανα και Σκόπια για έναρξη των διακυβερνητικών συναντήσεων εξέτασης των κεφαλαίων ένταξης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Συγκεκριμένα η κα. Κίγκα Γκαλ παρουσίασε τελευταία στιγμή τροποποίηση – προσθήκη στην Έκθεση, στην Ολομέλεια του Σώματος με βάση πρόταση του κ. Λέγκα. σκιώδη ρεπόρτερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την Αλβανία και με την σχετική έγκριση του Συντονιστή του ΕΛΚ στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Διεύρυνσης. Η Τροπολογία εγκρίθηκε με 388 ψήφους υπέρ και 280 κατά ενώ 19 απείχαν. Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας απηύθυνε κατόπιν της κατάθεσης της τροπολογία παρέκκλιση προς το Σοσιαλιστικό Κόμμα και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα ώστε να ψηφίσουν εν μπλοκ και να την απορρίψουν, το αίτημα του όμως δεν έγινε δεκτό και οι σοσιαλιστές Ευρωβουλευτές ψήφισαν αθρόα υπέρ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η εγκεκριμένη πλέον τροπολογία απαιτεί να μην ξεκινήσουν οι συνομιλίες με τα όργανα της Ε.Ε και τις ανά χώρα Κυβερνήσεις της Αλβανικής Κυβέρνησης για την ένταξη πριν εκπληρωθούν οι γνωστοί 15 όροι της Απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ της 25ης Μαρτίου. Οι όροι που βασικά είχαν απαιτηθεί απ’ τις κυβερνήσεις της Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Δανίας και Ισπανίας αφορούν την εξυγίανση του πολιτικού και δημοσίου βίου στην Αλβανία. Αντανακλούν επί το πλείστον τα κριτήρια διεύρυνσης της Κοπεγχάγης η στάθμη των οποίων είναι καταφανώς απροσπέλαστη με τα σημερινά δεδομένα από πλευράς της Αλβανίας. Εκλογές αξιόπιστες, διοικητική μεταρρύθμιση, αναδιάρθρωση του δικαστικού συστήματος, καταδίκη πολιτικών εμπλεκομένων σε αγοραπωλησία ψήφων, καταδίκη δικαστικών που προκύπτουν εμπλεκόμενοι σε ζητήματα διαφθοράς, εγγύηση της ελευθερίες λόγου και τύπου κ.α.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με επιμονή της Ελλάδας στους 15 όρους–προϋποθέσεις συμπεριλαμβάνονται και αυτοί που άμεσα αφορούν στην ΕΕΜ και τη βελτίωση του καθεστώτος της. Έτσι η ΕΕ απαιτεί και με το Ψήφισμα πλέον του Ευρωκοινοβουλίου την νομική κατοχύρωση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των μελών των εθνικών κ.α. μειονοτήτων, την έγκριση πριν την έναρξη διαλόγου Νέου Νόμου για τις Απογραφικές Διαδικασίες, τα περιουσιακά δικαιώματα των μελών της ΕΕΜ και εν γένει την πρακτική εφαρμογή του συνόλου των δικαιωμάτων με αναφορά στον περί Μειονοτήτων Νόμο της Αλβανίας δια της εκδόσεως των εφαρμοστικών νομοθετημάτων κλπ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Ψήφισμα αυτό του Ευρωκοινοβουλίου θα επηρεάσει τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Αλβανία διότι η κυβέρνηση δείχνει απρόθυμη ή ενδεχομένως και αδύναμη να προχωρήσει στην υλοποίηση των προϋποθέσεων της ΕΕ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">https://tachydromos.org/2020/06/19/politike/to-eurokoinoboulio-mplokarei-diapragmateuseis-me-albania</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-30868612016041925632020-06-21T20:42:00.002+03:002020-06-21T20:42:40.270+03:00Τι φέρνει πιο κοντά Τουρκία και Ιράν, Του Κώστα Ράπτη<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Η επίσκεψη του Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ τη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη ήταν η πρώτη που πραγματοποίησε ξένος υπουργός Εξωτερικών στην Τουρκία μετά την πανδημία. Και τα όσα ειπώθηκαν από τον επικεφαλής της ιρανικής διπλωματίας και τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου μετά τη συνάντησή τους καταδεικνύουν μια προσέγγιση της Ισλαμικής Δημοκρατίας με την Τουρκία σε πολλά πεδία.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i></i></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι δύο υπουργοί εξέφρασαν την επιθυμία αποκατάστασης της κυκλοφορίας προσώπων μετά την πανδημία με άνοιγμα των συνόρων τους το προσεχές διάστημα και επανάληψη των πτήσεων μεταξύ Τουρκίας και Ιράν από 1ης Αυγούστου. Προφανής στόχος η επανεκκίνηση του τουρισμού, αλλά και η διευκόλυνση της κυκλοφορίας εμπορευμάτων (που δεν έχει διακοπεί), ενώ εντός του καλοκαιριού θα αποκατασταθεί η εισαγωγή ιρανικού φυσικού αερίου στη γείτονα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Άλλωστε, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου φρόντισε να τονίσει ότι η χώρα του αντιτίθεται στις "μονομερείς κυρώσεις”, όπως αυτές που έχει επιβάλει η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ εναντίον της Ισλαμικής Δημοκρατίας, καθώς, όπως είπε, η εμπειρία της πανδημίας έδειξε ότι αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη διεθνής συνεργασία και αλληλεγγύη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">(Ότι και σε παλαιότερη φάση η Τουρκία παραβίαζε κυρώσεις κατά του Ιράν, στο πλαίσιο του σχήματος "πετρέλαιο έναντι χρυσού”, για το οποίο ο αντιπρόεδρος της Halkbank βρέθηκε όμηρος της αμερικανικής δικαιοσύνης, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου προφανώς το αποσιώπησε.)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Η σταθερότητα και η ειρήνη στο Ιράν είναι σημαντικές για εμάς”, διακήρυξε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Και η "χάρη” ανταποδόθηκε με την εντυπωσιακή δήλωση του Ζαρίφ ότι η Τεχεράνη στηρίζει τη διεθνώς αναγνωρισμένη (και εκλεκτή της Άγκυρας) κυβέρνηση Σάρατζ στη Λιβύη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Επιθυμούμε”, είπε, "μια πολιτική επίλυση της λιβυκής κρίσης για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου. Υποστηρίζουμε την νόμιμη κυβέρνηση η οποία είναι ικανή να τερματίσει τον πόλεμο. Έχουμε κοινές απόψεις με την τουρκική πλευρά στο πώς μπορεί να τερματισθούν οι κρίσεις στη Λιβύη και την Υεμένη”.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τη δήλωση αυτή καθιστά εντυπωσιακή το γεγονός ότι Ιράν και Τουρκία υποστηρίζουν αντιμαχόμενες πλευρές στη Συρία, ενώ η κυβέρνηση της Δαμασκού, με την οποία συμπολεμά η Τεχεράνη, έχει συμμαχήσει στη Λιβύη με την πλευρά του στρατάρχη Χαφτάρ, μεγάλου αντιπάλου του Σάρατζ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όμως η τουρκο-ιρανική συμπόρευση στα λιβυκά πράγματα δεν είναι μόνο φραστική. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Modern Diplomacy, το Ιράν ενισχύει την κυβέρνηση της Τρίπολης με την αποστολή μαχητών της ιρακινής σιιτικής πολιτοφυλακής Saraya Ansar (οι οποίοι, κατά το Λιβυκό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μέσω Τυνησίας), καθώς και με τον κατάπλου στη Μισράτα στις 23 Απριλίου πλοίου συνδεόμενου με τους Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης το οποίο μετέφερε οπλισμό. Έντονες είναι οι φήμες ότι Τουρκία και Ιράν υπέγραψαν πρόσφατα μυστική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας στο μέτωπο αυτό.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Και μάλλον όχι μόνο σε αυτό. Το γεγονός ότι η διπλή αεροπορική επιδρομή της Τουρκίας στα μέσα της εβδομάδας εναντίον θέσεων του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ συνέπεσε με ιρανικό βομβαρδισμό θέσεων στην περιοχή Χατζί Ορμάν κοντά στο Ερμπίλ, υποδηλώνει συντονισμό. Εξού και το Ιράκ απηύθυνε διαβήματα διαμαρτυρίας τόσο στην Τουρκία όσο και στο Ιράν, ενώ την ανησυχία τους εξέφρασαν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο "κουρδικός κίνδυνος” είναι σαφές ότι φέρνει πιο κοντά δύο χώρες παραδοσιακά ανταγωνιστικές, όπως η Τουρκία και το Ιράν. Όμως οι κοινές τους βλέψεις είναι κατά πολύ ευρύτερες.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πρωτοβουλία που έχουν συμπήξει μαζί με το Πακιστάν και την Μαλαισία για την "καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας” υποδηλώνει προσπάθεια ανατροπής των συσχετισμών στους κόλπους του ισλαμικού κόσμου, όπου άλλωστε το αραβικό στοιχείο είναι πλέον μειοψηφικό. Η δε σύμπτωση απόψεων ως προς τη Λιβύη παραπέμπει στο ενδιαφέρον τους για πολιτική και οικονομική διείσδυση σε όλη την Αφρική.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Υπάρχει άλλωστε ένας τρίτος ο οποίος δίνει το παράδειγμα της "συνεργασίας παρά τον ανταγωνισμό” και έχει φέρει κοντά τις δύο αυτές χώρες. Η εύθραυστη και αντιφατική, αλλά όχι ευκαιριακή ή επιφανειακή, συνεργασία της Τουρκίας, της Ρωσίας και το Ιράν, με αφορμή την "Διαδικασία της Αστάνα” για την επίλυση της συριακής κρίσης είναι ένα από τα ενδιαφέροντα σχήμα που δημιουργεί το "βαρυτικό πεδίο” της εξελισσόμενης ευρασιατικής ολοκλήρωσης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Καθόλου τυχαία, μετά την Κωνσταντινούπολη ο Ζαρίφ μετέβη στη Μόσχα, όπου σε συνάντηση με τον ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ απέσπασε νέες διαβεβαιώσεις ότι η Ρωσία υποστηρίζει τημ καταγγελθείσα από την κυβέρνηση Τραμπ διεθνή συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-41120278023882251002020-06-19T19:35:00.003+03:002020-06-19T19:35:24.173+03:00Τουρκία: το νέο αδίστακτο κράτος, του Eric Denece<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Τις τελευταίες δεκαετίες, η Τουρκία, μια χώρα με πλούσια ιστορική κληρονομιά, γνώρισε αξιοσημείωτη οικονομική και δημογραφική ανάπτυξη, η οποία σήμερα την καθιστά μια κατάσταση 82 εκατομμυρίων κατοίκων και μια πραγματική βιομηχανική και χρηματοοικονομική δύναμη, στο σταυροδρόμι της «Η Ευρώπη και η Ανατολή. Επιπλέον, από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η Άγκυρα μπόρεσε να επανασυνδεθεί με τους λαούς της Κεντρικής Ασίας με τους οποίους η Τουρκία μοιράζεται ένα κοινό πολιτιστικό ταμείο και έχει αναπτύξει εκεί την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική της επιρροή. </i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από το 2011, λόγω του πολέμου στη Συρία και το Ιράκ, η Τουρκία αντιμετώπισε εισροή περίπου 3,6 εκατομμυρίων προσφύγων στο έδαφος της. Αυτό αντιπροσώπευε οικονομική επιβάρυνση περίπου 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Άγκυρα, μόνο τα μισά από τα οποία καλύφθηκαν από διεθνή βοήθεια (ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Ένωση κ.λπ.).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο, παράλληλα με την οικονομική επιτυχία του, την ανάπτυξη της περιφερειακής του επιρροής και την ανθρωπιστική του δράση, το τουρκικό κράτος, υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει βιώσει άλλους πολύ λιγότερο θετικούς μετασχηματισμούς: αυτή μιας χώρας στην ο τρόπος της δυτικοποίησης προχώρησε σε ένα ισλαμικό κράτος, προσηλυτισμός και παρεμβατικός · και εκείνη μιας χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, υποψηφίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα αλαζονικό, επιθετικό κράτος, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και επιμένει να αρνείται τις ιστορικές του ευθύνες σχετικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τρεις τομείς μας επιτρέπουν να παρατηρήσουμε αυτές τις εξελίξεις αποκαλύπτοντας μια πραγματική αυταρχική και ιμπεριαλιστική μετατόπιση της Άγκυρας: την εσωτερική της κατάσταση, την εξωτερική της πολιτική και την οργάνωση της διασποράς της.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ένα αυταρχικό κράτος στη διαδικασία του εξισλαμισμού</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μετά τον διορισμό του Ερντογάν στο γραφείο του πρωθυπουργού (2003) και ακόμη περισσότερο μετά την ένταξή του στην προεδρία (2014), η Τουρκία χαρακτηρίζεται από μια συνεχή δημοκρατική παρακμή, η οποία παρατηρείται μέσω ενός ολοένα και πιο έντονου αυταρχισμού και εξισλαμισμού.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε αντίθεση με τις εμφανίσεις και τις ομιλίες των ηγετών της, η Τουρκία δεν είναι πλέον δημοκρατία αλλά αυταρχικό καθεστώς . Για τουλάχιστον δέκα χρόνια, οι εκλογές ήταν περισσότερο δημοψήφισμα παρά δημοκρατική ψηφοφορία λόγω της χειραγώγησης της ψηφοφορίας και της πίεσης που ασκήθηκε στην αντιπολίτευση από το καθεστώς. Το AKP [1], το προεδρικό κόμμα, καταφεύγει στις μεθόδους που αναπτύχθηκαν από τους Μουσουλμάνους Αδελφούς: οι δημοφιλείς τάξεις περιποιηθούν και πλαισιώνονται από ένα πολύ αποτελεσματικό πολιτικο-θρησκευτικό σύστημα που τους συνοδεύει στις κάλπες δείχνοντάς τους την «καλή» ψήφο. Ταυτόχρονα, όλα γίνονται για να σιωπήσουν την αντιπολίτευση. Είναι το αντικείμενο μιας πραγματικής δίωξης: αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις, απαγόρευση ορισμένων πολιτικών κομμάτων και ενώσεων, έλεγχος των μέσων ενημέρωσης κ.λπ. Το κράτος δικαίου δεν ισχύει πλέον στην Τουρκία και η δικαιοσύνη είναι τελείως υπό τις διαταγές της εξουσίας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πάνω απ 'όλα, ο Ερντογάν κατέσχεσε το πρόσχημα της - πολύ προβληματικής - αποτυχημένης απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος εναντίον του (Ιούλιος 2016) για να φυλακίσει χιλιάδες ανθρώπους που επικρίνουν ή αντιτίθενται στην πολιτική του: στρατιώτες, δημόσιοι υπάλληλοι - κυρίως δικαστές και αστυνομία -, εκπαιδευτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, κουρδικοί εκπρόσωποι και εκλεγμένοι αξιωματούχοι κ.λπ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επιπλέον, από τον Ιούλιο του 2015, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει δείξει απόλυτη αδιαλλαξία στο κουρδικό ζήτημα και τερμάτισε την ειρηνευτική διαδικασία που είχε ξεκινήσει με το PKK, γεγονός που οδήγησε στην επανάληψη της ένοπλης σύγκρουσης με το Κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα, προκαλώντας κατάσταση εμφυλίου πολέμου στα νοτιοανατολικά της Ανατολίας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο έντονος αυταρχισμός του καθεστώτος είναι σαφώς ορατός υπό το φως της δύναμης των δυνάμεων ασφαλείας και των πολιτοφυλακών που δημιούργησε η κυβέρνηση, οι οποίες σήμερα έχουν περισσότερα από 530.000 μέλη (αστυνομία, χωροφύλακες, bekçi , δημοτική αστυνομία, ιδιωτικούς φορείς ασφαλείας και φύλακες χωριών) για πληθυσμό 82 εκατομμυρίων [2] .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Παράλληλα με την αυταρχική μετατόπισή της, η Τουρκία γνώρισε εκ νέου ισλαμισμό εδώ και είκοσι χρόνια . Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι πεπεισμένος και μαχητικός Μουσουλμάνος Αδελφός και ότι ήταν μέλος του Διεθνούς Γραφείου της Αδελφότητας, ενός από τα διοικητικά του όργανα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του ως πρωθυπουργός, ο Ερντογάν και το κόμμα του, το AKP, εργάστηκαν ακούραστα για να ξανα-εξισλαμίσουν την Τουρκία και να σβήσουν όλα τα ίχνη της κληρονομιάς της κοσμικής Τουρκίας που ιδρύθηκε από τον Mustapha Kemal. Για να αποκαταστήσει τη θρησκευτική δύναμη στη χώρα, ο Ερντογάν επιτέθηκε πρώτα στον στρατό, τον φύλακα του κοσμικού. Κατάφερε να σπάσει την επιρροή του με τη βοήθεια του κινήματος Gülen, μέσω καταγγελλόμενων κατηγοριών (ψευδο-πλοκή Ergenekon, 2011).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επιθυμία του Ερντογάν να διαγράψει όλα τα ίχνη της Κεμαλιστικής κληρονομιάς είναι ιδιαίτερα έντονη και παραμένει λίγο αντιληπτή στη Δύση. Ο Mustapha Kémal είναι ο πατέρας της σύγχρονης Τουρκίας, τον οποίο έφερε πλήρως στον 20ο αιώνα μέσω μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής και πολιτιστικής επανάστασης. Κατάργησε το χαλιφάτο και ενσωμάτωσε την κοσμικότητα στο Σύνταγμα, κατέστειλε το Ισλάμ ως επίσημη θρησκεία, κατάργησε τους οργανισμούς της Σαρία και έδωσε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου. "Ο ισλαμικός εμποτισμός έκανε αδύνατο για αυτόν, την αναγέννηση της χώρας [3] ".