Thursday, January 21, 2016

Τουρκία: Το Κράτος «Μαφία», του Ανδρέα Γ.Μπανούτσου




Η πρόσφατη σύλληψη  δώδεκα Τούρκων πανεπιστημιακών, οι οποίοι είχαν υπογράψει ψήφισμα, ζητώντας την ενίσχυση των προσπαθειών για τη διακοπή των εχθροπραξιών μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και Κούρδων αυτονομιστών, καθώς και η έρευνα της εισαγγελίας της Άγκυρας εις βάρος του ηγέτη της μείζονος αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επειδή την περασμένη εβδομάδα επέκρινε την απόφαση των Τουρκικών Αρχών να συλλάβουν τους Τούρκους πανεπιστημιακούς θέτουν ερωτηματικά για την πραγματική φύση του Τουρκικού κράτους υπό την διακυβέρνηση του «Σουλτάνου» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι τελευταίες εξελίξεις αποτελούν μία μικρή προσθήκη στον μακρύ κατάλογο των αυταρχικών και εγκληματικών ενεργειών της Τουρκικής κυβέρνησης του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου. Πέρα από τη διαχρονική «παράδοση» της Τουρκίας στην τέλεση ειδεχθών εγκλημάτων όπως η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων στον 20ο αιώνα, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε τη σύγχρονη εγκληματική δραστηριότητα του Τουρκικού κράτους.
Η εγκληματική δράση του  Τουρκικού κράτους υπό το καθεστώτος Ερντογάν μπορεί να αναλυθεί στις παρακάτω κατηγορίες: α) επιθετικότητα εναντίον της κυριαρχίας ανεξάρτητων κρατών, β) υλική  υποστήριξη διεθνών τρομοκρατικών οργανώσεων και γ) συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φυσικά στις κατηγορίες αυτές θα μπορούσαν να προστεθούν αρκετές άλλες,  ωστόσο η υποστήριξη της διεθνούς τρομοκρατίας είναι ίσως η σοβαρότερη κατηγορία που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό του Τουρκικού κράτους ως κράτους «Μαφία». Είναι γνωστός πλέον ο κεντρικός ρόλος της Τουρκίας στην ενίσχυση των αντικαθεστωτικών τρομοκρατών του ISIS και της Αλ Νούσρα στη Συρία  με την άμεση εμπλοκή της Τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, της διαβόητης ΜΙΤ όπως αποκάλυψε ο κορυφαίος Τούρκος δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης της Cumhuriyet Καν Ντουντάρ[1], ο οποίος αντιμετωπίζει ποινή ισόβιας κάθειρξης για το «έγκλημα» του να δημοσιοποιήσει την αλήθεια. Ο Καν Ντουντάρ μάλιστα κατηγόρησε ευθέως και την ΕΕ για τη συνεργασία της με το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν, με το ορθό επιχείρημα ότι η ΕΕ θυσιάζει τις δημοκρατικές της αξίες, με την ελπίδα ότι ο «Σουλτάνος» Ερντογάν θα μπορέσει να ανακόψει τις μεταναστευτικές-προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη ενισχύοντας τον οικονομικά με το ποσό των 3 δις. ευρώ.[2]  
Επιπρόσθετα αξίζει να αναφερθεί ότι το 2012 η Τουρκία σε συνεργασία με την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ κατασκεύασε μία μυστική βάση στα Άδανα προκειμένου να παράσχει ζωτικής σημασίας στρατιωτική βοήθεια στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες-τρομοκράτες της Συρίας.[3] Η εγκληματική δράση της Τουρκίας υπό την οικογενειακή κλίκα του Ερντογάν δεν σταματάει όμως εδώ. Σύμφωνα με δημοσίευμα του έγκυρου Βρετανικού Independent[4] ο υιός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Μπιλάλ Ερντογάν είναι συνιδιοκτήτης της ναυτιλιακής εταιρείας ΒΜΖ Group με έδρα τη Μάλτα , η οποία είναι ευθέως αναμεμειγμένη με τη λαθραία διακίνηση πετρελαίου από τη Συρία προς τις διεθνείς αγορές, με προμηθευτή το ISIS. Η κατάρριψη μάλιστα στις 24 Νοεμβρίου 2015 του Ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους Su-24 είναι πολύ πιθανόν να σχετίζεται με την προσπάθεια της Τουρκίας να προστατεύσει  την παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα του υιού Ερντογάν, από τους «ενοχλητικούς» Ρωσικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί επίσης και ο ρόλος της κόρης του Ερντογάν, Σουμεγιέ Ερντογάν στην διοίκηση ενός μυστικού στρατιωτικού νοσοκομείου που περιθάλπει Τζιχαντιστές του ISIS.[5]