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα λόγια του Atatürk που ο Benoist-Méchin αναφέρεται στη βιογραφία που του αφιέρωσε είναι επιμελητικά. Για την Mustapha Kemal, το Ισλάμ ήταν «ξένο μόσχευμα χάρη στο οποίο ο Άραβας κληρικός που ηττήθηκε από τους Τούρκους πολεμιστές είχε κρυφά χέρια στις ψυχές των νικητών του» [4] . Όταν του διαμαρτυρήθηκε ότι το Κοράνι ήταν η αποκάλυψη του Θεού και ότι έπρεπε να αντλήσει από αυτό τις πολιτικές του έμπνευση, βρήκε οργή: «Ο πολιτικός που χρειάζεται τη βοήθεια της θρησκείας για να κυβερνήσει είναι μόνο δειλός (…). Τώρα ένας δειλός δεν πρέπει ποτέ να επενδυθεί με τις λειτουργίες του αρχηγού κράτους! [5] ".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για να τερματίσει την ισλαμική επιρροή στη χώρα, ο Mustapha Kemal ξεκίνησε αλλάζοντας τους τύπους ευγένειας. « Ο τρόπος λήψης και απόδοσης χαιρετισμών ρυθμίστηκε. Το «σαλάμ» απαγορεύτηκε. Η χειραψία αντικατέστησε με διάταγμα τον παραδοσιακό χαιρετισμό που συνίστατο στο να φέρουμε τα δάχτυλα διαδοχικά στο μέτωπό του στα χείλη και στην καρδιά του. Στη συνέχεια, ο Γκάζι απαγόρευσε να διαβάσει αραβική λογοτεχνία και να διεκδικήσει αραβικά ποιήματα ιδιωτικά ή δημόσια. Απαγορεύει επίσης τη μουσική και το χορό "ανατολίτικου στυλ". Φορώντας πονηρή και η γκαντούρα τιμωρήθηκε με φυλακή. Τέλος, η φθορά του φέσι απαγορεύτηκε με τη σειρά [6] ». Τέτοιες αποφάσεις, στην εποχή μας, θα κατηγορηθούν αμέσως για ισλαμοφοβία και θα αμφισβητηθούν στο δικαστήριο ...</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι για τον Ερντογάν τον Ισλαμιστή, οπαδό της εξτρεμιστικής Αδελφότητας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η κοσμική κληρονομιά του Mustapha Kemal πρέπει να καταστραφεί και να διαγραφεί με κάθε κόστος. Μετά τον εκ νέου ισλαμισμό της Τουρκίας που κατάφερε να επιβάλει για δύο δεκαετίες, παρατηρούμε στη χώρα την επιβολή νέων κανόνων ζωής και μια πολιτική που εισάγει διακρίσεις εναντίον Χριστιανών και Κούρδων</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γενικότερα, ο Μουσουλμάνος Αδελφός Ερντογάν επιθυμεί να αναζωογονήσει τον ισλαμικό κόσμο του οποίου εμφανίζεται ως υπερασπιστής. Στην πραγματικότητα, για περισσότερο από μια δεκαετία, εργάζεται συνεχώς για τη διάδοση της αρχαϊκής και σεκταριστικής εκδοχής του σουνιτικού Ισλάμ στην οποία ακολουθεί, σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από την «Αραβική Άνοιξη» του 2011, η Κωνσταντινούπολη καλωσόρισε μεγάλες μουσουλμανικές κοινότητες που εγκατέλειψαν τη χώρα τους. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι, Ιρακινοί, Υεμένης, Λίβυοι, Αιγύπτιοι, Λιβανέζοι και Βόρειοι Αφρικανοί είναι παρόντες στην πόλη σήμερα. Η Τουρκία τους προσφέρει τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε έναν «αδελφικό» πολιτικό ακτιβισμό προς τη χώρα καταγωγής τους. Η χώρα έγινε έτσι μια εστία προσηλυτισμού και ανατροπής στην υπηρεσία της Αδελφότητας και η Κωνσταντινούπολη έγινε καταφύγιο για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Το τουρκικό κράτος τους υποστηρίζει και τους βοηθά να οργανωθούν. Δεκάδες τηλεοπτικά κανάλια - κυρίως συνδεδεμένα με την Αδελφότητα -βεβαιώνω αυτήν την κρατική υποστήριξη. Στην τουρκική πόλη λαμβάνονται οι σημαντικές αποφάσεις του κινήματος και το υποκατάστημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Υεμένης εξέλεξε πρόσφατα τον νέο της ηγέτη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μια επιθετική και επεκτατική εξωτερική πολιτική</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ταυτόχρονα με αυτήν την ανεξέλεγκτη εκ νέου ισλαμοποίηση, ο Ερντογάν αναβίωσε επίσης τον τουρκικό εθνικισμό προκειμένου να αποκαταστήσει την επιρροή της χώρας του στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, σε εδάφη που προηγουμένως εξαρτώνταν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτός ο συνδυασμός προσηλυτισμού του ισλαμισμού, του ισχυρισμένου εθνικισμού και του στρατιωτικού παρεμβατισμού οδηγεί τώρα στον όρο «νεο-οθωμανισμός». Πράγματι, ο Τούρκος Πρόεδρος είναι εμμονή με το όνειρό του για την αποκατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Ισλαμικού Χαλιφάτου</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έτσι, ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε την εξάλειψη της σοβιετικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990, στη συνέχεια των «αραβικών επαναστάσεων» και των πολέμων στη Συρία και τη Λιβύη για να επεκτείνει την περιφερειακή του επιρροή, εκμεταλλευόμενος, οποιαδήποτε αμφιβολία, της συμμετοχής του στο ΝΑΤΟ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ως μέρος της συριακής σύγκρουσης , η Τουρκία παρείχε επίσημη και ανεπίσημη υποστήριξη σε τζιχαντιστικές ομάδες που συνδέονται με την Daesh [7] και την Αλ Κάιντα κατά του καθεστώτος της Δαμασκού. Είναι αλήθεια ότι αυτή η στρατηγική ήταν μέρος μιας πολιτικής που υποστήριξε το ΝΑΤΟ, ακόμα κι αν η Άγκυρα προχώρησε πολύ πέρα από αυτήν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στη συνέχεια, για να «ασφαλίσει» τα σύνορά του - αλλά πάνω απ 'όλα για να πολεμήσει ενάντια στους Σύρους Κούρδους - ο τουρκικός στρατός εισήλθε στη Συρία παράνομα τον Αύγουστο του 2016 [8] , χωρίς τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ ή την Ένωση μην διαμαρτύρεσαι Η Άγκυρα το έκανε ξανά τον Ιανουάριο του 2018 για να πάρει τον έλεγχο του καντονιού του Αφρίν [9] , και στις αρχές Οκτωβρίου 2019, αυτή τη φορά προσελκύοντας κριτική από τη διεθνή κοινότητα. Στα μέσα του 2020, η Τουρκία εξακολουθεί να καταλαμβάνει μέρος της συριακής επικράτειας, σε όλη την παρανομία [10] .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στις αρχές του 2020, κατά τη διάρκεια της επίθεσης του συριακού στρατού ενάντια στους παγιδευμένους τζιχαντιστές στην περιοχή Idlib, ο Τούρκος πρόεδρος απέκλεισε το «παραμικρό βήμα πίσω» ενάντια στο καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ το βορειοδυτική Συρία. Τον Φεβρουάριο του 2020, κάλεσε το καθεστώς να αποσυρθεί από ορισμένες περιοχές του Idlib, όπου οι τουρκικές θέσεις παρατήρησης περιβαλλόταν από τις δυνάμεις της Δαμασκού. Οι διαμαρτυρίες της Τουρκίας κατά της επίθεσης του συριακού στρατού αποκαλύπτουν τη σχέση της με τρομοκρατικές ομάδες. Με την ευκαιρία αυτή, ο τουρκικός στρατός βοήθησε, παρέχοντάς τους βαριά όπλα και πυρκαγιά, πριν επιτέλους επιτέλους στην περιοχή Idlib και συμμετείχαν στις μάχες, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμφωνιών. Σότσι.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο, οι συμφωνίες του Σότσι προέβλεπαν τη μετατροπή της περιοχής Idlib ως «ζώνης αποκλιμάκωσης». Η Τουρκία είχε αναλάβει τρεις δεσμεύσεις: να αποσυνδέσει τους «μετριοπαθείς» αντάρτες από τους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα και του Νταή. αφαιρέστε τα βαριά όπλα από την περιοχή. και ανοίξτε ξανά τους αυτοκινητόδρομους M4 και M5 στην κυκλοφορία, ώστε να επιτρέπεται στον συριακό άμαχο πληθυσμό να επιστρέψει σε μια πιο φυσιολογική ζωή. Καμία από αυτές τις τρεις δεσμεύσεις δεν τηρήθηκε από την Άγκυρα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επιπλέον, στο πλαίσιο αυτής της συριακής σύγκρουσης, η Τουρκία εκβιάζει σκανδαλώδη μετανάστες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απειλώντας να ανοίξει τα σύνορά της και να αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες να εισχωρήσουν στην Ευρώπη. Η Άγκυρα απαιτεί από την ΕΕ να συνεισφέρει περισσότερο στο κόστος που δημιουργείται από την παρουσία αυτών των πληθυσμών στην επικράτειά της και, πάνω απ 'όλα, να τη στηρίζει ή να μην ασκεί κριτική στην επιθετική εξωτερική πολιτική της στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Βόρειος. Για παράδειγμα, σε αρκετές περιπτώσεις από το 2013, χιλιάδες παράνομοι μετανάστες - πολλοί από αυτούς από το Μαγκρέμπ, την υποσαχάρια Αφρική ή το Αφγανιστάν - έχουν ωθηθεί προς τα ελληνικά σύνορα με την πρόθεση να προκαλέσουν άλλο μεταναστευτική βύθιση στην Ευρώπη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο τουρκικός παρεμβατισμός επεκτείνεται και στη Βόρεια Αφρική. Μετά την υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Μοχάμεντ Μόρσι στην Αίγυπτο (2012-2013) - ιδίως μέσω παραδόσεων όπλων που πραγματοποίησε η υπηρεσία πληροφοριών της, το MiT - , η Άγκυρα προσπαθεί τώρα να ενισχύσει την παρουσία της στη Λιβύη όπου πήρε το κόμμα της κυβέρνησης της εθνικής συμφωνίας (GNA) του Fayez el-Sarraj. Αυτό αναγνωρίζεται επίσημα από τον ΟΗΕ και υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ που επιδιώκει να αντισταθμίσει τη δέσμευση της Μόσχας προς όφελος του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος παρόλα αυτά καθαρίζει την Κυρηνίκα από τις τρομοκρατικές ομάδες. Η Τουρκία παρέχει σημαντική στρατιωτική υποστήριξη στο GNA - drone, αεροπλάνα, πυραύλους, θωρακισμένα οχήματα -παρά το εμπάργκο που αποφάσισε ο ΟΗΕ ότι παραβιάζει χαρωπά, συμβάλλοντας άμεσα στην τρέχουσα στρατιωτική κλιμάκωση. Ακόμη χειρότερα, η Άγκυρα στρατολογεί τζιχαντιστές που δραστηριοποιούνται στη Συρία για να τους στείλει στο μέτωπο της Λιβύης, περαιτέρω απόδειξη της σχέσης της με την ισλαμική τρομοκρατία. Έτσι, η τοπική κατάσταση εξελίχθηκε "από έναν πόλεμο της πολιτοφυλακής σε έναν πόλεμο ημι-έντασης, όπου ο καθένας φέρνει την υποστήριξή του εξοπλισμένη με βαριά μέσα: επιφανειακή άμυνα, θωρακισμένα οχήματα, αεροσκάφη, αεροπλάνα ικανά να διεξάγουν στοχευμένες δράσεις", δήλωσε ο αρχηγός του στελεχιακού εδάφους, στρατηγός Thierry Burkhard, κατά την τελευταία ακρόασή του ενώπιον της επιτροπής άμυνας της εθνικής συνέλευσης [11] .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επιδείνωση της κρίσης της Λιβύης - για την οποία το ΝΑΤΟ είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την απερίσκεπτη παρέμβασή του το 2011 - είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και αποτελεί απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, αλλά θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ρωσοτουρκική αντιπαράθεση. Ωστόσο, από την τυφλή αντι-Ρωσία, το ΝΑΤΟ έκανε - την κακή - επιλογή να υποστηρίξει ένα καθεστώς που δίνει υπερηφάνεια στους ισλαμιστές και συνδέεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αξίζει να θυμόμαστε τους στενούς δεσμούς που ενώνουν την Τουρκία και το Κατάρ , το κύριο ισλαμιστικό εμιράτο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Προκειμένου να προστατεύσει το μικρό Κράτος του Κόλπου, θύμα εκδίκησης από τους γείτονες της Σαουδικής και της Εμιράτης για την υποστήριξή του στην ισλαμική αδελφότητα, η Άγκυρα εγκατέστησε μια στρατιωτική βάση εκεί και συνεργάζεται με τις υπηρεσίες του Κατάρ στις εξωτερικές επιχειρήσεις τους. Όπου και αν βρίσκεται η Τουρκία στο εξωτερικό, το Κατάρ δεν βρίσκεται πολύ μακριά, συχνά παρέχει τη χρηματοδότηση που στερείται της Άγκυρας. Επιπλέον, η Ντόχα επενδύει μαζικά στην τουρκική οικονομία, ιδίως στον αμυντικό κλάδο, βοηθώντας την να αναπτυχθεί.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας εκδηλώνεται επίσης στην ανατολική Μεσόγειο, μέσω των προσπαθειών της να επεκτείνει τη θαλάσσια περιοχή της . Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία καταλαμβάνει ένα εντελώς παράνομο τμήμα του νησιού της Κύπρου μετά την εισβολή του το καλοκαίρι του 1974. Επιπλέον, η Άγκυρα δεν έχει υπογράψει ποτέ τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Δύο καλά παραδείγματα της έλλειψης σεβασμού των διεθνών νόμων από τις τουρκικές αρχές.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από το 2018, η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να ξεκινήσει νέες θαλάσσιες εξερευνήσεις στα ελληνικά και, πάνω απ 'όλα, τα κυπριακά ύδατα. Στις 9 Φεβρουαρίου 2018, ένα τουρκικό πλοίο εμπόδισε ένα γεωτρητικό σκάφος της ιταλικής εταιρείας ENI να εξερευνήσει μία από τις καταθέσεις που της είχε ανατεθεί από τη Λευκωσία, με την αιτιολογία ότι αυτή η ζώνη ανήκει στο τουρκικό τμήμα της Κύπρου. Στις αρχές του 2019, οι κυπριακές, αιγυπτιακές, ελληνικές, ισραηλινές, ιταλικές, ιορδανικές και παλαιστινιακές κυβερνήσεις δημιούργησαν ένα «Φόρουμ για την Ανατολική Μεσόγειο για το φυσικό αέριο» (EMFG) προκειμένου να συνεργαστούν στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην περιοχή. Η Άγκυρα αρνήθηκε να προσχωρήσει σε αυτήν και να σεβαστεί τον χάρτη της βάσει του διεθνούς δικαίου. Τον Ιούλιο του 2019, αντιμετωπίζοντας αυτήν την κατάσταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποστηρίξει την Ελλάδα και την Κύπρο κατά της Τουρκίας και καταδίκασε τις τουρκικές ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2020, η Άγκυρα ξεκίνησε τις πρώτες της εξερευνήσεις στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας[12] .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ως αποτέλεσμα, οι εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο παραμένουν ιδιαίτερα έντονες. Τα περιστατικά είναι αρκετά συχνά: απόπειρες εξομάλυνσης της τουρκικής ακτοφυλακής από ελληνικά αλιευτικά σκάφη πυροβολισμοί; παράνομη κατοχή νησιών κ.λπ. Η Άγκυρα προκαλεί σκόπιμα εντάσεις με την Ελλάδα, τον κληρονομικό εχθρό της. Τον Ιανουάριο του 2020, η Τουρκία ζήτησε από την Αθήνα να αποστρατικοποιήσει δεκαέξι νησιά του Αιγαίου. Στη συνέχεια, τον Μάιο του 2020, οι δυνάμεις της Άγκυρας κατέλαβαν στρατιωτικά μια μικρή γη στη βορειοανατολική Ελλάδα, χωρίς να αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσω αυτής της νέας πρόκλησης, η Άγκυρα σκοπεύει να αμφισβητήσει όλα τα σύνορα με τον γείτονά της, που καθορίζονται από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η οργάνωση της τουρκικής διασποράς</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο νέος τουρκικός εθνικισμός που ενθαρρύνεται από τον Ερντογάν μπορεί επίσης να φανεί στην οργάνωση της διασποράς, ιδίως στη Γαλλία, αλλά και στο Βέλγιο, τη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εάν είναι νόμιμο για μια ξένη κοινότητα να παραμείνει προσκολλημένη στη χώρα καταγωγής της, η επιβεβαίωση ενός ισχυρού αισθήματος εθνικής ταυτότητας και ταυτότητας σε ξένη γη δεν είναι χωρίς πρόβλημα, ειδικά όταν οδηγεί σε δυσπιστία - στις αρχές της χώρας υποδοχής.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έτσι, στη Γαλλία, ο κοινωνιολόγος Jérome Fourquet [13] παρατηρεί τον πολύ χαμηλό βαθμό δημογραφικής διαφάνειας της τουρκικής ομάδας στην οποία η ενδογαμία παραμένει ισχυρή. Από όλες τις ξένες κοινότητες που υπάρχουν στο έδαφός μας, είναι σε αυτό που ο ίδιος φτάνει στο υψηλότερο ποσοστό.«Αν και ιστορικά κοσμικό, η Τουρκία έχει ενσωματώσει εδώ και καιρό τους κληρικούς της στον κρατικό μηχανισμό, με τους ιμάμη να είναι δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνονται από το τουρκικό κράτος. Αυτός ο κανόνας, ο οποίος ισχύει και στη Γαλλία, συνέβαλε στο γεγονός ότι οι τουρκικές κοινότητες που είναι διασκορπισμένες σε όλη την εθνική επικράτεια έχουν σχεδόν πάντα το δικό τους τζαμί, ενώ μουσουλμάνοι από άλλες καταγωγές συχνά μοιράζονται τον ίδιο τόπο λατρείας. (…) Τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (τηλεόραση και γραπτός τύπος), τα οποία συμβουλεύονται συχνά η διασπορά, διατηρούν επίσης το δεσμό με τη μητρική χώρα και συμβάλλουν στην καλλιέργεια μιας εθνικής ενδοσύνθεσης που μπορεί μερικές φορές να μετατραπεί σε σύνδρομο ιδεοληψίας ». «Η τουρκική κοινότητα που ζει στη Γαλλία πλαισιώνεται επίσης πολιτικά από οργανισμούς ανάλογα με τη δύναμη της Άγκυρας. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ετσι, [14] ». Σύμφωνα με τον ερευνητή Stéphane de Tapia, "η τουρκική κοινότητα έχει αναπτύξει μια συνήθεια που της επιτρέπει να αποτελεί αυτόνομο νησί στο γαλλικό αρχιπέλαγος" [15] .</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται ιδιαίτερα μέσω της διδασκαλίας της γλώσσας και του πολιτισμού προέλευσης (ELCO), που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1970 για να επιτρέψει στα παιδιά των μεταναστών εργαζομένων να διατηρήσουν τη σχέση με τη χώρα των γονιών τους, με την προοπτική μια επιστροφή. Αυτά τα ELCO αμφισβητήθηκαν πρόσφατα από τον Εμμανουήλ Μακρόν, γιατί πίσω από αυτά, είναι η παρέμβαση της Τουρκίας που παρατήρησαν οι γαλλικές αρχές. Υποψιάζονται ότι η Άγκυρα χρησιμοποιεί αυτά τα μαθήματα - που δίδονται εκτός σχολικών ωρών από εκπαιδευτικούς που επιλέγονται και πληρώνονται από τις αρχές της χώρας προέλευσης -να διαδώσει την ισλαμο-συντηρητική ιδεολογία του AKP. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, οι δάσκαλοι που έστειλε η Άγκυρα ήταν όλο και πιο ευσεβείς και οπισθοδρομικοί. Ωστόσο, εάν το γαλλικό κράτος φροντίσει την οργάνωση και την εφοδιαστική των ELCO, δεν διαχειρίζεται το περιεχόμενο των μαθημάτων και οι επιθεωρητές του μπορούν να κάνουν λίγα για να ελέγξουν τους 180 εκπαιδευτικούς που έστειλε το τουρκικό κράτος, επειδή Κανένας από αυτούς δεν μιλάει Τουρκικά και οι δάσκαλοι μιλούν μόνο Γαλλικά πολύ σπάνια. Δηλώνουν επομένως ό, τι θέλουν και το πρόγραμμα έχει σχεδιαστεί απευθείας στην Άγκυρα</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">*</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τουρκία του Ερντογάν εφαρμόζει εσωτερική και εξωτερική πολιτική εδώ και δύο δεκαετίες, η οποία απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις δημοκρατικές αξίες και τη θρησκευτική ανοχή της Ευρώπης και των διεθνών συμφερόντων της: δημιουργία αυταρχικού και αστυνομικού καθεστώτος, υποστήριξη και διάδοση του ριζοσπαστικού Ισλάμ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, στρατιωτικές παρεμβάσεις που συμβάλλουν στην επιδείνωση των περιφερειακών εντάσεων, τη μη τήρηση του διεθνούς δικαίου, την εκμετάλλευση της διασποράς της κ.λπ. Επιπλέον, η Τουρκία επιμένει στην άρνησή της να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων του 1915, παρά τα συντριπτικά ιστορικά στοιχεία εναντίον της.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Βρισκόμαστε λοιπόν στην παρουσία ενός επιθετικού καθεστώτος, νοσταλγικού για το αυτοκρατορικό του παρελθόν, το οποίο ωφελείται, όπως η Γερμανία το 1938, από την παθητικότητα των αντιπάλων της - που είναι παράδοξα εν μέρει και οι σύμμαχοί της στο πλαίσιο της ΝΑΤΟ - να προωθήσει τα πιόνια του σε πλήρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των διατάξεων της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ευτυχώς, η Τουρκία δεν έγινε δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, το οποίο απεικονίζει τις εσωτερικές αντιφάσεις της Ατλαντικής Συμμαχίας και την αχρηστία της, η οποία έγινε καταφανής στον κόσμο μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Συνεργάζοντας μερικές φορές με την Ουάσιγκτον, μερικές φορές με τη Μόσχα, η μόνη πολιτική που ακολουθεί η Άγκυρα είναι αυτή του νεο-οθωμανισμού του Ερντογάν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν είναι μόνο η ισλαμιστική και η νεο-οθωμανική Τουρκία ένα πραγματικό αδίστακτο κράτος, αλλά πιθανότατα είναι επίσης ένας από τους επόμενους εχθρούς μας, στην Ευρώπη ή στην Αφρική. Λόγω της επιθετικής και επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας στη Μεσόγειο και τη Λιβύη, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι ένοπλες δυνάμεις μας να αντιμετωπίσουν τελικά τον τουρκικό παρεμβατισμό στο πλαίσιο των εξωτερικών μας επιχειρήσεων.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[1] Κόμμα δικαιοσύνης και ανάπτυξης. Είναι ένα πλειοψηφικό ισλαμο-συντηρητικό κόμμα από το 2002.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[2] Συγκριτικά, στη Γαλλία, οι εσωτερικές δυνάμεις ασφαλείας είναι 250.000 χωροφύλακες και αστυνομικοί για έναν πληθυσμό 67 εκατομμυρίων, και αυτός ο αριθμός είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[3] Benoist-Méchin, Mustapha Kemal ή ο θάνατος μιας αυτοκρατορίας , Albin Michel, Paris, 1954, p. 351.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[4] Όμοια. , Π. 352.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[5] Όμοια. Ωστόσο, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο Μουσταφά Κεμάλ, στο όνομα της τουρκικής φυλής, «καθάρισε» τη χώρα των χριστιανικών μειονοτήτων της (ελληνική, ασσυριακή, αρμενική) και απαγόρευσε στους Κούρδους να μιλούν τη γλώσσα τους.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[6] Όμοια. , Π. 416.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[7] Θα χρειαστούν οι επιθέσεις του Ιανουαρίου 2015, οι οποίες προκάλεσαν το θάνατο 230 ανθρώπων, για να δουν κάπως την τουρκική θέση να μειώνεται.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[8] Η επιχείρηση Euphrates Shield επέτρεψε στην Άγκυρα να καταλάβει μια λωρίδα περίπου σαράντα χιλιομέτρων βαθιά στη βόρεια Συρία.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[9] Επιχείρηση Olive Branch στο Rojava (Συριακό Κουρδιστάν).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[10] Η επιχείρηση Peace Spring άνοιξε ανατολικά του Ευφράτη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[11] http://www.assemblee-nationale.fr/dyn/15/comptes-rendus/cion_def/l15cion_def1920047_compte-rendu%20 (6 Μαΐου 2020).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[12] Αντιμέτωπη με την εχθρική στάση του Τούρκου προέδρου, η Elysée διαβεβαίωσε την Ελλάδα τον περασμένο Ιανουάριο για την υποστήριξή της και την αποστολή των γαλλικών ναυτικών πλοίων στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλά παράδοξα, οι αρχές μας έχουν εκφράσει τα συλλυπητήρια της Γαλλίας για τους Τούρκους στρατιώτες που σκοτώθηκαν στο έδαφος της Συρίας ...</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[13] Jérôme Fourquet, το γαλλικό αρχιπέλαγος. Γέννηση ενός πολλαπλού και διαιρεμένου έθνους , Seuil, Παρίσι 2019.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[14] Ibid , σελ. 172-173.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[15] Όμοια .</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">cf2r.org</span><br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-21678469544338195382020-06-15T19:26:00.004+03:002020-06-15T19:26:51.339+03:00 Κοινό σχέδιο από Τουρκία, Κατάρ και Μουσουλμανική Αδελφότητα για στρατολόγηση ανταρτών στην Υεμένη, του Πέτρου Κρανιά<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Πρώτα η Συρία, ύστερα η Λιβύη και πριν τελειώσει η χρονιά... η Υεμένη. Όπως αναφέρει το Arab Weekly επικαλούμενο πηγές του, ο παραιτηθείς υπουργός μεταφορών της Υεμένης, Saleh al-Jabwani, όχι απλά δεν έμεινε χωρίς δουλειά, αλλά ξεκίνησε κάτι πιο επικερδές από τον υπουργικό θώκο. Άνοιξε στρατόπεδο στρατολόγησης ανταρτών στην πόλη Ataq, την πρωτεύουσα της επαρχίας Shabwa, στην Υεμένη και μάλιστα, ακολουθώντας ένα τουρκικό σχέδιο, που χρηματοδοτείται από το Κατάρ.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πηγές ανέφεραν ότι ο Jabwani, με τη συνεργασία του κυβερνήτη της Shabwa, μέλους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Mohamed bin Adiyu, και μετά την επιστροφή του από μια μυστική επίσκεψη στη Ντόχα, όπου εξασφάλισε τεράστια κεφάλαια, έχει μεταμορφώσει το σχολείο "Al-Awa'il", που βρίσκεται κοντά στην έδρα του Εθνικού Στρατού και των Ειδικών Δυνάμεων στο Ataq, σε στρατόπεδο στρατολόγησης νέων μαχητών.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πηγές επιβεβαίωσαν ότι ο Jabwani έχει προσλάβει περισσότερα από 600 άτομα μέχρι στιγμής πληρώνοντάς τα με τον μήνα ή με μεροκάματο και αγοράζοντας όπλα για αυτούς από τη μαύρη αγορά της Shabwa και της Marib.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με τις πηγές, ο πρώην υπουργός αγόρασε δεκάδες τετράτροχα από το Al-Mahrah και το Hadramaut και πλήρωσε περισσότερα από την πραγματική τους αξία για αυτόν τον τύπο οχήματος. Ο αραβικός συνασπισμός απαγόρευσε πρόσφατα την εξαγωγή αυτού του τύπου οχήματος στην Υεμένη, φοβούμενοι ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από πολιτοφυλακές Χούδι, που υποστηρίζονται από το Ιράν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ως υπουργός μεταφορών, ο Jabwani ήταν γνωστός για τη στάση του εναντίον του αραβικού συνασπισμού και ανέλαβε να υπογράψει διμερή συμφωνία μεταξύ του υπουργείου του και της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία αργότερα απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της Υεμένης. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πηγές ανέφεραν στο Arab Weekly ότι ο πρώην υπουργός συμμετείχε σε ένα τουρκικό σχέδιο με χρηματοδότηση από το Κατάρ για τη δημιουργία αντι-αραβικών συμμαχικών πολιτοφυλακών, μαζί με μια παρόμοια δραστηριότητα που διεξάγει ο ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Hamoud Saeed al-Mikhlafi, ο οποίος ίδρυσε παρόμοια στρατόπεδα στην επαρχία Taiz και στρατολογεί μαχητές και ενθαρρύνει τους Υεμενίτες που εμπλέκονται στην μάχη εναντίον των Χούδι στη Saada, να καταφύγουν στα στρατόπεδά του.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πηγές ανέφεραν επίσης ότι υπάρχει συντονισμός και μεταξύ του Jabwani και του Mikhlafi αφενός, και του υπουργού Εσωτερικών Ahmad al-Maysari από την άλλη. Ο ρόλος του Maysari συνίσταται στην πρόσληψη "αποφοίτων" των στρατοπέδων Jabwani και Mikhlafi και στην εγγραφή τους στις δυνάμεις ασφαλείας που ανήκουν στο υπουργείο Εσωτερικών ή στη δημιουργία νέων μονάδων και ταξιαρχιών μόνο για αυτούς.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Arab Weekly είχε ήδη αποκαλύψει σε μια σειρά αναφορών τη συμμετοχή του Κατάρ και του υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ρεύματος στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, στις εργασίες διάλυσης των μετώπων της Saada και στη δημιουργία ενόπλων πολιτοφυλακών εχθρικών προς τον αραβικό συνασπισμό.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ατζέντα της Ντόχα στην Υεμένη είναι να μπερδέψει τον αραβικό συνασπισμό και να δημιουργήσει τα κατάλληλα περιβάλλοντα πολιτικής και ασφάλειας για έναν υποτιθέμενο τουρκικό ρόλο στην Υεμένη (κάτι για το οποίο έχουν αρχίσει να φωνάζουν τα μέσα ενημέρωσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας).</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ολοένα και περισσότερες αναφορές βγαίνουν αποκαλύπτοντας ενέργειες που αναλαμβάνονται από πολιτικούς, στρατιωτικούς και φυλετικούς ηγέτες της Υεμένης που είναι συνδεδεμένοι με το Κατάρ για να πυροδοτήσουν συγκρούσεις και αντιπαλότητες μεταξύ των συνιστωσών του στρατοπέδου αντι-Χούδι, να "σκοτώσουν" τη συμφωνία του Ριάντ και να χρηματοδοτήσουν τις αντιπαραθέσεις στο Άμπυαν που είναι άμεσα υπό την εποπτεία του Maysari, ο οποίος είχε δημιουργήσει αίθουσα επιχειρήσεων στο Κυβερνείο της Al-Mahra μόνο για το σκοπό αυτό.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πολιτικές πηγές της Υεμένης αποκάλυψαν στο Arab Weekly ότι ο Maysari είχε επικοινωνήσει με μερικούς στρατιωτικούς ηγέτες της νόμιμης κυβέρνησης και προσπάθησε να τους δελεάσει με χρήματα από το Κατάρ, ίδια στρατηγική με του Mikhlafi στα μέτωπα της Saada.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Ντόχα στοιχηματίζει ότι ο Jabwani θα παίξει παρόμοιο ρόλο στην επαρχία Shabwa. Εν τω μεταξύ, η Shabwa είδε πρόσφατα μια φυλετική εξέγερση ενάντια στις πρακτικές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εκεί. Οι δυνάμεις ασφαλείας που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Shabwa είχαν τραυματίσει ορισμένα μέλη των φυλών Shabwa και απήγαγαν κάποια άλλα, κάτι που προκάλεσε ένοπλες αντιπαραθέσεις μεταξύ των φυλών και των δυνάμεων που συνδέονται με το κόμμα Islah στη Shabwa.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι πηγές του Arab Weekly επιβεβαίωσαν την άμεση συμμετοχή του πρώην υπουργού μεταφορών στην κλιμάκωση των εντάσεων στη Shabwa, και ότι αγόραζε την πίστη των τοπικών αρχηγών και φυλών και πυροδότησε πολιτικές και στρατιωτικές αντιπαραθέσεις με κονδύλια του Κατάρ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Υεμενίτης δημοσιογράφος Yasser Al-Yafie είπε ότι οι προσπάθειες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας για κλιμάκωση της έντασης στη Shabwa και σε ορισμένες περιοχές του Abyan επιβεβαιώνουν ότι είχε υποστεί μεγάλη ήττα επειδή δεν σημείωσε πρόοδο προς την πόλη Zίντζιμπαρ, την πρωτεύουσα της επαρχίας Abyan. Είπε στο The Arab Weekly ότι σημάδια αποτυχίας ήταν η "δολοφονία του διοικητή των δυνάμεων της ζώνης ασφαλείας στο Mudiyah, και η απαγωγή από την πολιτοφυλακή, ταξιδιωτών με βάση ποιοι ήταν, αλλά και η επίθεση σε χωριά της Shabwa".</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τόνισε ότι η Αδελφότητα υφίσταται επί του παρόντος μεγάλες αποτυχίες, ειδικά στη Shabwa. Έστρεψε το βλέμμα της στο Aden, και σήμερα πρέπει να αντιμετωπίσει μια ένοπλη εξέγερση ακριβώς στην καρδιά της περιοχής ελέγχου της, στην επαρχία Shabwa.</span><br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-87926768239994184882020-06-11T15:06:00.002+03:002020-06-11T15:06:11.424+03:00Τουρκία: "Πολιτοφυλακή" δημιουργεί ο Ερντογάν<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Η Τουρκία χορήγησε σήμερα ευρύτερες εξουσίες σε μια δύναμη νυχτερινών φρουρών της γειτονιάς που χρονολογείται από την Οθωμανική εποχή, ενώ η αντιπολίτευση προειδοποιεί για πιθανές παραβιάσεις δικαιωμάτων, καθώς προσωπικό με περιορισμένη εκπαίδευση συμμετέχει στο έργο των δυνάμεων ασφαλείας.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι εν λόγω φρουροί, που φέρουν την ονομασία "αετοί της νύχτας", ανασυστάθηκαν από τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και άρχισαν να περιπολούν στους δρόμους των τουρκικών πόλεων το 2017, έναν χρόνο μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Βάσει του νόμου, τον οποίο το κόμμα του Ερντογάν, το AKP, πέρασε νύχτα από το κοινοβούλιο, θα έχουν την εξουσία να ζητούν ταυτότητα από τους πολίτες, να χρησιμοποιούν βία και να φέρουν όπλα για να συλλαμβάνουν υπόπτους.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Δεν μπορείς να δίνεις σε κάποιον όπλο και να τον στέλνεις στον δρόμο με ευρείες εξουσίες έπειτα από 40 ημέρες εκπαίδευση", δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο Ενγκίν Αλτάι, βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), του μεγαλύτερου της αντιπολίτευσης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, βουλευτής του φιλοκουρδικού Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), επέκρινε επίσης το επίπεδο της εκπαίδευσης των φρουρών, λέγοντας ότι θα εκπαιδευθούν μόνο λίγες ώρες σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Αυτός ο νόμος δεν αφορά την προστασία του λαού ούτε της συνοικίας. Είναι ένας νόμος για να προστατευθεί το κράτος από τον λαό", δήλωσε σε ομιλία του στο κοινοβούλιο στη διάρκεια της συζήτησης του νόμου και προειδοποίησε για αύξηση των βίαιων επεισοδίων με εμπλοκή δυνάμεων ασφαλείας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ανασύσταση των φρουρών της γειτονιάς συνέπεσε με την αναταραχή που ακολούθησε την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Η Τουρκία φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και έθεσε σε διαθεσιμότητα ή απέλυσε 150.000 δημόσιους λειτουργούς και προσωπικό των δυνάμεων ασφαλείας.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα δεδομένα της αστυνομίας δείχνουν πως πέρυσι ο αριθμός των αστυνομικών στην Τουρκία αυξήθηκε κατά 7,9% υπερβαίνοντας τις 260.000, ενώ ο αριθμός των φρουρών της γειτονιάς σχεδόν διπλασιάσθηκε σε πάνω από 21.000. Φέτος ο αριθμός των φρουρών πρόκειται να αυξηθεί στις 30.000, σύμφωνα με βουλευτή του AKP.