Η εμπλοκή της Τουρκίας στην ενίσχυση της διεθνούς τρομοκρατίας δεν περιορίζεται μόνο στην στήριξη των αντικαθεστωτικών τρομοκρατών του ISIS και της Αλ Νούσρα στη Συρία. Τα πλοκάμια του Τουρκικού κράτους «Μαφία» επεκτείνονται και στο μακρινό Ξινγιάνγκ  της Βορειοδυτικής Κίνας. Στις αρχές του 2015 οι Κινεζικές Αρχές Ασφαλείας συνέλαβαν 10 Τούρκους και 9 Ουιγούρους (Τουρκικό Μουσουλμανικό φύλο της επαρχίας Ξινγιάνγκ) υπόπτους με την κατηγορία ότι διακινούσαν λαθραία άτομα, ανάμεσα στα οποία βρισκόταν και ένας τουλάχιστον καταζητούμενος Ουιγούρος τρομοκράτης, με τελικό προορισμό την ένταξή τους στις τάξεις του ISIS στη Συρία μέσω Τουρκίας.[6]  Σύμφωνα μάλιστα με τον Σύριο πρέσβη στην Κίνα Ιμάντ Μουσταφά η παράνομη επιχείρηση διακίνησης Ουιγούρων εκτός Κίνας υποστηρίχθηκε από τις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, όπως αποκάλυψε στον διάσημο Αμερικανό δημοσιογράφο Σέιμουρ Χέρς.[7]  Οι παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας υπό τον «σουλτάνο» Ερντογάν δεν σταματούν δυστυχώς μόνο στην παροχή συμβατικής βοήθειας προς τους τρομοκράτες. Όπως αποκάλυψε ο Τούρκος βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος της αντιπολίτευσης Ερέν Ερντέμ[8] ενώπιον της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στις αρχές Δεκεμβρίου 2015, οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες προμήθευσαν το ISIS με το χημικό αέριο Σαρίν, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα χρησιμοποίησαν εναντίον του άμαχου πληθυσμού στη Γκούτα της Συρίας τον Αύγουστο του 2013. Ο προαναφερθείς μάλιστα δημοσιογράφος Σέιμουρ Χέρς[9] σε ανάλυσή του εκτιμά ότι η ενέργεια αυτή ήταν μια προβοκάτσια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών προκειμένου να κατηγορηθεί ο Άσαντ για χρήση χημικών όπλων και να δικαιολογηθεί στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Συρία το Σεπτέμβριο του 2013, επέμβαση που τελικά δεν έγινε χάρη στη συμφωνία των Προέδρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας, Ομπάμα και Πούτιν αντίστοιχα για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του Άσαντ υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ.
Πέρα από την ενεργή ανάμειξη της Τουρκίας στην υποστήριξη της διεθνούς τρομοκρατίας, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής και η συστηματική καταδίωξη της ελευθερίας του Τύπου από το καθεστώς Ερντογάν. Αναφερθήκαμε παραπάνω στη σύλληψη του Κάν Ντουντάρ αρχισυντάκτη της Cumhuriyet επειδή έπραξε το καθήκον του να ενημερώσει την κοινή γνώμη. Δυστυχώς η συγκεκριμένη σύλληψη δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου σε μία σωρεία συλλήψεων Τούρκων δημοσιογράφων για το «έγκλημα» της κριτικής εις βάρος του Ερντογάν και της κλίκας του. Τουρκικές και διεθνείς ενώσεις δημοσιογράφων έχουν κατ’ επανάληψη  καταδικάσει  τις πρακτικές της κυβέρνησης Ερντογάν και την καταπάτηση της ελευθερίας του Τύπου και της ελευθερίας της έκφρασης.
Συμπερασματικά, κατά τη γνώμη του γράφοντος, η Δύση ( ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ) θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσει ότι η Τουρκία υπό τον Ερντογάν είναι ένα κράτος «Μαφία» που δεν σέβεται καμία από τις αξίες τις οποίες η Δύση υποτίθεται ότι θέλει να προασπίσει. Αν λοιπόν η Δύση πραγματικά και όχι προσχηματικά και ανάλογα με τα συμφέροντά της υποστηρίζει τις αξίες του Διαφωτισμού θα πρέπει να πράξει τα δέοντα και να απομονώσει το εγκληματικό καθεστώς του Ερντογάν που κυβερνάει την Τουρκία.