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το υπουργείο Εσωτερικών υπεραμύνθηκε του αυξημένου ρόλου που ανατέθηκε στους φρουρούς της γειτονιάς λέγοντας πως ο ημερήσιος μέσος όρος των διαρρήξεων κατοικιών μειώθηκε κατά 47% στις 151 από τότε που ανασυστάθηκε η εν λόγω δύναμη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με το υπουργείο, οι φρουροί εκπαιδεύονται για τρεις μήνες και μετά έχουν δύο μήνες πρακτικής εκπαίδευσης, ενώ το 20% αυτών είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίου.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το AKP του Ερντογάν έχει 291 έδρες στο 600μελές τουρκικό κοινοβούλιο και διαθέτει άνετη πλειοψηφία για να ψηφίζει νομοσχέδια μαζί με τους 46 βουλευτές του εθνικιστικού MHP που είναι σύμμαχός του.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-28248868052733668602020-06-06T02:31:00.001+03:002020-06-06T02:31:09.857+03:00 The UAE’s Growing Role in Central Asia: Geopolitical Inroads to Challenge Turkey and Iran<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>International Institute for Middle East and Balkan Studies (IFIMES)[1] from Ljubljana, Slovenia, regularly analyses developments in the Middle East and the Balkans. Kristian Alexander, an advisor at Gulf State Analytics and Giorgio Cafiero, geopolitics analyst of the Middle East and a co-founder of the Washington-based analytical company Gulf State Analytics (GSA), prepared comprehensive analysis entitled “The UAE’s Growing Role in Central Asia: Geopolitical Inroads to Challenge Turkey and Iran”. They are analyzing the growing influence of a wealthy GCC state such as the UAE and how this will be important in terms of geopolitical hedging in Central Asia.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">● Kristian Alexander ● Giorgio Cafiero</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><u><br /></u></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><u>The UAE’s Growing Role in Central Asia: Geopolitical Inroads to Challenge Turkey and Iran</u></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><u><br /></u></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><u><br /></u></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Since the Soviet Union imploded in 1991 and the Central Asian republics gained their independence, a host of countries have competed for geopolitical influence in this resource-wealthy region. Along with Russia, China, Turkey, Iran, the US, and a number of EU member states, the six states of the Gulf Cooperation Council (GCC) have been actively working to strengthen their clout in this region, with the United Arab Emirates (UAE) taking the lead. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Central Asia may not be as important to the UAE’s national interests as the Middle East and North Africa (MENA). Yet, the Muslim-majority Central Asian countries are becoming more geopolitically significant from the standpoint of Abu Dhabi’s foreign policy. The UAE’s interests in Central Asia have important albeit often overlooked implications for Abu Dhabi’s geopolitical rivalry with Turkey and Iran. This rivalry stems from competing Islamic visions and ideologies and is now extending to Central Asia from the MENA region as the three actors compete over economic, energy and religious interests to gain political leverage and consolidate their presence in this region. Kazakhstan and the other Central Asian states are thus likely to find themselves in the crosshairs of these multifaceted power struggles between the UAE, Turkey and Iran. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ankara and Tehran have had limited success in terms of establishing strong footholds in Central Asia. Turkey has not taken full advantage of the cultural, linguistic and ethnic links shared with the Turkic countries of Central Asia. Turkish businesses have effectively exploited first entry privileges, but Turkey’s relatively strong economic presence in Central Asia has not translated into as much political capital as some experts were predicting amid the 1990s. Iran, meanwhile, has had a rather tumultuous relationship with neighboring Turkmenistan and faces other challenges, including US sanctions, in its efforts to consolidate influence in Central Asia. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Against this backdrop, GCC states such as the UAE face limited competition from Turkey and Iran when it comes to making economic and political inroads in Central Asia[2]. Given the ongoing rivalry between the UAE, Turkey, and Iran in the MENA region, it is more than likely that the Emirates will seek to exploit its advantages over Turkey and Iran in Central Asia, leveraging the UAE’s economy, great power backing and financial resources to consolidate geopolitical influence in this region. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Within this context, the odds are good that Saudi Arabia will work closely with the UAE in order to challenge both Ankara and Tehran’s agendas in Central Asia, as Abu Dhabi and Riyadh have done in numerous other countries. Israel too will likely see the UAE as an important interlocutor to check both Iranian and Turkish influence in the former Soviet space. The extent to which the Israelis leveraged their relationship with Azerbaijan is reflective of this desire to capitalize on links with states that have land or maritime borders with Iran in order to challenge Tehran’s regional and international ambitions. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In Central Asia, the UAE is using its financial clout to expand its geopolitical influence. Through investments and trade, the Emirati leadership is determined to make the UAE an increasingly critical player in the economic development of the Central Asian republics, chiefly Kazakhstan. In recent years, the UAE’s main sovereign wealth fund, Mubadala, has made major investments across Central Asia, especially in energy and port infrastructure. For example, Mubadala has invested in Kazakhstan’s energy projects and Uzbekistan’s power generation and distribution. The Dubai-based logistics giant DP World has played a critical role in the building of Kazakhstan’s Aktau port and the Khorgos Special Economic Zone. Dragon Oil, an independent international oil and gas exploration, development and production business which is also Dubai-based, is the only non-Turkmen entity pumping Turkmen oil.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kazakhstan’s Astana International Financial Center (AIFC), established in 2015, is boosting the country’s extra-regional trade. The AIFC project aims to “create a regional financial services hub that leverages Kazakhstan's strategic geographic location between Asian, European and Middle Eastern markets,” as Theodore Karasik, the senior advisor at Gulf State Analytics, explained. Notable in this regard, is that the Dubai International Financial Center and Abu Dhabi’s Global Market were the models for AIFC’s establishment.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Indeed, officials in Central Asia believe the UAE can serve as a model to achieve economic diversification beyond hydrocarbons while achieving a “successful integration” of the UAE into the global economy, according to Rauf Mammadov, resident scholar on energy policy at the US-based Middle East Institute[3]. The main focus of various Central Asian states is establishing foundations for a post-oil economy while also seeking to strengthen relations with the US, a key partner of the UAE, and thereby increase the ability of Central Asian republics to balance difficult relations with Russia and China in the region. The UAE serves as model and partner in relation to renewable/clean energy technology and nuclear energy and, like Israel, also holds the benefit of fostering warmer relations with the US. The recent oil price collapse is likely to further accelerate efforts to diversify economic growth models, particularly in Kazakhstan and Uzbekistan, thereby strengthening Abu Dhabi’s efforts in these domains[4].</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">As countries in Central Asia face difficulties in terms of moving their economic models past dependency on oil and gas, lessons about creating a knowledge-based economy are valuable. While the UAE continues to face challenges in this domain, the country remains a leader in the GCC when it comes to economic diversification as highlighted by the success of Dubai’s non-oil sectors such as tourism, banking and logistics. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">More recently, the UAE’s diversification model has sought to follow the Chinese model of “authoritarian capitalism”, with the UAE striving to draw benefits from Beijing’s Belt and Road Initiative (BRI). Shipbuilding (dry-docks) have attracted major Emirati investments in Kazakhstan and are part and parcel of the supply chain corridor along China’s BRI. Caspian ports located in Kazakhstan and Turkmenistan have become important maritime trade links connecting the Black Sea, Europe, the Middle East and Asia. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Along with Russia and China, the UAE is also engaged in “humanitarian diplomacy” as countries battle the COVID-19 pandemic. Abu Dhabi’s help to Kazakhstan, Kyrgyzstan and Uzbekistan is relevant in this regard, boosting the UAE’s ‘soft-power’ in Central Asia. On April 18, the Kazak ambassador to Abu Dhabi, Madyar Menelikov, hailed the 13 tons of medical and preventive supplies sent to Kazakhstan by the UAE. Around that same time, the Emiratis delivered seven tons of medical supplies to Kyrgyzstan, which the UAE’s ambassador to Uzbekistan (who is also the country’s non-resident ambassador to Bishkek), Saeed Al Qamzi, said was designed to “advance our Kyrgyz partners’ efforts to contain COVID-19 in the quickest and safest manner possible.” On May 5, he confirmed that the UAE had also delivered five tons of aid to Uzbekistan to help the county’s struggle against COVID-19.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">For the UAE, the pandemic is not only a grave threat but also an opportunity to tout its humanitarian credentials on the international stage. Although Abu Dhabi’s humanitarian assistance to Iran amid the COVID-19 crisis might be most significant from a geopolitical perspective, the UAE’s aid to Central Asian countries during this period will serve to strengthen Abu Dhabi’s reputation in the region. At the same time, the Turkish government is also practicing its own “corona diplomacy” in Central Asia, pursuing similar aims to those of the Emirates. Thus, the humanitarian diplomacy from Abu Dhabi and Ankara must be understood partly within the context of their growing competition for geopolitical influence throughout the wider Islamic world. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">From Washington’s perspective, a greater Emirati role in Central Asia could potentially serve US interests as Abu Dhabi’s influence in the region may also help Central Asian republics balance Moscow and Beijing’s strong geopolitical and economic positions in Central Asia. Nonetheless, with the UAE and the other five GCC states having their own vested interests in further strengthening their own already strong ties with Russia and China, Abu Dhabi will seek to avoid controversies. The UAE has no desire to add friction to Abu Dhabi’s relationships with Moscow and Beijing, which have grown significantly in recent years, and are instrumental to the UAE’s own long-term interests.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Economic interests are undoubtedly important to the UAE’s foreign policy in Central Asia. In all probability, however, such interests are secondary to the Emiratis’ geopolitical objectives, both in Central Asia and the MENA. As Central Asia remains a complex region defined by multifaceted rivalries in an increasingly multipolar world, the growing influence of a wealthy GCC state such as the UAE will be important in terms of geopolitical hedging. With Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Turkmenistan, and Uzbekistan remaining largely within the orbits of Moscow and Beijing, establishing deeper ties with the UAE serves to further diversify their global partnerships, ultimately assisting Central Asian republics to balance their foreign relations, potentially allowing them increased flexibility to maneuver between Russia, China, the US, and other regional powers in this increasingly congested region. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Authors:</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kristian Alexander is an advisor at Gulf State Analytics, and an assistant professor at the College of Humanities and Social Sciences, Zayed University, Abu Dhabi.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Giorgio Cafiero is the CEO of Gulf State Analytics.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Footnotes: </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[1] IFIMES – International Institute for Middle East and Balkan Studies, based in Ljubljana, Slovenia, has Special Consultative status at ECOSOC/UN, New York, since 2018.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[2] Author Interview with Mr. Mammadov, 14 May 2020. Mr. Mammadov is resident scholar on energy policy at the US-based Middle East Institute.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[3] Interview with Mr. Mammadov, May 14, 2020</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">[4] Phone conversation with Dr. Luca Anceschi on May 12, 2020. Dr. Luca Anceschi is a Senior Lecturer in Central Asian Studies CEES Glasgow University.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ljubljana/Doha/Dubai, 5 June 2020 </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9827 (Research - Kristian Alexander&Giorgio Cafiero - The UAE’s Growing Role in Central Asia: Geopolitical Inroads to Challenge Turkey and Iran)</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9825 (Research - 2020 Bosnia and Herzegovina-Montenegro: Dodik and Đukanović are destabilizing factors in Balkans and Europe)</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9820 (Analiza - Bosna i Hercegovina – Crna Gora 2020: Dodik i Đukanović destabilizirajući faktor na Balkanu i Evropi?)</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9822 (Press release: Dr. Ernest Petrič elected to the Venice Commission of Council of Europe)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9819 (Research - Tan Sri Hasmy Agam&Anis H. Bajrektarevic: Restoring Trust in Global Governance)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9818 (Analiza - Kriza u GCC 2020: Da li je Evropa nova destinacija za radnike iz Zaliva i saudijske državljane?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Povezava (SLO): https://www.ifimes.org/si/9817 (Analiza - Kriza v GCC 2020: Ali bo Evropa nova destinacija za delavce iz zaliva in saudske državljane?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link: (ENG): https://www.ifimes.org/en/9816 (Research - Serbia 2020: Serbia – scene of confrontation of intelligence services?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9812 (Analiza - Srbija 2020: Srbija – poprište konfrontacije obavještajnih službi?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9815 (Research - Ali Goutali&Anis H. Bajrektarevic - Covid-19 and the way to return to normal: role of OIC)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9813 (Research - Dejan Azeski: Why we are only Macedonians and nothing else?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH/MKD): https://www.ifimes.org/ba/9814 (Analiza - Dejan Azeski: Zašto smo samo Makedonci i ništa drugo?/Зошто сме само Македонци и ништо друго?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9811 (Research - Josip Juratovic (SPD): EU at Crossroads)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9808 (Research - Dr.Antonia Colibasanu: Postponing an Oil Production Catastrophe)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG/ARABIC): https://www.ifimes.org/en/9804 (Research - Kingdom of Saudi Arabia 2020: Future Saudi king MBS - Atatürk, Deng Xiaoping or new Stalin?/ المملكة العربية السعودية 2020:ملك السعودية القادم محمد بن سلمان - أتاتورك، دنغ شياو بينغ أو ستالين الجديد؟</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG/ARABIC): https://www.ifimes.org/en/9802 (The Kingdom of Morocco 2020: Is Morocco an oasis of peace and stability in the restless region?/المملكة المغربية في عام 2020:هل المغرب واحة سلام واستقرار في منطقة مضطربة؟) </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9801 (Research ● Elizabeth Deheza - Leadership for Thought: Non-Permanent members lead the Security Council through COVID-19)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9797 (Press release: General Michael D. Barbero new member of IFIMES Council)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9793 (Research - Dejan Azeski: What the world can learn from Italy about Covid-19 virus?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9791 (Research - Agam&Bajrektarevic: World on Autopilot: The UN Security Council should urgently address Covid-19)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9792 (Analiza - Agam&Bajrektarević: Svijet na autopilotu: Vijeće sigurnosti UN-a mora sazvati hitnu sjednicu o Covid-19)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9790 (Research: Security-intelligence activities at the time of Covid-19 pandemic)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9788 (Analiza: Sigurnosno-obavještajno djelovanje za vrijeme pandemije Covid-19)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (BSH): https://www.ifimes.org/ba/9789 (Analiza - Nedžad Korajlić&Amer Smailbegović: Prirodne katastrofe kao detonatori društveno-političke promjene: Bosna i Hercegovina 2014-2020)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9787 (Research ● Teodor Palade: Geopolitics of survival or geopolitical aspects of the evolution of Covid-19)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9786 (Research - Nedzad Korajlic&Amer Smailbegovic: Natural Disasters as Detonators of Socio-political Change: Bosnia-Herzegovina 2014-2020)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9785 (Research: Globalization at the time of Covid-19 virus)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9783 (Research - Itai BRUN&Yael GAT: The Corona Crisis and Israel’s National Security)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9782 (Research ● General (Rtd) Corneliu Pivariu: Thoughts of Romania’s Foreign Policy on the Background of the European Foreign Policy)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9781 (Ambassador (ret.) Dr. Haim Koren: Israel-Egypt Cooperation in 2019: Strategic Warming, Civilian Coolness?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9761 (Research - Bosnia and Herzegovina: The final phase of “Dodikization” of Republika Srpska?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9768 (Research - Trump’s 2020 Peace Plan: Between International Law and Reality)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9775 (Research - Prof. Dr. Anis H. Bajrektarevic: 3De-evolution of Europe - The equation of Communism with Nazism (First part)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9775 (Research - Prof. Dr. Anis H. Bajrektarevic - Ur-Fascism: Of Silence and EU Rush - The equation of Communism with Nazism (Second part)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9753 (Research - Iran 2020: The assassination of Iranian General – the "Napoleon" of Iranian revolution)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.ifimes.org/en/9752 (Research - Montenegro 2020: Will the Montenegrin Orthodox Church become a Greek Catholic Church?)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.europeanperspectives.org/en International scientific journal "European Perspectives"</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Link (ENG): https://www.youtube.com/watch?v=645V9eryieI&t=5s (IFIMES presentation film)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">IFIMES – International Institute for Middle East and Balkan Studies, based in Ljubljana, Slovenia, has Special Consultative status at ECOSOC/UN, New York, since 2018.</span><br />
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-55483862645454091222020-06-01T02:16:00.000+03:002020-06-01T02:16:01.439+03:00 Ξαναγεννιέται ο ISIS, του Thomas Abi-Hanna<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Καθώς οι περιφερειακοί και δυτικοί εχθροί του είναι απασχολημένοι με την πανδημία, η απότομη αύξηση των επιθέσεων από το Ισλαμικό Κράτος δείχνει πως η παγκόσμια τζιχαντιστική οργάνωση μπορεί να επανέλθει δριμύτερη</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε έναν κόσμο που είναι απασχολημένος με την Covid-19, το Ισλαμικό Κράτος μπορεί να μην ακούγεται στα διεθνή πρωτοσέλιδα. Όμως μια απότομη αύξηση των επιθέσεων σε μεγάλες εδαφικές εκτάσεις στο Ιράκ τον περασμένο μήνα δείχνει πως η οργάνωση παραμένει μια ικανή απειλή, η οποία μπορεί να επιστρέψει δριμύτερη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η έλλειψη πίεσης από αντίπαλες δυνάμεις και ένα διογκούμενο «ρεύμα» εσωτερικής στήριξης έχουν δώσει τη δυνατότητα στο Ισλαμικό Κράτος να αυξήσει το αντάρτικό του και τις τρομοκρατικές του ενέργειες στις βασικές περιοχές του, κάτι που όχι μόνο απειλεί να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω το Ιράκ, αλλά και να κινητοποιήσει άλλους τζιχαντιστές να εξαπολύσουν επιθέσεις σε όλο τον κόσμο.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όταν λείπει η γάτα…</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αξιοποιώντας τα μαθήματα που πήρε μετά την προηγούμενη ήττα του, το Ισλαμικό Κράτος έχει μαζέψει χρήματα, ανθρώπινο δυναμικό και πόρους, ώστε να μπορέσει να ανακάμψει, ενώ οι αντίπαλες ξένες δυνάμεις είτε έχουν αποσυρθεί είτε η προσοχή τους έχει αποσπαστεί από άλλα ζητήματα.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η οργάνωση είχε αρκετό χρόνο για να συνέλθει και να ανακάμψει μετά την απώλεια του τελευταίου βασικού εδάφους που είχε στην κατοχή της, τον Μάρτιο του 2019, και τον θάνατο του ηγέτη της Abu Bakr al Baghdadi τον Οκτώβριο του 2019. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτίμησαν πως η οργάνωση εξακολουθεί να διοικεί έως 20.000 μαχητές, έχει πρόσβαση σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και βγάζει έως 4 εκατ. δολάρια τον μήνα, που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Κέντρου Παγκόσμιας Πολιτικής και της The Washington Post, έχει χρησιμοποιήσει για να ανεφοδιαστεί.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εν τω μεταξύ, πολυάριθμες στρατιωτικές ανταλλαγές μεταξύ των αμερικανικών δυνάμεων και των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών στο Ιράκ, γνωστών επίσης και ως Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης (PMU) -κυρίως γύρω στην περίοδο της δολοφονίας του Ιρανού στρατηγού Qassem Soleimani τον Ιανουάριο- έχουν χαλαρώσει περαιτέρω τις πιέσεις προς το Ισλαμικό Κράτος, καθώς στρέφουν την προσοχή δύο εκ των ισχυρότερων παραγόντων στο Ιράκ μακριά από την τζιχαντιστική οργάνωση.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τον Μάρτιο του 2020, οι ΗΠΑ άρχισαν να επανατοποθετούν τις δυνάμεις στο Ιράκ και να τις απομακρύνουν από τις περιοχές κοντά στη Μοσούλη και στο Κιρκούκ, όπου δραστηριοποιείται το Ισλαμικό Κράτος, αλλά και από τα κυβερνεία της Ανμπάρ και της Νινευής, προκειμένου να επικεντρωθούν στην απειλή των PMUs σε άλλες περιοχές στο Ιράκ, όπου το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι τόσο δραστήριο.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πανδημία Covid-19 έχει επίσης αναγκάσει τις ευρωπαϊκές χώρες να μειώσουν προσωρινά τις δυνάμεις τους από τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Μεταξύ της 19ης και της 25ης Μαρτίου, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ισπανία ανακοίνωσαν πως αποσύρονται προσωρινά από το Ιράκ, ενώ η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο άφησαν να εννοηθεί πως μειώνουν την παρουσία τους. Ενώ οι χώρες αυτές πρόσφεραν πολύ λιγότερο ανθρώπινο δυναμικό και πόρους απ’ ό,τι οι ΗΠΑ στο Ιράκ, ωστόσο έπαιξαν βασικό ρόλο στην ηγούμενη από τις ΗΠΑ συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μετά την κατάρρευση της ιρανικής κυβέρνησης τον Δεκέμβριο, η Βαγδάτη έχει «βαλτώσει» από τις οικονομικές, υγειονομικές και πολιτικές κρίσεις της. Η χώρα σχημάτισε τον Μάιο τελικά κυβέρνηση, η προσοχή της οποίας θα είναι στραμμένη κυρίως στη διαχείριση του αναπτυσσόμενου κινήματος διαμαρτυρίας, καθώς και στον περιορισμό της κρίσης της Covid-19. Οι φόβοι εξάπλωσης της Covid-19 έχουν επίσης αναγκάσει τις δυνάμεις ασφαλείας του Ιράκ να περιορίσουν τις κινήσεις τους, τους τελευταίους μήνες.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">...Χορεύουν τα ποντίκια</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με τους περιφερειακούς και Δυτικούς εχθρούς του να έχουν στραμμένη αλλού την προσοχή τους, το Ισλαμικό Κράτος πρόσφατα αύξησε την κλίμακα και το εύρος των επιθέσεών του, των απαγωγών και άλλων επιχειρήσεών του σε όλο το βόρειο και δυτικό Ιράκ. Οι επιχειρήσεις αυτές σκοπό έχουν να τρομάξουν τους ντόπιους, να αποδυναμώσουν τις δυνάμεις ασφαλείας, να προκαλέσουν αστάθεια και να λειτουργήσουν προπαγανδιστικά για την οργάνωση.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με το Armed Conflict Location & Event Data Project και το Κέντρο Παγκόσμιας Πολιτικής, ο αριθμός των βίαιων περιστατικών στο Ιράκ που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος εκτινάχθηκε κατά 58% στο διάστημα Μαρτίου-Απριλίου. Όταν συγκρίνεται ο αριθμός των επιθέσεων που έγιναν πέρυσι τον Απρίλιο (21) με αυτές που έγιναν φέτος τον Απρίλιο (87), ο αριθμός των επιθέσεων εκτινάχθηκε κατά περισσότερο από 300%.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Ισλαμικό Κράτος άρχισε επίσης να δοκιμάζει τα νερά για πιο «προηγμένες» επιθέσεις. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής, η οργάνωση πλέον πραγματοποιεί νυχτερινές επιδρομές, πολυσχιδείς συντονισμένες επιθέσεις και βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας. Αυτό σηματοδοτεί μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση σε σχέση με τους πυροβολισμούς μέσα από διερχόμενα αυτοκίνητα, τις επιθέσεις με όλμους και τους αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς που έκανε τους προηγούμενους μήνες. Στις 28 Απριλίου, η οργάνωση εξαπέλυσε επίθεση του αρχηγείου της υπηρεσίας πληροφοριών στο Κιρκούκ. Μια τέτοια άμεση επίθεση εναντίον κυβερνητικού κτηρίου ήταν κάτι σπάνιο από τότε που η οργάνωση έχασε και τα υπόλοιπα εδάφη της στο Ιράκ το 2017.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Ισλαμικό Κράτος μπόρεσε να κάνει πιο προηγμένες τις επιθέσεις του για διάφορους λόγους:</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Η έλλειψη εξωτερικών πιέσεων έδωσε στην οργάνωση περισσότερο χρόνο να κατασκευάσει μεγαλύτερους μηχανισμούς και να σχεδιάσει πιο προηγμένες επιχειρήσεις.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Επίσης κατάσχεσε όπλα, εκρηκτικά, πυρομαχικά και άλλα υλικά κατά τη διάρκεια επιδρομών σε χωριά και κατά δυνάμεων ασφαλείας, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει σε αυτές τις επιχειρήσεις.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Οι εισροές όπλων από τη Συρία, όπου η οργάνωση επίσης αποκτά δυναμική, έχουν ενισχύσει περαιτέρω τη δύναμή της.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Καμία ένδειξη επιβράδυνσης</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Απουσία σημαντικών πιέσεων από τις αντίπαλες δυνάμεις, το Ισλαμικό Κράτος πιθανότατα θα συνεχίσει να ενισχύεται τους επόμενους μήνες, «χτίζοντας» πάνω στη δυναμική που ήδη έχει πετύχει. Οι δυνάμεις που μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι απίθανο να είναι πρόθυμες ή να έχουν τη δυνατότητα να λάβουν αντίμετρα για να περιορίσουν την οργάνωση τους επόμενους μήνες, πόσο μάλλον να την απωθήσουν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει με το Ιράκ ότι δεν θα αναπτύξουν στρατιώτες τους σε περιοχές που υπάρχει έντονη δραστηριότητα του Ισλαμικού Κράτους. Και εν μέσω των κλιμακούμενων εντάσεων ΗΠΑ-Ιράν, ο Λευκός Οίκος πιθανότατα θα παραμείνει απασχολημένος με τον περιορισμό των PMUs στο κεντρικό και το νότιο Ιράκ. Ομοίως, τα ευρωπαϊκά κράτη είναι απίθανο βραχυπρόθεσμα να αναπτύξουν εκ νέου στρατό στο Ιράκ, καθώς παραμένει ασαφές εάν θα υπάρξει η πολιτική βούληση να το πράξουν μόλις περάσει η πανδημία της Covid-19.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ιρακινή κυβέρνηση, από την πλευρά της, θα αγωνίζεται να αντιμετωπίσει την άμεση οικονομική και υγειονομική επίπτωση της Covid-19 για αρκετούς μήνες. Η πολιτική στασιμότητα και οι κοινωνικές αναταράξεις θα μαστίζουν τη Βαγδάτη για αρκετά χρόνια. Η νέα κυβέρνηση του Ιράκ είπε ότι θα βάλει σε προτεραιότητα τις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες και τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, όμως η ικανότητά της να το πράξει θα είναι περιορισμένη λόγω της μειωμένης διεθνούς στήριξης και της εσωτερικής πολιτικής διαμάχης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι εντάσεις ΗΠΑ-Ιράν επίσης θα παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο για το προβλέψιμο μέλλον, δημιουργώντας κίνδυνο για περαιτέρω ανταλλαγές μεταξύ των αμερικανικών δυνάμεων και των στηριζόμενων από το Ιράν PMUs, που κάνουν δύο από τους βασικούς αντιπάλους του Ισλαμικού Κράτους να μάχονται μεταξύ τους, αντί κατά του Ι.Κ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τάσεις «διεθνοποίησης»;</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η επέκταση των επιχειρήσεων του Ισλαμικού Κράτους θα καταστήσουν την οργάνωση και τους υποστηρικτές της μεγαλύτερη απειλή σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και δυνητικά διεθνές επίπεδο. Οι επιθέσεις, απαγωγές και άλλες επιχειρήσεις της οργάνωσης θα ενισχύσουν την ήδη υψηλή απειλή για το προσωπικό, τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές στο βόρειο και το δυτικό Ιράκ, και επίσης θα αποτελέσουν μια επανεμφανιζόμενη απειλή για την ίδια τη Βαγδάτη, όπου οι επιθέσεις της οργάνωσης είχαν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, αφότου το Ισλαμικό Κράτος απώλεσε τα υπόλοιπα εδάφη που ήλεγχε στο Ιράκ.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σαφώς, το Ισλαμικό Κράτος απέχει χρόνια από το να μπορεί να ανακαταλάβει εδάφη και να επανεδραιώσει το λεγόμενο χαλιφάτο του, που παραμένει απώτατος στόχος της οργάνωσης. Αλλά με το να υπονομεύουν την ήδη εύθραυστη οικονομία και ασφάλεια του Ιράκ, αυτού του είδους οι επιθέσεις μπορεί να δημιουργήσουν εμπόδια στις προσπάθειες ανοικοδόμησης σε περιοχές που επανακατέλαβαν οι ιρακινές αρχές από το Ισλαμικό Κράτος το 2016-2017.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος το Ισλαμικό Κράτος να χρησιμοποιήσει το Ιράκ ως σημείο απ’ όπου θα οργανώνει επιθέσεις σε άλλες χώρες της περιφέρειας, όπως η Ιορδανία, το Ιράν και ο Λίβανος. Η οργάνωση έχει εξαπολύσει επιθέσεις από το Ιράκ σε αυτές τις περιοχές κατά το παρελθόν και σκοπεύει να το ξανακάνει. Η οργάνωση αυξάνει επίσης τις δραστηριότητές της και στη Συρία, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει άλλο ένα σημείο απ’ όπου θα μπορούσε να εξαπολύσει επιθέσεις κατά της γειτονικής Ιορδανίας και του Λιβάνου.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η αυξανόμενη δραστηριότητα του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ θα παίξει ρόλο στην επανενεργοποίηση τοπικών ενόπλων ομάδων σε άλλες περιοχές του κόσμου, που δεν έχουν άμεση σύνδεση με την οργάνωση όμως εμπνέονται από την ιδεολογία της, για να εξαπολύσουν επιθέσεις. Ενώ δεν υπάρχει ακριβής τρόπος για να προσδιοριστεί το πότε και πού θα πραγματοποιηθεί επίθεση, το πιθανότερο είναι να συμβούν σε περιοχές όπου πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις από τοπικές οργανώσεις όταν το Ισλαμικό Κράτος βρίσκονταν στην ακμή του το 2014 και 2015, συμπεριλαμβανομένων χωρών της Δυτικής Ευρώπης όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Χώρες της Μέσης Ανατολής όπως η Ιορδανία, ο Λίβανος, το Μαρόκο, η Σαουδική Αραβία και η Τυνησία επίσης αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν στόχοι.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επιστρέφει δριμύτερο</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από τότε που άρχισε την επανεμφάνισή του στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του 2011, το Ισλαμικό Κράτος έχει μεταμορφωθεί από μια τοπική οργάνωση σε ένα παγκόσμιο κίνημα, με παρακλάδια που συνεχίζουν να εξαπολύουν επιθέσεις σε περιοχές από τη Δυτική Αφρική μέχρι το Αφγανιστάν. Και χωρίς μια συνεχιζόμενη πίεση από τους εχθρούς της, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ιράκ, η οργάνωση βρίσκεται σε καλή θέση για να συνεχίσει την επαναφορά της στη βασική της περιοχή -μια εξέλιξη που θα έχει δυνητικά σοβαρές παγκόσμιες επιπτώσεις.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Euro2day</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-63371927066859014262020-05-29T02:57:00.003+03:002020-05-29T02:57:47.987+03:00There are about 25 billion reasons for Turkish interest in Libya<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Libya is on the verge of a new surge in armed confrontation between the two main internal forces – the Government of National Accord (GNA) led by Faiz Saraj and the Libyan National Army (LNA) under the command of Marshal Khalifa Haftar. </i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">There are external forces behind the GNA and LNA, therefore, as the Jordanian publication Al Bawaba notes today, May 28, in this region of North Africa, in fact, a new proxy war has unfolded in the territory of the Greater Middle East.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">This war has its own geo-economic context, there are business interests of regional powers. Oil companies and their state backers see huge potential in Libya’s untapped natural resources. In addition, expressed interest in participating in future infrastructure projects in Libyan territory, when peace is established here and the local government will have money. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In this regard, analysts explain Turkey’s most active intervention in the “Libyan dossier”, among other things, by the fact that Ankara in such a peculiar way “exchanges support for the PNS Sarajah for the recognition of its energy claims in the Eastern Mediterranean and the promise of fulfilling obligations estimated at $ 25 billion frozen Turkish construction contracts in the country,” notes Al Bawaba.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tim Eaton, senior fellow at Chatham House, a UK think tank, said recent events have shown “how much Turkish support for the GNA has changed the balance of power in the field.” The rather high-profile recent military successes of formations loyal to Saraju with strong Turkish support in the form of militants and arms deliveries transferred from Syria to Libya allowed the GNA to focus on ousting Haftar troops from the remaining LNA strongholds in western Libya, for example, such as Tarhuna.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">However, Eaton continues, Saraj’s dependence on Turkish military support can be problematic in the long run, fueling historical anti-Turkish sentiment in the Arab world and “further reinforcing the view that the PNS is solely dependent on external support.”</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In turn, Federico Borsari, an expert on the Middle East and North Africa at the Italian Institute for International Policy Studies (ISPI), believes that Turkey’s more active participation in Libya could stimulate further military obligations from Ankara’s foreign competitors, which portends a dangerous escalation of the armed conflict. According to him, in the current situation of the established relative balance of power between the LNA and the GNA, one of the parties does not have to expect a cardinal military advantage in their favor. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">At the same time, a force majeure may happen in a torn apart civil war in a North African country, for example, in the form of a deepening humanitarian crisis in the local health system against the backdrop of the global pandemic of the coronavirus Covid-19. According to Barsari, Covid-19 may be the “structural converter of the game” in Libya.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">More: https://bulgarianmilitary.com/2020/05/28/there-are-about-25-billion-reasons-for-turkish-interest-in-libya/</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-20026422128673593182020-05-27T02:55:00.003+03:002020-05-27T02:55:30.553+03:00 H τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT εκπαιδεύει Αφρικανικά στρατεύματα<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>H τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT εκπαιδεύει Αφρικανικά στρατεύματα στηριζόμενη σε αμυντικές συμφωνίες</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<i><br /></i>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Η Τουρκία έχει υπογράψει συμφωνίες με Αφρικανικές χώρες, με σκοπό να εκπαιδεύσει τα στρατεύματά τους, ανέφερε ο Στρατηγός εν αποστρατεία Adnan Tanrıverdi, ο οποίος είχε διατελέσει επικεφαλής στρατιωτικός βοηθός του Recep Tayyip Erdogan, καταδεικνύοντας πως η περιβόητη Τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση ”SADAT” αναζητάει ευκαιρίες για να συνάψει στρατιωτικές συμφωνίες στην περιοχή της Αφρικής.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Tanrıverdi διοικεί την παραστρατιωτική οργάνωση SADAT, η οποία σύμφωνα με πολλούς αποτελεί de facto παραστρατιωτική δύναμη πιστή στον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας. Συνεχίζει να συμβουλεύει την κυβέρνηση Erdogan για στρατιωτικά θέματα παρ’ότι τον Ιανουάριο του 2020 ο Tanriverdi παραιτήθηκε από την επίσημη θέση του ως Σύμβουλος.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από τον Tanriverdi τον Μάιο του 2014, αποκάλυψε πως ένας από τους κύριους λόγους αμυντικής συνεργασίας της Τουρκίας με τις Αφρικανικές χώρες ήταν η παροχή ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων στις δυνάμεις ασφαλείας τους. Σύμφωνα με τον Tanriverdi (ο οποίος αποτελεί σημαντικό πρόσωπο του κύκλου του Erdogan), η Τουρκία θα πρέπει να μοιραστεί τις στρατιωτικές της ικανότητες με τις χώρες που απολαμβάνουν στενούς οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς δεσμούς με την Τουρκική Κυβέρνηση. Από το 2013 η SADAT διεξάγει στρατιωτικά εκπαιδευτικά προγράμματα στην Αφρική.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">”Η Τουρκία έχει στενές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με περισσότερες από 35 χώρες της Σαχάρας και της Υποσαχάριας Αφρικής. Διεξάγει (η Τουρκία) στρατιωτικά προγράμματα και επιχειρήσεις με ορισμένες εξ αυτών σύμφωνα με τις συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας και εκπαίδευσης που έχει συνάψει.” δήλωσε ο Tanriverdi, προσθέτοντας ότι ”Σχεδόν όλα τα νεαρά Αφρικανικά κράτη χρειάζονται ειδικά προγράμματα εκπαίδευσης για υψηλόβαθμους αξιωματικούς στις εσωτερικές (αστυνομικές) και εξωτερικές (στρατιωτικές) δυνάμεις ασφαλείας τους. Η Τουρκία παρέχει τις δυνατότητές της στις περισσότερες από αυτές τις χώρες δωρεάν, στο πλαίσιο πακέτων βοηθείας”.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εκτός από τις συμφωνίες στρατιωτικής εκπαίδευσης και αμυντικής συνεργασίας της Τουρκίας με τις Αφρικανικές χώρες, τα άρθρα των συμφωνιών ορίζουν τις προϋποθέσεις για κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα και διευκολύνουν ορισμένες τεχνικές επισκέψεις σε ερευνητικά κέντρα, καθώς και ανταλλαγές προσωπικού μεταξύ στρατιωτικών ιδρυμάτων και ιδιωτικών επιχειρήσεων.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για παράδειγμα το Άρθρο 4 της συμφωνίας μεταξύ Τσαντ-Τουρκίας στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας, επιτρέπει επισκέψεις τεχνικών και ανταλλαγές προσωπικού μεταξύ θεσμικών οργάνων και επιχειρήσεων. Ομοίως κινούνται οι συμφωνίες μεταξύ Τουρκίας και Ουγκάντας, Σουδάν, Ακτής Ελεφαντοστού και άλλων αφρικανικών χωρών. Οι συμφωνίες αυτές διευκόλυναν τις επισκέψεις τεχνικών αλλά και τις ανταλλαγές προσωπικού μεταξύ ιδρυμάτων και εταιρειών.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Nordic Monitor προηγουμένως ανέφερε πως ο πρόεδρος Erdoğan ανέφερε το μνημόνιο κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης (MoU) το οποίο περιείχε και συμφωνία στρατιωτικής εκπαίδευσης η οποία ίσχυε από το 2012. Το μνημόνιο λειτούργησε ως πρόσχημα για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στην Λιβύη. Εμφανιζόμενος στον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό RT στις 9 Δεκεμβρίου 2019, ο Εrdogan αναφέρθηκε στο μνημόνιο αυτό σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει την άφιξη τουρκικών στρατευμάτων στην Λιβύη. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τουρκία υπέγραψε επίσης συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας και ασφάλειας τον Νοέμβρη του 2019 με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Τρίπολης, της οποίας ηγείται ο Fayez al-Sarraj και είναι επισήμως αναγνωρισμένη από το ΟΗΕ. Η συμφωνία επέτρεπε την μεταφορά τεχνογνωσίας, συμβούλων, υλικής υποστήριξης, παροχής στρατιωτικής εκπαίδευσης αλλά και την δημιουργία Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης που θα καλύπτει τις αστυνομικές και στρατιωτικές ανάγκες της Λιβύης. Τα σημερινά στρατεύματα της Τουρκίας στηρίζονται στις προαναφερθείσες συμφωνίες.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της SADAT, η εταιρεία άρχισε να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ασφαλείας στην Λιβύη το 2013. Ο Tanriverdi, ιδρυτής της SADAT, επισκέφθηκε την Λιβύη τον Μάιο του 2013 προκειμένου να ”καθορίσει τις ανάγκες των νέων Λιβυκών Ενόπλων Δυνάμεων και να αναζητήσει τις δυνατότητες παροχής συμβούλων, εκπαιδευτικού υλικού και υπηρεσιών πολέμου για την Λιβύη”. Στην συνέχεια η SADAT επινόησε ένα πρόγραμμα με τίτλο ”Σχεδιασμός Αθλητικών Εγκαταστάσεων για Στρατιωτική Εκπαίδευση”, για τον στρατό της Λιβύης.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Τρίπολη, ο Tanriverdi δέχθηκε επίσης τον τότε Τούρκο πρέσβη στην Τρίπολη, Ali Kemal Aydın, ο οποίος αυτήν την στιγμή είναι απεσταλμένος της Τουρκίας στο Βερολίνο.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο Tanriverdi ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2019 πως η SADAT, η οποία χρηματοδοτείται πλήρως και υποστηρίζεται από την Τουρκική κυβέρνηση, εργάζεται για το άνοιγμα του δρόμου του πολυαναμενόμενου mahdi (προφητεία, εξαργύρωση του Ισλάμ), γεγοτνός το οποίο περιμένει όλος ο Μουσουλμανικός κόσμος.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η αντιπολίτευση της Τουρκίας ρώτησε την κυβέρνηση για τον ρόλο που παίζει η SADAT στην εκπαίδευση του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία και το Ιράκ, αλλά και για την συνεργασία της με τους μαχητές της al-Qaeda και της Jabhat al-Nusrah (al-Nusrah Front), καθώς φαίνεται να υπάρχουν στενές σχέσεις μεταξύ των προαναφερθέντων τρομοκρατικών οργανώσεων και της ΜΙΤ. Επιπλέον η SADAT κατηγορήθηκε για εκπαίδευση τζιχαντιστών που εστάλησαν από την Τουρκία στην Λιβύη.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μετάφραση: Χωριανόπουλος Άγγελος</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">πηγή: www.nordicmonitor.com</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-237529686475716292020-05-21T17:38:00.000+03:002020-05-21T20:32:17.692+03:00Η σημασία της Λιβύης σε παγκόσμιο επίπεδο, του Ιωάννη Μιχαλέτου<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Η παρούσα κατάσταση στη Λιβύη που δείχνει να καταλήγει σε ένα παρατεταμένο πόλεμο με εμπλοκή αρκετών κρατικών και μη δρώντων, είναι και αυταπόδεικτη της σημασίας της χώρας αυτής για την ευρύτερη ασφάλεια της Ευρώπης και της Βόρειας-Αφρικής & Μέσης Ανατολής.</i></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Καταρχάς όποιος "ελέγξει" τη Λιβύη θα είναι σε θέση να καθορίζει την Ευρωπαική πολιτική περί μετανάστευσης, διότι η Λιβύη είναι κύριος άξονας μετακίνησης Αφρικανικών αλλά και Αραβικών πληθυσμών προς την Ευρώπη.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Η Λιβύη διαθέτει ικανές ποσότητες πετρελαίου και με χαμηλό ποσοστό θείου (καλής ποιότητας), με χαμηλό δυνητικά κόστος εξόρυξης και πλησίον των μεγάλων αγορών διύλισης. Μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου θεωρείται ότι υπάρχουν επίσης.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Η Λιβύη είναι η μόνη Βορειοαφρικανική χώρα σε πλήρη διάλυση και δεν υπάγεται σε μια γεωστρατηγική κατεύθυνση-είναι λοιπόν και πλέον "παρθένο έδαφος" και γεωπολιτικό έπαθλο για όποιον καταφέρει να την ελέγξει.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Η Επικράτεια της χώρας, "φιλοξενεί" πλήθος τρομοκρατικών και εξτρεμιστικών οργανώσεων που συνδέονται με όλες τις γνωστές τρομοκρατικές οργανώσεις "Τζιχαντιστικής" φύσεως που δρουν στην ΕΕ και Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου αποτελεί κατεξοχήν θέατρο αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Η Λιβύη επίσης είναι μια μεγάλη αγορά και κόμβος λαθρεμπορικού οπλισμού συμπεριλαμβανομένων αντί-αεροπορικών όπλων, αντί-αρματικών και μεγάλων ποσοτήτων εκρηκτικών,μια πρόκληση για όλες τις γειτονικές αλλά και παγκόσμιες αρχές ασφάλειας.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Δεκάδες υποθέσεις κρατικής διαφθοράς στη Λιβύη όπως αποκαλύφθηκαν από το 2011 και εντεύθεν διαπλέκονται με Ευρωπαικά, Αμερικανικά και Αραβικά πολιτικά και επιχειρηματικά πρόσωπα και εταιρείες. Υπάρχουν κατά καιρούς εκτιμήσεις ότι άνω των 150 δις Δολαρίων σε χρήματα και κεφάλαια έχουν "εξαφανιστεί".</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Το Λιβυκό οργανωμένο έγκλημα με πολιτική κάλυψη έχει δημιουργήσει πλείστους δεσμούς σε κράτη όπως η Τουρκία, Λίβανο, Μάλτα, Ιταλία , Τυνησία, με απολήξεις μέχρι τη Μαλαισία και το Καναδά.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">-Η Λιβύη έχει σύνορα με κράτη πολύ υψηλού την παρούσα περίοδο γεωπολιτικού ενδιαφέροντος όπως Αίγυπτος, Σουδάν, Νίγηρας και Αλγερία. Αυτό σε συνδυασμό με την ύπαρξη στο Νότο της Λιβύης ενός εκτεταμένου λαθρεμπορικού αλλά και τρομοκρατικού δικτύου που εφοδιάζει δεκάδες άλλες παρεμφερείς ομάδες στη ζώνη του Σαχέλ και του Μαγκρέμπ-αποτελεί πολύ μεγάλης σημασίας πρόκληση σε παγκόσμιο επίπεδο. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πρέπει να λεχθεί ότι ολόκληρη η Αφρική θεωρείται "ανοιχτή ζώνη"μεταξύ όλων των μεγάλων δυνάμεων για την απόκτηση γεωπολιτικών και γέω-οικονομικών προσόδων και η Λιβύη είναι μια από τις "πύλες" ολόκληρης της Ηπείρου.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">- Παρά τον πόλεμο η Λιβύη θεωρητικά είναι "πλούσιο κράτος". Έχει κρατικά κεφάλαια άνω των 70 δις Δολαρίων (λόγω υδρογονανθράκων) και σε 30 δις Δολάρια υπολογίζονται τα μη ανευρεθέντα μέχρι στιγμής κεφάλαια και προιόντα κρατικής λεηλασίας της εποχής Καντάφι. Λόγω του σχετικά μικρού πληθυσμού, του μικρού δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, αλλά και των μεγάλων αξιών των κοιτασμάτων ενέργειας της χώρας-τυχόν λήξη του πολέμου και έναρξη της ανοικοδόμησης θα λειτουργήσει στη δυνητική μόχλευση εκατοντάδων δις Δολαρίων για τα συμβόλαια των οποίων θα ανταγωνιστούν όλες οι μεγάλες πολυεθνικές παγκοσμίως</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι ανωτέρω βασικοί λόγοι εξηγούν και το πολύχρονο έντονο ανταγωνισμό για τη Λιβύη αλλά και προβληματίζουν για τη πιθανότητα να λήξει η αναταραχή εκεί σε εύλογο χρονικό διάστημα. Περιττό δε να υπογραμμιστεί ότι για τα Ελληνικά συμφέροντα η Λιβύη έχει και ξεχωριστή σημασία λόγω των σχημάτων "ΑΟΖ" μεταξύ Άγκυρας-Τρίπολης και της επιθυμίας της πρώτης να δημιουργήσει αεροναυτικές βάσεις στην περιοχή απειλώντας για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1820, τη Κρήτη και τη Πελοπόννησο. </span><br />
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-10615201522542794802020-05-18T17:32:00.000+03:002020-05-18T17:32:05.403+03:00Μελέτη ΕΛΙΣΜΕ: Οι στόχοι των τουρκικών υπερπτήσεων και η αντιμετώπισή τους<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Το φαινόμενο των τουρκικών υπερπτήσεων πάνω από ελληνικά εδάφη αναλύουν ερευνητές του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών σε εκτενή ομαδική εργασία/ μελέτη.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως τονίζεται στη μελέτη, την οποία συνέταξαν οι Βλάχου Μαρία (Πολιτικός Επιστήμων) Δασκαλάκης Ιπποκράτης (Αντιστράτηγος εα) Ηλιόπουλος Δημήτριος (Πρέσβης ετ) Κατσαρός Παναγιώτης (Αντιπτέραρχος εα), οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βιώνουν μια περίοδο κλιμάκωσης τα τελευταία τρία χρόνια, ειδικότερα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, και στο διευρυνόμενο φάσμα των τουρκικών προκλήσεων εντοπίζεται μια «σημαντική αύξηση των υπερπτήσεων των γειτόνων πάνω από την μεθόριο του Έβρου αλλά και από νησιά του Αιγαίου και μάλιστα ορισμένα εξ αυτών μεγάλου μεγέθους και σημαντικού πληθυσμού και που δεν εντάσσονται στις διεκδικούμενες από την Τουρκία, “γκρίζες ζώνες”».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η κατάσταση</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η κυριαρχία της Ελλάδας στον αέρα (Εθνικός Εναέριος Χώρος-ΕΕΧ) ασκείται εντός 10 ναυτικών μιλίων από τις ακτές της, ενώ στη θάλασσα επέλεξε να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η Τουρκία από το 1931 έως το 1975 «αποδέχθηκε πλήρως με τη στάση της (παρά τις ελάχιστες και μη αιτιολογηθείσες παραβιάσεις της), ότι ο ΕΕΧ χώρος εκτεινόταν στα 10 ναυτικά μίλια καθώς αδράνησε και δεν αντέδρασε με τις προσήκουσες ενέργειες στην αμφισβήτηση του εύρους του. Η αποδοχή αυτή ενισχύει την ελληνική επιχειρηματολογία επί του συγκεκριμένου εναερίου χώρου, παρά τις οποιοδήποτε παρεκκλίσεις με διεθνείς πρακτικές» συμπληρώνεται σχετικά.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η διαφορά εύρους του ελληνικού εναερίου χώρου (10 νμ), με το αντίστοιχο εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων (6 νμ) δίνει πρόσφορο έδαφος στην Άγκυρα να παραβιάζει τον έξωθεν των 6 νμ χώρο χωρίς η Αθήνα να βρίσκει πάντα την επιθυμητή διεθνή κατανόηση. Αυτή η ιδιαιτερότητα σε συνδυασμό με την σύγχυση μεταξύ παραβιάσεων και παραβάσεων ενίοτε εκλαμβάνεται από τις ξένες κυβερνήσεις ως μια “ενοχλητική διαφορά” μεταξύ δύο συμμάχων χωρών που πρέπει να επιλυθεί με εκατέρωθεν καλή θέληση […] τονίζεται ότι η ”ελληνική ιδιαιτερότητα” βασίζεται επί διεθνών κανόνων και τεκμηριωμένων νομικών ερμηνειών, αποτελεί τμήμα της ελληνικής νομολογίας από το 1931 και ενισχύεται με την μακροχρόνια αποδοχή και εκ μέρους της Άγκυρας. Μάλιστα η υφιστάμενη αυτή ιδιαιτερότητα, κατά μια άλλη ανάγνωση -την οποία ασπάζονται και οι γράφοντες- εφελκύει την αναγκαιότητα επέκτασης του εύρους των χωρικών υδάτων τουλάχιστον στα 10 νμ ώστε οι δύο ”χώροι” να συμπίπτουν (στα 10 νμ ή κατά το προτιμητέο και απολύτως προβλεπόμενο από το διεθνές δίκαιο, στα 12 νμ)» συμπληρώνεται σχετικά.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το ιστορικό</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως σημειώνεται στη μελέτη, οι πρώτες συστηματικές παραβιάσεις του ΕΕΧ συμπεριλαμβανομένων ακόμη και υπερπτήσεων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, έγιναν στις αρχές του 1964 κατά την κρίση του κυπριακού ζητήματος. «Οι υπερπτήσεις χρησιμοποιήθηκαν για πίεση στην ελληνική πλευρά και μειώθηκαν τον Νοέμβριο του 1964. Το Νοέμβριο του 1967, οι παραβιάσεις επανελήφθησαν και σταμάτησαν μετά τη συμφωνία της Ελλάδας για απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο. Στις 22 Ιουλίου 1974 η είσοδος δύο οπλισμένων τουρκικών Α/Φ εντός του ΕΕΧ νότια του νησιού του Αγίου Ευστρατίου και η εμπλοκή τους με ελληνικά κατέληξε στην κατάρριψη του ενός και καταστροφή του δευτέρου και οδήγησε στη διακοπή κάθε εισόδου τουρκικού Α/Φ για τα επόμενα χρόνια. Μέχρι το 1983 είχαμε ελάχιστες εισόδους άοπλων Α/Φ στον ΕΕΧ και σχεδόν μηδενικές υπερπτήσεις άνωθεν νησιών. Από το 1983 και μετά έχουμε τη συστηματική είσοδο τουρκικών Α/Φ (συχνά οπλισμένων ή με συνοδεία οπλισμένων) και με συστηματική παραβίαση του ΕΕΧ των 10 ναυτικών μιλίων αλλά αποφυγή εισόδου εντεύθεν των 6 νμ. Παράλληλα παρατηρήθηκε σταδιακή υπέρπτηση ακατοίκητων νησιών κυρίως του Νότιου Αιγαίου και σποραδική υπέρπτηση μικρών κατοικημένων (κυρίως Οινούσσες, Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι). Μετά το 1996 η Τουρκία επιδίωξε να εφαρμόσει πολιτική αναχαίτισης κάθε ελληνικού Α/Φ που περνούσε τον 25ο μεσημβρινό, προσπάθεια που απέτυχε παταγωδώς. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής ξεκίνησε την εκπομπή προειδοποιητικών μηνυμάτων περί «παραβίασης του τουρκικού εναέριου χώρου» προς τα ελληνικά Ε/Π και Α/Φ (ακόμη και της FRONTEX) όταν πλησίαζαν στα ανατολικά νησιά μας. Η πολιτική αυτή ευθυγραμμίστηκε με τη θεωρία των “γκρίζων” ζωνών» και αυτήν της “επικάθησης” των ελληνικών νησιών στην υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο αριθμός των υπερπτήσεων μόνο τον Απρίλιο του 2020 έχει ανέλθει σε 80 δηλαδή είναι περίπου ισοδύναμος με τον αριθμό των υπερπτήσεων που έλαβαν χώρα την εξαετία από το 2010 έως και το 2015 (88 υπερπτήσεις). Όπως σημειώνεται, «μάλιστα αυξάνεται και ο αριθμός των τουρκικών παρενοχλήσεων εντός του ΕΕΧ σε ελληνικά κυβερνητικά πτητικά μέσα που μεταφέρουν την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας που μεταβαίνει σε νησιά του Αιγαίου Πελάγους ή την Κύπρο».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τουρκικοί στόχοι</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σύμφωνα με την ανάλυση, στη δεκαετία του 1960 οι υπερπτήσεις χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο πίεσης προς τις ελληνικές κυβερνήσεις για το κυπριακό ζήτημα και τα στοιχεία δείχνουν πως ο αριθμός τους είναι σε ευθεία αναλογική συνάρτηση με την εξέλιξη της έντασης μεταξύ των δύο χωρών. «Οι πρώτες αυτές παραβιάσεις αποτελούσαν ενέργειες “ψυχολογικών επιχειρήσεων” παρά συστηματικές ενέργειες αμφισβήτησης του εδαφικού καθεστώτος της περιοχής» σημειώνεται.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η αύξηση των παραβιάσεων της δεκαετίας του 1980 και η χρήση τους ως πολιτικό εργαλείο πίεσης κατά της Ελλάδας ξεκίνησε με τη σταδιακή αναβάθμιση των ικανοτήτων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας […] Η σταδιακή μετακίνηση της αεροπορικής ισχύος υπέρ της Τουρκίας στη δεκαετία του 1990 συμβαδίζει με την αύξηση των τουρκικών διεκδικήσεων με πληθώρα παραβιάσεων, παραβάσεων και εμπλοκών. Ειδικά προς τα τέλη της δεκαετίας διακρίνεται και μια προσπάθεια “εξάντλησης” της ΠΑ αναφορικά με χρήση μέσων, πόρων και ανθρώπων.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μετά τα Ίμια το 1996 οι υπερπτήσεις αυξήθηκαν σε συγκεκριμένες περιοχές, κυρίως αμφισβητούμενες βραχονησίδες και μικρονήσους του Αιγαίου Πελάγους, σε συνδυασμό με μια προσπάθεια νομικής, ψυχολογικής και πρακτικής αμφισβήτησης του εδαφικού καθεστώτος αυτών των εδαφών (μη καθοριζόμενα επισήμως επακριβώς) που χαρακτηρίζονται όμως (αόριστα) ως «γκρίζες ζώνες».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Την πρώτη δεκαπενταετία του 2000, παρατηρούνται αυξομειώσεις στον αριθμό των παραβιάσεων, γεγονός που αποδίδεται περισσότερο σε εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας. Σε γενικές γραμμές όμως, τα μηνύματα των συνολικών τουρκικών αμφισβητήσεων, οι πιέσεις προς τις ελληνικές κυβερνήσεις-πληθυσμό (πολιτική πειθαναγκασμού) και οι καταπονήσεις δοκιμασίες της ΠΑ συνεχίζονται με όλα τα μέσα και τακτικές (συμπεριλαμβανόμενων και των υπερπτήσεων). […]Ακόμη όμως μεγαλύτερη είναι η αύξηση όλων των τουρκικών προκλήσεων (σε όλες τις διαστάσεις και τομείς) μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 και την εδραίωση του Erdogan. Επιπρόσθετα υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι η αυξανόμενη προκλητικότητα των τουρκικών Α/Φ αποσκοπεί και στην πρόκληση αεροπορικού επεισοδίου κατόπιν ελληνικής αντίδρασης (σκόπιμης ή τυχαίας)».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Θεωρείται βέβαιο ότι η Τουρκική Αεροπορία όλα αυτά τα χρόνια προχωρεί σε συστηματική καταγραφή των αντιδράσεων της ΠΑ σε όλες αυτές τις προκλήσεις με σκοπό να αναλυθούν οι ελληνικές επιχειρησιακές ικανότητες, αντιδράσεις και τακτικές. Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι τουρκικές ενέργειες έχουν πετύχει σε έναν βαθμό να εδραιώσουν σε αριθμό χωρών και οργανισμών, την πεποίθηση ότι δεν συνιστούν παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου αλλά διμερείς διαφορές που θα πρέπει να επιλυθούν μέσω διμερών διαπραγματεύσεων. Το γεγονός αυτό υποστηρίζει την στόχευση της Άγκυρας για διεξαγωγή διμερών διαπραγματεύσεων ”εφ’ όλης της ύλης” των προβαλλόμενων εκ μέρους της, ελληνοτουρκικών διαφορών»</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τρόποι αντιμετώπισης</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι ερευνητές του ΕΛΙΣΜΕ αναφέρουν τα εξής, όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης: «Η Ελλάδα από την έναρξη των τουρκικών προκλήσεων αντέδρασε με τις μεθόδους αναγνώρισης (κυρίως στο διεθνή εναέριο χώρου δικαιοδοσίας του FIR Αθηνών) και αναχαίτισης του “αγνώστου ίχνους” σε περίπτωσης παραβίασης του ΕΕΧ. Οι μέθοδοι αυτές οδηγούν συνήθως στην αποχώρηση του τουρκικού Α/Φ και λιγότερο συχνά στην εμπλοκή των αντιπάλων».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μια πλέον δυναμική αντίδραση, σημειώνεται, είναι ο εγκλωβισμός του «αγνώστου ίχνους» από τα ελληνικά μαχητικά είτε από επίγεια συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας. Ο εγκλωβισμός γενικά θεωρείται ως «εχθρική ενέργεια» και υπό προϋποθέσεις μπορεί να δικαιολογήσει -μερικώς- μέτρα αντίδρασης (αυτοάμυνα) του εγκλωβισμένου Α/Φ (παθητικά ή και ενεργητικά). «Η χρήση επίγειων μέσων εγκλωβισμού δεν είναι τελείως δόκιμος καθώς καθιστά γνωστές τις θέσεις και ειδικότερα τις συχνότητες λειτουργίας των Α/Α συστημάτων. Επιπλέον όμως δίνουν την ευκαιρία στην Άγκυρα να προβάλλει τις πάγιες θέσεις της για στρατικοποίηση ορισμένων νήσων».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όσον αφορά στην κατάρριψη του «αγνώστου ίχνους» που παραβιάζει το ΕΕΧ, χαρακτηρίζεται ως το έσχατο μέτρο. «Υπό το πρίσμα του διεθνούς δικαίου εξεταζόμενη η ενέργεια της κατάρριψης σε περίπτωση παραβίασης του ΕΕΧ δεν σημαίνει ότι είναι πάντα αποδεκτή καθώς πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις (πχ εξάντληση όλων των μεθόδων επαφής και ειδοποίησης του ”αγνώστου ίχνους”). Εξυπακούεται ότι η κατάρριψη από επίγεια συστήματα αεραμύνης εμπεριέχει και όλους τους κινδύνους που αναφέρθηκαν στην περίπτωση του εγκλωβισμού. Δεν πρέπει επίσης να παραγνωρίζουμε ότι η αποχή μας, για αρκετές δεκαετίες, από κατάρριψη Α/Φ που παραβιάζει τον ΕΕΧ δημιουργεί μια ανάλογη “εθιμική” συμπεριφορά και η αιφνίδια αντικατάσταση της από μια δυναμική τακτική θα προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις-προτροπές για αυτοσυγκράτηση ή ακόμη και πιέσεις για εξεύρεση λύσης κατά τρόπο που ευνοεί την πλευρά που δεν συμβαδίζει με το διεθνές δίκαιο. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε δυναμική αντίδραση μας θα πρέπει να είναι επαρκώς προετοιμασμένη και προσχεδιασμένη, ώστε να μηδενιστούν ενδεχόμενες αντιδράσεις ως προς την νομιμότητα της πράξης (ξεκάθαρη θέση “αγνώστου ίχνους”, επιθυμητό προσδοκώμενο σημείο πτώσεως κλπ) και φυσικά ως προς το αποτέλεσμα της εμπλοκής […] Είναι σήμερα μάλλον βέβαιο ότι οποιαδήποτε ελληνική μεμονωμένη δυναμική αντίδραση στο παρελθόν (έστω και επιτυχής), στην καλύτερη περίπτωση, θα καθυστερούσε τον χρόνο επανέναρξης των συστηματικών τουρκικών παραβιάσεων χωρίς να επιτύχει την οριστική διακοπή τους δεδομένης της εις βάρος μας μεταβολής της ισορροπίας ισχύος».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Παράλληλα, τονίζεται πως ο χρόνος εκτίναξης των τουρκικών παραβιάσεων συμπίπτει με την σταθερή μετακίνηση του ισοζυγίου αεροπορικής ισχύος υπέρ της Τουρκίας: «Εκτιμάται ότι μια σημερινή δυναμική ελληνική αντίδραση (κατάρριψη) δεν θα οδηγήσει αναγκαστικά σε αυτοματοποιημένη έναρξη αεροπορικών συγκρούσεων, μικρής ή μεγάλης κλίμακας, αλλά σε διπλασιασμό την επομένη κιόλας ημέρα, των τουρκικών προκλήσεων με το δίλημμα της κλιμάκωσης να μεταφέρεται και πάλι στην χώρα μας. Κατά συνέπεια δημιουργείται το ερώτημα της ελληνικής αντίδρασης της επομένης ημέρας σε πιθανές μαζικές τουρκικές παραβιάσεις του ΕΕΧ. Η εύλογη απάντηση θα ήταν η συνέχιση των καταρρίψεων την επομένη ημέρα με σημαντική πιθανότητα (άρα και ανάλογες προετοιμασίες) κλιμάκωσης των συγκρούσεων. Η αποχή μας από ανάλογη δυναμική αντίδραση την επομένη ημέρα θα προκαλέσει διπλασιασμό των τουρκικών προκλήσεων κάθε είδους».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως αναφέρεται ιδιαίτερα δυσμενής κατάσταση θα δημιουργηθεί και στην περίπτωση που η Ελλάδα θέσει «κόκκινες γραμμές» (πχ κατάρριψη ιπταμένου μέσου που εκτελεί παραβίαση ΕΕΧ) και δεν υλοποιήσει την απειλή της. «Είναι βέβαιο ότι η Τουρκία θα δοκιμάσει την αποφασιστικότητα της Ελλάδος και μάλιστα αρχικά θα εκμεταλλευθεί την περιοχή μεταξύ 6 έως 10 νμ προκαλώντας την ελληνική αντίδραση. Ένας ενδεχόμενος τρόπος αντίδρασης θα ήταν η εκτέλεση αντίστοιχων (αναλογικά ή απλώς ενδεικτικά) ελληνικών παραβιάσεων του τουρκικού ΕΕΧ. Εξ όσων γνωρίζουμε η χώρα μας, σεβόμενη το διεθνές δίκαιο και αντιλαμβανόμενη ότι παρόμοια αντίδραση εξυπηρετεί τις επιδιώξεις κλιμάκωσης της Άγκυρας (η οποία σποραδικά διαμαρτύρεται για ανύπαρκτες παραβιάσεις του τουρκικού ΕΕΧ) χωρίς να δρα επί της ουσίας αποτρεπτικά στις τουρκικές υπερπτήσεις, δεν έχει προχωρήσει σε ανάλογες ενέργειες».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επίσης, γίνεται αναφορά στη χρήση drones από την Τουρκία, καθώς και στο ενδεχόμενο μετακίνησης τουρκικών S-400 στα δυτικά ως παράγοντες που περιπλέκουν την κατάσταση.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η χώρα μας χρησιμοποιεί τις διπλωματικές ενέργειες σε συνδυασμό με τις τακτικές της αναγνώρισης και αναχαίτισης των τουρκικών Α/Φ. Κοινοποίηση των τουρκικών παραβιάσεων γίνεται και σε διεθνείς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ) και σε ξένες πρωτεύουσες. Αναγκαστική η συνεχής και μετά εντάσεως προβολή των τουρκικών εχθρικών ενεργειών των υπερπτήσεων αλλά αποδεικνύεται ότι ουδέν πρακτικό αποτέλεσμα έχει».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως σημειώνεται, πίσω από τις περισσότερες τουρκικές αιτιάσεις κρύβεται «η τουρκική ανησυχία και πρόθεση παρεμπόδισης της ενάσκησης του αναφαίρετου δικαιώματος της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 νμ».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Η απολύτως νόμιμη αυτή ενέργεια της Ελλάδος επί της ουσίας θα καταστήσει άνευ νοήματος τις περισσότερες από τις ανυπόστατες τουρκικές διεκδικήσεις. Κατά συνέπεια μικρή -σχετικά- σημασία (ίσως περισσότερο συμβολική και ψυχολογική) έχει η αντιμετώπιση των τουρκικών υπερπτήσεων καθώς η εθνική προσπάθεια θα πρέπει να εστιαστεί στη σταδιακή προετοιμασία των βημάτων για την επέκταση των χωρικών υδάτων μας αντιμετωπίζοντας τις τουρκικές απειλές περί “casus belli”. Φυσικά και θα πρέπει να αναμένουμε ότι η ενάσκηση του δικαιώματος μας θα οδηγήσει -αν όχι σε περιορισμένη στρατιωτική σύγκρουση- σε σωρεία τουρκικών αντιδράσεων συμπεριλαμβανομένων και κάθε είδους υπερπτήσεων κατά μήκος και πλάτος του ΕΕΧ. Δεν υπονοούμε ότι η αντιμετώπιση των υπερπτήσεων πρέπει να συντελεστεί με την άμεση επέκταση των χωρικών μας υδάτων. Προτείνουμε ότι η τελευταία πρέπει να αποτελέσει τον βασικό αντικειμενικό εθνικό στόχο της επόμενης πενταετίας αποφεύγοντας την εφέλκυσή μας σε αντιδράσεις που εκφεύγουν ή θέτουν εμπόδια στη στόχευση μας. Παρά ταύτα η Άγκυρα πρέπει να γνωρίζει ότι η υπέρβαση των εσκαμμένων, σε οποιαδήποτε διάσταση, μπορεί να οδηγήσει –ηθελημένα ή μη- σε μια σύγκρουση, μικρής ή μεγάλης κλίμακος στο χώρο από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο. Σε μια ανάλογη περίπτωση, η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα πραγματοποιηθεί αυτόματα και αμετάκλητα από τα πρώτα λεπτά των συγκρούσεων και κατά συνέπεια οποιαδήποτε διαπραγματεύσεις αρχίσουν (εάν και όταν) θα λάβουν υπόψη τους τη νέα πραγματικότητα. Φυσικά για την υλοποίηση ενός ανάλογου εθνικού στόχου απαραίτητη είναι η επαύξηση της αμυντικής ισχύος της Ελλάδος σε συνδυασμό με την δημιουργία καταλλήλων συνεργασιών και συνθηκών στο διεθνές περιβάλλον».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως υπογραμμίζεται, επιστρέφοντας στο θέμα των υπερπτήσεων θα πρέπει να επισημανθεί ότι θα πρέπει: «Να είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε αδιάλειπτα -όπως μέχρι τώρα- και έναντι οποιοδήποτε κόστους, την άμεση επέμβαση της ΠΑ σε κάθε παραβίαση του ΕΕΧ (ή και παράβαση του FIR). Να διαθέτουμε την ετοιμότητα άμεσης μετάπτωσης από ένα μεμονωμένο αεροπορικό συμβάν σε μια μικράς διαρκείας αεροναυτική σύγκρουση μικρής-μεσαίας-μεγάλης κλίμακος, με θετικά υπέρ ημών αποτελέσματα. Να προχωρήσουμε (εάν κριθεί και όποτε κριθεί σκόπιμο και έχοντας συνυπολογίσει όλες τις πιθανές αντιδράσεις της Τουρκίας αλλά και διεθνείς) σε μια “χειρουργική” κίνηση κατάρριψης “αγνώστου ίχνους” σε προεπιλεγμένες συνθήκες που θα αφήνουν απολύτως έκθετη και μη δυνάμενη να αντιδράσει την γειτονική μας χώρα. Εκτιμούμε ότι μια ανάλογη μεμονωμένη κίνηση μάλλον δεν θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα παρά μόνο θα πολλαπλασιάσει την ένταση. Θα μπορούσε βέβαια για αποφυγή της κλιμάκωσης να παρουσιαστεί εκ μέρους μας ως ένα “ατυχές” συμβάν στο γεμάτο ένταση τεταμένο αεροπορικό περιβάλλον του Αιγαίου (με υπαιτιότητα της Τουρκίας)».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζεται πως, δεδομένης της αύξησης χρήσης των drones/ UAV, «προτείνεται τυχόν δυναμική μας αντίδραση να αρχίσει με την έγκαιρη και κατάλληλη εξουδετέρωση ενός εξ’ αυτών (σε επιλεγμένες συνθήκες). Ευχής έργο θα ήταν η στοχευμένη κατάρριψη του -εντός του ΕΕΧ- να προέλθει από ενέργειες ηλεκτρονικού πολέμου και όχι πυρά. Συγχρόνως πρέπει να εντείνουμε την ενημέρωση όλων των κρατών, οργανισμών και φορέων για τις αναθεωρητικές στοχεύσεις της Άγκυρας και για τις επικίνδυνες για τη διεθνή ειρήνη ενέργειες στις οποίες προβαίνει (συμπεριλαμβανομένων και των υπερπτήσεων). Πρέπει να επιδιωχθεί η σκλήρυνση της στάσεως της ΕΕ έναντι της Άγκυρας σε όλα τα επίπεδα αφήνοντας κατά μέρους ενδοιασμούς του τύπου “αποφυγή περαιτέρω απομάκρυνσης της Τουρκίας από τη Δύση και διατήρηση αμοιβαίων επωφελών σχέσεων”».</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">www.anixneuseis.gr</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-151725669699059035.post-30056291098594266022020-05-15T20:47:00.002+03:002020-05-15T20:47:43.790+03:00Qatar Waging Stealth Influence Operations Across U.S. Academic System, Documents Show, by ADAM KREDO<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Qatar is spending billions of dollars to infiltrate the American education system as part of a propaganda effort that legal advocates say violates federal statutes and warrants a full-scale investigation, according to a nonpublic memorandum sent from an investigative group to the State Department and obtained by the Washington Free Beacon.</i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The Qatar Foundation (QF), a state-controlled entity tasked with promoting the country's interests, has spent at least $1.5 billion since 2012 to fund a range of educational initiatives at 28 universities across America, making it one of the education system's most prolific foreign funders, according to information obtained by the Lawfare Project, a U.S.-based legal group that has been petitioning American universities to turn over information about their financial relationships with Qatar.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Foreign funding of American universities has been a concern for some time, with countries such as Qatar, Russia, China, Saudi Arabia, and others injecting billions into their budgets. The Education Department found in late 2019 that several schools failed to report more than $1.3 billion in foreign funds. Qatar's emergence as one of the leading foreign funders has generated concerns about anti-Israel and anti-Semitic bias working its way into the classroom.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The Lawfare Project's investigation, which has been provided to the Trump administration, "reveals considerable Qatari infiltration in the American education system and the media," according to a copy of the investigative materials viewed by the Free Beacon. "This infiltration, funded and organized through QF and [Qatar Foundation International], has turned American universities and primary and secondary school teachers into de facto agents of the Qatari government, conveying its political (and anti-Semitic) views to students and the general population without any acknowledgment of the origins of these views."</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Major universities have declined to provide the Lawfare Project with detailed information about their financial relationships with Qatar, leading the group to call for a Trump administration investigation into these schools—including at the University of North Carolina and Duke University, which have both been at the forefront of controversy over foreign funding. The Lawfare Project maintains Qatar is violating the Foreign Agents Registration Act (FARA), which requires people and entities acting "as an agent of a foreign principal" to register with the American government and disclose foreign influence in the domestic political process. Legal experts with the group also maintain the schools should be subject to FARA disclosure.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">These financial relationships are of particular interest given public information about the Qatar Foundation's educational materials, which paints a biased portrait of the Middle East, particularly when it comes to Israel. Teachers selected for these programs vow to implement the lessons learned in their classrooms. The lack of transparency into these programs has only heightened concerns about Qatar's agenda.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The funding for these schools is just one piece of Qatar's efforts to peddle influence in America. The country funds prominent think tanks such as the Brookings Institution and was recently alleged to have funded hack attacks on some 1,500 individuals, including political operatives based in Washington, D.C. Additionally, Republican members of Congress petitioned the Justice Department in June 2019 to investigate Qatar's Al Jazeera network for potential FARA violations.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Our preliminary review of publicly available documents suggests that FARA applies to Qatar's activities, and requires that the institutions and individuals benefitting from its funding register as agents of Qatar," the Lawfare Project wrote in its report. Such a mandate would force any university taking Qatar's money to register as an agent of a foreign nation, which these schools are likely to reject.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Qatar's influence operations in the United States have caught the attention of federal investigators in recent years. The Department of Education has been investigating how some $235,000 in federal funds were used in 2018 to organize a series of anti-Israel events held jointly by Duke University and the University of North Carolina.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Documents obtained through a Freedom of Information Act request show the Qatar Foundation to be closely involved in UNC's educational initiatives. The Lawfare Project suspects this is the case with many other universities that have so far rebuffed the group's requests for documentation. The Lawfare Project has threatened to take legal action against these schools to compel the release of this financial information.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Qatar is known to spend at least $405 million a year to cover the expenses for six U.S. universities that operate campuses in Doha. They include Northwestern, Texas A&M, Georgetown, Virginia Commonwealth, Cornell, and Carnegie Mellon.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Qatar also spends more than $30 million on Middle Eastern-oriented training programs for American students in various schools across the United States. "Schools that accept money from [Qatar Foundation International] are required to give over a degree of access and control to the Qatari organization," according to Lawfare's findings.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The group says this cash is part of an "extensive influence operation in America" that has advanced Qatar's agenda "while inculcating virulent anti-Semitism that continues to spread in American society."</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The amount of control that Qatar exerts over the school programs and participants is particularly concerning to investigators with the Lawfare Project and other experts.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"The U.S. Congress just launched an inquiry into efforts by the Chinese government to influence American universities," said Brooke Goldstein, executive director of the Lawfare Project. "They should expand the scope to include Qatar, a country that has been playing this game for a long time with almost no transparency and oversight. Our recent FOIA requests reveal that the U.S. government lacks basic information about Qatar's attempts to infiltrate American academia."</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">At Duke, for instance, Qatar spent $110,000 in 2019 on an "immersion program for teachers of grades 6-12." Teachers from school districts in North Carolina, Illinois, and Virginia who participated in this program were "hand-selected" by QFI, rather than Duke.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">An internal copy of the training agenda shows "the curriculum appears to minimize and downplay, if not outright ignore, the history and contributions of non-Muslim people (including Jews and Christians) in the Middle East," according to the Lawfare Project.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Several of the instructors selected for this program later participated in the joint Duke-UNC initiative now being investigated by the Education Department for anti-Israel bias.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Qatar has given over $1.7 billion to American universities—that we know of. Apparently, not all contributions have been reported, and this sum does not seem to include money given to K-12 programs or money funneled through organizations like Qatar Foundation International," said Gerard Filitti, senior counsel at the Lawfare Project. "The American people are entitled to know what this money is being used for and what specific programs it is funding."</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The Lawfare Project has issued document requests to several universities, including UNC and Northwestern. It also issued a FOIA to the Education Department for information relating to Qatar's funding of Northwestern. The DOE could not produce substantial documentation.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"The absence of any documentation connected with this funding is very troubling because it shows that the government lacks information about the nature and extent of Qatar's influence at Northwestern, which even operates a campus in Qatar," Lawfare reported in its findings.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The group is pressuring the Trump administration to aid its ongoing investigations, including by forcing the schools in question to turn over relevant documentation about their ties to Qatar.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">The State Department declined to comment on Lawfare's investigation. The Education Department did not respond to a request for comment on the report.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com